Ο «Ζητιάνος» του Καρκαβίτσα έγινε κόμικ
Ο «Ζητιάνος», το αριστούργημα του Καρκαβίτσα, που διαβάστηκε από πολλές γενιές Ελλήνων και επηρέασε κορυφαίους μεταγενέστερους συγγραφείς, και σήμερα θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα έργα της νεότερης πεζογραφίας μας, έγινε κόμικ.
Πρόκειται για το τρίτο κόμικ της σειράς «Νεοελληνική Πεζογραφία σε Γκράφικ Νόβελ», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Polaris». Ο «Ερωτόκριτος» και τα «Μυστικά του Βάλτου» άνοιξαν τον δρόμο, καθώς ήταν τα δύο πρώτα λογοτεχνικά έργα που έγιναν κόμικς και μάλιστα με επιτυχία, καθώς μεταφράστηκαν σε άλλες γλώσσες, βραβεύτηκαν και έδωσαν την ευκαιρία σε ένα κοινό νεανικό να έρθει σε επαφή μαζί τους με έναν τρόπο εντελώς σύγχρονο.
Η μεταφορά της σκοτεινής νουβέλας του Καρκαβίτσα με έντονα στοιχεία νατουραλισμού, σε μία εξαιρετική έκδοση 120 σελίδων έγινε από τον Kanellos Cob (που έχει κάνει και τη μεταφορά σε κόμικ), ενώ την επιμέλεια είχε ο Γιάννης Ράγκος.
View this post on Instagram
Η ιστορία εξελίσσεται μερικά χρόνια μετά την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας στο ελληνικό κράτος, σε μία αγροτική, σχεδόν φεουδαρχική κοινωνία – με τα κατάλοιπα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας – η οποία αλλάζει σε μία βιομηχανοποιημένη και καπιταλιστική κοινωνία. Στο χωριό Νυχτερέμι στις εκβολές του Πηνειού φτάνει ο επαγγελματίας ζητιάνος Τζιριτόκωστας, ένας αδυσώπητος εκμεταλλευτής της ανθρώπινης αδυναμίας. Με αποκλειστικό σκοπό τον προσωπικό πλουτισμό, ο Τζιριτόκωστας θα χειραγωγήσει επιδέξια τους αμόρφωτους, δεισιδαίμονες και με πρωτόγονα ένστικτα κατοίκους του χωριού και σε λίγες μόνον ημέρες θα τους οδηγήσει στην καταστροφή και τον αφανισμό.
Χρησιμοποιώντας γλώσσα που συνδυάζει αριστοτεχνικά τη δημοτική με το λαϊκό ιδίωμα, ο Καρκαβίτσας θρυμματίζει την «κρούστα» της ηθογραφίας και προχωρά σε ανελέητη και καυστική κριτική της ελληνικής κοινωνίας των καιρών του. Ταυτόχρονα, δημιουργεί απόλυτα ρεαλιστικούς και με εντυπωσιακό ψυχογραφικό βάθος χαρακτήρες, με τον Τζιριτόκωστα, που παραπέμπει στον λαϊκό μύθο του περιπλανώμενου διαβόλου, να αναδεικνύεται μία από τις εμβληματικότερες «φιγούρες» της νεοελληνικής γραμματείας. Εν τέλει, ο συγγραφέας συνθέτει τη σκοτεινή τοιχογραφία μιας κοινωνίας στο μεταίχμιο του παλιού και του νέου, ενώ με τον τελικό θρίαμβο του Κακού υπενθυμίζει ενοχλητικά τη διαρκή οδύνη της ανθρώπινης φύσης.
«Με ενδιέφερε πολύ το θέμα αφού είναι ένα εξαιρετικά καλογραμμένο κείμενο, βαθιά ταξικό και είχε άπλετο υλικό για εικονογράφηση» λέει ανάμεσα σε άλλα στη lifo ο Kanellos Cob.
«Ολόκληρο το κόμικ ήταν μια πρόκληση», καθώς «είναι η πρώτη φορά που δουλεύω ένα κόμικ 120 σελίδων. Χρειάζεται πολύ υπομονή, οργάνωση και διαχείριση της ανασφάλειας που σου βγάζουν τέτοιες δουλειές. Σαν να γυρίζεις μια ταινία που έχεις αναλάβει όλους τους ρόλους. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν αυτό του σεναρίου. Επέλεξα να κάνω εγώ τη μεταφορά για να μπορέσω να χτίσω τις εικόνες και τις σκηνές όπως ήθελα. Η δυσκολία βρισκόταν στο χτίσιμο των διαλόγων και της διήγησης όπου ήθελα να μείνω όσο πιο πιστός γίνεται στο κείμενο. Ευτυχώς το σενάριο επιμελήθηκε ο Γ. Ράγκος που κυριολεκτικά έβαλε τα πράγματα στη θέση τους» προσθέτει.
