Το «CBGB» από σήμερα στον κινηματογράφο – Δείτε το τρέιλερ
H ιστορία του θρυλικού punk club που στις μέρες της δόξας του φιλοξένησε στη σκηνή του τους Ramones, τον Iggy και τον Lou Reed.
O σκηνοθέτης Randall Miller (Noble Son, Bottle Shock) εδώ και σεναριογράφος, μας παίρνει από το χέρι και μας ταξιδεύει στη Νέα Υόρκη των 70’s μεταφέροντάς μας στην πιο Punk εποχή της πόλης. Με τη βοήθεια της ετέρου σεναριογράφου Jody Savin μάς ανοίγουν την πόρτα του CBGB, του πιο hot Rock Club της εποχής.
Με άπλετο κυνισμό και διόλου ωραιοποιημένες καταστάσεις, οι δυο τους αναδεικνύουν τον ισοπεδωτικό χαρακτήρα της εποχής, όπου υπήρχε μια ολοκληρωτική διάθεση για απομυθοποίηση ειδώλων, προσώπων και θεσμών. Η φλόγα υπήρχε. Στο CBGB άρπαξε για τα καλά.
Το 1973, μετά από ένα άσχημο διαζύγιο και κάποιες οικονομικές αναποδιές, ο Hilly Kristal -τον οποίο υποδύεται ο εξαιρετικός Alan Rickman (Harry Potter) δεν το βάζει κάτω, δανείζεται χρήματα και αγοράζει το Palace Bar, ένα μέρος που βρισκόταν σε μια από τις πιο κακόφημες συνοικίες της Νέας Υόρκης. Ο Hilly είχε όραμα. Ήθελε να φτιάξει ένα χώρο που θα μπορούσε να επισκεφθεί κάποιος, για να ακούσει live μουσική, κυρίως Country, Bluegrass και Blues. Και κάπως έτσι βγήκε το ακρωνύμιο CBGB.
Όταν, αποδείχθηκε αδύνατο να κλείσει μεγάλα ονόματα σαν τον Conway Twitty για live, ο Hilly στράφηκε σε ντόπιες μπάντες. Νέα ταλέντα που ήταν ακόμη ασμίλευτα και ακατέργαστα, αλλά βρίσκοντας ένα βήμα από τον Hilly, τους δόθηκε η ευκαιρία να εξελιχτούν. Με ακούσματα σκληρά, ατόφια που είχαν έντονο πολιτικό περιεχόμενο, σηματοδότησαν ένα απότομο πέρασμα από την ντίσκο και το κλασικό ροκ σε κάτι πιο ωμό, μηδενιστικό και ανατρεπτικό. Το Punk μόλις είχε γεννηθεί. Το κοινό ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του CBGB. Ήταν κάτι σαν αντίδοτο στη σκληρή κοινωνικοοικονομική κρίση των ημερών.
Διαβάστε περισσότερα στο neolaia.gr
