«Ρήτρα Δημοκρατίας» ετοιμάζεται να βάλει στο Ταμείο Ανάκαμψης η Γερμανία
Η Γερμανία, που αναλαμβάνει από την 1η Ιουλίου την εκ περιτροπής προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωση, θα θέσει τον σεβασμό του κράτους δικαίου στην καρδιά του Ταμείου Ανάκαμψης της οικονομίας της ΕΕ από τον κορωνοϊό, μία προφανής αναφορά στην Πολωνία και την Ουγγαρία, σύμφωνα με έγγραφο πολιτικής.
Η Γερμανία θα αναλάβει την προεδρία για έξι μήνες, καθώς οι 27 χώρες – μέλη της ΕΕ συζητούν για το τεράστιο πρόγραμμα επανεκκίνησης της ανάπτυξης εν μέσω σειράς διαφωνιών που μπορεί να καθυστερήσουν την απαιτούμενη ομόφωνη απόφαση. Για την Πολωνία και την Ουγγαρία –όπου οι λαϊκιστικές ευρωσκεπτικιστικές κυβερνήσεις έχουν εξοργίσει άλλα κράτη – μέλη θέτοντας υπό στενότερο κρατικό έλεγχο μέσα ενημέρωσης, δικαστές και ακαδημαϊκούς– αποτελεί «κόκκινη γραμμή» η εξάρτηση της πρόσβασης σε πόρους της ΕΕ από το επίπεδο του κράτους δικαίου.
«Το σχέδιο για την ανάκαμψη πρέπει να βασίζεται στην αλληλεγγύη, τη συνοχή και τη σύγκλιση… με παράλληλο πλήρη σεβασμό των αξιών, των δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου μας», αναφέρει το έγγραφο που είναι σε γνώση του Reuters. Έχει επίσης υπογραφεί από τη Σλοβενία και την Πορτογαλία, οι οποίες θα αναλάβουν την προεδρία της ΕΕ το 2021, από ένα εξάμηνο η κάθε μία.
Οι χώρες της ΕΕ θα έχουν στις 19 Ιουνίου την πρώτη αντιπαράθεση για την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ένα Ταμείο Ανάκαμψης 750 δισ. ευρώ, το οποίο θα προστεθεί στον κοινό προϋπολογισμό ύψους 1,1 τρισ. ευρώ για την περίοδο 2021-2027. Με βάση το σχέδιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε να συστήσει την αναστολή ή την απόσυρση πόρων από μία χώρα που περιφρονεί το κράτος δικαίου, ενώ θα χρειάζεται μία πλειοψηφία των κρατών της ΕΕ για να μπλοκάρεται μία τέτοια ποινή. Το σύστημα αυτό θα έκανε δυσκολότερο για τη Βαρσοβία, τη Βουδαπέστη ή για όποιον άλλο θεωρούμενο παραβάτη να αποφύγει την τιμωρία, σε σύγκριση με ένα αρχικό σχέδιο που απαιτούσε μία πλειοψηφία υπέρ κάθε κύρωσης που πρότεινε η Κομισιόν. Άλλες διαφορές σχετικά με το προτεινόμενο πακέτο στήριξης αφορούν τις διαφωνίες μεταξύ των πλουσιότερων χωρών του Βορρά και των χωρών του Νότου για το πώς θα αντληθούν οι πόροι, πώς θα δαπανηθούν και τελικά πώς θα αποπληρωθούν.
