Η παράπλευρη απώλεια του πολέμου κατά της πανδημίας: Πνιγόμαστε στα πλαστικά μιας χρήσης, ξανά
της Katherine Dunn
Η πανδημία του COVID-19 έχει πάει πολλά χρόνια πίσω τις προσπάθειές μας να μειώσουμε ή να απαγορέψουμε εντελώς τα πλαστικά μιας χρήσης. Και γι’ αυτό δεν φταίνε μόνο τα πλαστικά κουτιά για το takeaway φαγητό ούτε και οι μάσκες προσώπου.
Μια σειρά αλλαγών, από την πτώση στις τιμές του πετρελαίου που κάνουν τα «παρθένα πλαστικά» φτηνότερα μέχρι την οικονομική επιβάρυνση δημοτικών αρχών και εταιρειών διαχείρισης απορριμμάτων έχουν οδηγήσει σε περιορισμό της δυνατότητας κατάργησης των πλαστικών σκουπιδιών, αναφέρουν σε πρόσφατη έρευνά τους αναλυτές της Jefferies.
«Η φυσική και χημική ανακύκλωση έχει μειωθεί, και οι ανησυχίες για τον ιό έχουν περιορίσει τη διάθεση των καταναλωτών να ελαχιστοποιήσουν την κατανάλωση πλαστικών μιας χρήσης» επισημαίνει η έκθεση με τίτλο «Drowning in Plastics» («Πνιγμένοι στο Πλαστικό»).
Το πιο απρόσμενο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν οι αναλυτές είναι ότι στη ρίζα του προβλήματος δεν βρίσκεται η δική μας κατανάλωση πλαστικού. Μπορεί οι μαζικές αγορές από τα σούπερ μάρκετ, οι μάσκες μιας χρήσης και τα takeaway φαγητά να έχουν δημιουργήσει σωρούς πλαστικών απορριμμάτων, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτή η τάση έχει αντισταθμιστεί από μια αντίρροπη τάση εξαιτίας των οικονομικών πληγμάτων από την πανδημία. Η χρήση πλαστικού από κλάδους με μειωμένη οικονομική δραστηριότητα ακολουθεί πτωτική πορεία, όπως τονίζουν οι αναλυτές της Jefferies.
Στις ΗΠΑ, το κύμα χρήσης προστατευτικού εξοπλισμού από μη ανακυκλώσιμο πλαστικό έχει αντισταθμιστεί από την πτώση σε άλλα είδη ιατρικών απορριμμάτων, καθώς μειώθηκαν οι επισκέψεις στα επείγοντα των νοσοκομείων και αναβλήθηκαν τα μη έκτακτα χειρουργεία.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι η πανδημία έχει πλήξει τις εταιρείες που συλλέγουν και επεξεργάζονται πλαστικό για ανακύκλωση. Ο γρίφος της μετατροπής της ανακύκλωσης του πλαστικού σε οικονομικά προσοδοφόρα δραστηριότητα εν μέσω της πανδημίας δεν φαίνεται να βρίσκει τη λύση του.
«Ακόμα και στον αναπτυγμένο κόσμο, τα πρότυπα διαχείρισης απορριμμάτων ακολουθούν πτωτική πορεία, με τον COVID-19 να επηρεάζει τον κλάδο διαχείρισης απορριμμάτων γενικά, και τον κλάδο της ανακύκλωσης ειδικότερα» αναφέρει η έκθεση. «Οι εταιρείες έχουν πληγεί από μια ποικιλία παραγόντων, όπως οι περιορισμοί στη στελέχωση, οι περικοπές δαπανών, η μη ευνοϊκή νομοθεσία, οι χαμηλές τιμές πετρελαίου και η χαμηλότερη ζήτηση».
Η ραγδαία πτώση στις τιμές του πετρελαίου έχει καταστήσει το νέο (ή «παρθένο») πλαστικό φτηνότερο, δεδομένου ότι η βάση του είναι τα πετροχημικά που παράγονται από το πετρέλαιο. Επειδή τα κόστη του ανακυκλωμένου πλαστικού είναι σταθερά, οι εταιρείες ανακύκλωσης δεν εξασφαλίζουν κάποιο οικονομικό όφελος όταν οι τιμές πετρελαίου μειώνονται, και άρα το ανακυκλωμένο πλαστικό καταλήγει να είναι ακριβότερο σε σχέση με το νέο πλαστικό, καταλήγει η μελέτη.
