Ο πρώτος αρνητής του Leap Motion
Γιατί το δάχτυλό σας δεν πρόκειται ποτέ να αντικαταστήσει το ποντίκι σας.
του Τζον Πάτρικ Πόλλεν
Η μονάδα ελέγχου κίνησης Leap είναι ένα περιφερειακό που επιτρέπει στους χρήστες να ελέγχουν τον υπολογιστή τους μέσω κινήσεων του χεριού. Όταν ανακοινώθηκε για πρώτη φορά τον Μάιο του 2012, είχε αφήσει πολλές υποσχέσεις. Τώρα, μετά από πάνω από ένα χρόνο, το προϊόν αξίας 79 δολαρίων διατίθεται στην αγορά. Ύστερα από μία εβδομάδα δοκιμής του, κάτι δεν μου κάθεται καλά με τον έλεγχο του υπολογιστή μέσω χειρονομιών.
Η σύνδεση και η ρύθμιση του Leap ήταν ανέλπιστα εύκολη. Το μόνο που είχα να κάνω ήταν να κατεβάσω ένα λογισμικό και να συνδέσω το περιφερειακό με τον Mac μου με ένα καλώδιο USB.
Γενικά, το λογισμικό μου έδωσε την εντύπωση ότι ο έλεγχος μέσω χειρονομιών είναι εύκολος, καθώς ο αισθητήρας αντιλαμβάνεται με σαφήνεια κάθε περιστροφή των δαχτύλων ή των χεριών. Μου έκανε όμως αρνητική εντύπωση η έλλειψη «φινιρίσματος» του προγράμματος. Στον Mac μου, η λειτουργία πλήρους οθόνης του λογισμικού άλλαζε το μέγεθος των παραθύρων όλων των υπόλοιπων εφαρμογών, ενώ και τα γραφικά του φαίνονταν λες και ήταν χαμηλής ανάλυσης. Η συνολική μου εμπειρία από το Leap υποβαθμίστηκε έντονα από αυτή την έλλειψη φινιρίσματος.
Να ήταν όμως μόνο αυτό! Η εταιρεία διαθέτει το Airspace Store, ένα εικονικό κατάστημα για την αγορά λογισμικού από τρίτα μέρη για τη συγκεκριμένη συσκευή, που προσφέρει τόσο δωρεάν όσο και επί πληρωμή εφαρμογές. Οι επιλογές αφορούν κυρίως παιχνίδια, αν και υπάρχουν και κάποιοι τίτλοι σχετικοί με τη μάθηση και την παραγωγικότητα, γεγονός που δείχνει το εύρος των πραγμάτων που μπορεί να κάνει το Leap. Όμως, κατά την εκτέλεση των προγραμμάτων ο υπολογιστής μου παρουσίασε μία σειρά προβλημάτων, εκτελώντας παράλληλες διαδικασίες δίχως τη δική μου παρέμβαση.
Παράλληλα, αν και κατάφερε να εντοπίσει όλες τις κινήσεις μου, το Leap δεν μπόρεσε να εντοπίσει με ακρίβεια από πού προέρχονταν αυτές. Εγώ μπορεί να χρησιμοποιούσα τον δείκτη, όμως η συσκευή συχνά εντόπιζε τον αντίχειρα παράλληλα. Όταν φορούσα το Nike Fuelband μου, η συσκευή νόμιζε ότι αυτό ήταν ένα επιπλέον, μυστηριώδες δάχτυλο.
Για τη λειτουργία σε Mac, η Airspace προσφέρει δύο εφαρμογές: το Touchless για Mac και το Better Touch Tool. Και τα δύο διατίθενται δωρεάν. Το πρώτο αναπτύχθηκε από τη Leap Motion, ενώ το δεύτερο από τον ανεξάρτητο προγραμματιστή Αντρέας Χέγκενμπεργκ. Στη χρήση του, το Touchless είναι αρκετά περίεργο, ωσάν να προσπαθούσα να χρησιμοποιήσω ένα iPhone με μαγνητικά γάντια. Ύστερα από μισή ώρα προσπαθειών, το παράτησα και επέστρεψα στο έμπιστό μου ποντίκι.
Το Better Touch Tool είχε σαφώς καλύτερα αποτελέσματα, αλλά θέλει πολλή δουλειά ακόμα. Προγραμμάτισα μία σειρά κινήσεων που έκρινα ότι θα μου χρειαστούν, αλλά όταν ήρθε η ώρα να τις χρησιμοποιήσω, σας ορκίζομαι ότι η συσκευή δεν αντιλαμβανόταν τίποτα.
Έτσι, αποφάσισα να αποχαιρετήσω το Leap για την ώρα. Ελπίζω την επόμενη φορά που θα το συνδέσω η απόδοσή του να είναι σαφώς βελτιωμένη.
