Γερμανικός Τύπος: Στη δίνη βαθιάς οικονομικής κρίσης η Τουρκία

Στην οικονομική ύφεση, στην οποία βυθίζεται ολοένα περισσότερο η Τουρκία αναφέρεται ρεπορτάζ στην Handelsblatt, το οποίο παρατηρεί: «Η τουρκική οικονομία και κοινωνία αντιμετωπίζουν δύσκολες στιγμές. Ο πληθωρισμός στην Τουρκία αυξάνεται εκ νέου (…) Ταυτόχρονα η τουρκική λίρα χάνει σε αξία (…) Η τουρκική οικονομία κινδυνεύει με ένα επικίνδυνο σπιράλ συνεπειών. Εάν η λίρα απωλέσει την αξία της τα εισαγόμενα προϊόντα θα γίνουν ακριβότερα. Αυτό θα συνεχίσει να αυξάνει τον πληθωρισμό. Και οι υψηλότερες τιμές σημαίνουν ότι οι αποταμιευτές επενδύουν πιο συχνά σε σκληρά νομίσματα όπως το δολάριο – και έτσι αποδυναμώνουν περαιτέρω το εθνικό νόμισμα.

Όπως παρατηρεί στη συνέχεια η εφημερίδα, η Τουρκία δεν έχει πληγεί ιδιαίτερα από την κρίση του κορωνοϊού. Το ρεπορτάζ εντοπίζει τον «πραγματικό ένοχο» για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας αλλού: «Οι κρατικές τράπεζες έδωσαν φθηνά δάνεια σε επιχειρήσεις και καταναλωτές. Επιπλέον, η κεντρική τράπεζα υποστήριξε τη λίρα ρίχνοντας δεκάδες δις δολάρια σε ξένο νόμισμα στην αγορά. Ταυτόχρονα, ο κυβερνήτης της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας Μουράτ Ουσάλ απέφυγε να αυξήσει το βασικό επιτόκιο (…)  Η κεντρική τράπεζα προσπαθεί τώρα να αποσύρει χρήματα από την αγορά χωρίς να επηρεάσει το βασικό επιτόκιο. Οι εμπορικές τράπεζες θα έχουν λιγότερη ρευστότητα στο μέλλον και οι απαιτήσεις για νέα προσωπικά δάνεια έχουν αυξηθεί  (…) Ο αναλυτής της Goldman Sachs Mουράτ Ονούρ πιστεύει ότι η αδύναμη λίρα θα είναι ο κύριος μοχλός του πληθωρισμού τον Σεπτέμβριο.»

Μια αμφιλεγόμενη βράβευση δικαστή του ΕΔΔΑ στην Κων/πολη

Στην ανακήρυξη του νέου προέδρου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με έδρα στο Στρασβούργο, Ρόμπερτ Σπάνο σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Κων/πολης σε μια περίοδο που υπάρχει παγκόσμια κατακραυγή και καταδίκη για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία αναφέρεται η Süddeutsche Zeitung. Όπως αναφέρει η SZ «τον δικαστή Σπάνο υποδείχθηκε ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα. Μπροστά από υποψήφιους δικαστές και εισαγγελείς, κλήθηκε να δώσει μια ομιλία για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην «Ακαδημία Δικαιοσύνης» και να λάβει τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Κων/πολης.»

Σύμφωνα με το δημοσίευμα εκπρόσωποι της τουρκικής αντιπολίτευσης επέκριναν το γεγονός ότι ο πρόεδρος του ΕΔΔΑ αποδέχτηκε την πρόταση να αποδεχθεί τον τιμητικό τίτλο, υπενθυμίζοντας «την καταστροφική κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία». Η SZ παρατηρεί: «Μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, δεκάδες χιλιάδες στρατιωτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι και  δημοσιογράφοι συνελήφθησαν ή απολύθηκαν από τις θέσεις του επ’ αόριστον ως τρομοκράτες. Η ελευθερία της έκφρασης περιορίζεται επίσης ολοένα περισσότερο. Εν τω μεταξύ, αυτό δεν αφορά  μόνο τα παραδοσιακά μέσα αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που παρακολουθούνται. Οι δικηγόροι, επίσης, πιστεύουν ότι η επαγγελματική τους ανεξαρτησία έχει περιοριστεί από τότε που επιτρέπεται η δημιουργία ‘εναλλακτικών δικηγορικών συλλόγων’».

Η δηλητηρίαση Ναβάλνι και ο αγωγός Νοrd Stream 2

To θέμα που μονοπωλεί τα σχόλια του γερμανικού τύπου είναι η γερμανική επιβεβαίωση της δηλητηρίασης του Ρώσου πολιτικού Αλεξέι Ναβάλνι με την νευροτοξική ουσία Νόβιτσοκ αλλά και η συζήτηση για κυρώσεις στη Ρωσία με επιπτώσεις ενδεχομένως στο μέλλον του αγωγού Nord Stream 2. Σε σχόλιό της η Frankfurter Allgemeine Zeitung παρατηρεί: «Ένας αυταρχικός ηγέτης όπως ο Πούτιν εντυπωσιάζεται μόνο από τη δύναμη. Η Δύση είναι ισχυρή έναντι της Ρωσίας στον οικονομικό τομέα: ως καταναλώτρια φυσικού αερίου, ως προμηθεύτρια αγαθών, ως πάροχος τραπεζικών υπηρεσιών και ως δεύτερη κατοικία για Ρώσους μεγιστάνες. Το ισχυρότερο μήνυμα που θα μπορούσε να στείλει η ΕΕ στη Μόσχα τώρα θα ήταν η έξοδος από τον Nord Stream 2, ένας αγωγός που δεν έπρεπε καν να είχε ποτέ ξεκινήσει.»

Από την πλευρά της η Νeue Osnabrücker Zeitung αναφέρει: «Δεν υπάρχει κάποιο λογικό επιχείρημα για να αμφιβάλει κανείς ότι ο Αλεξέι Ναβάλνι δηλητηριάστηκε με χημικό πολέμου – και δεν είναι ο πρώτος (…) Εξίσου παράλογο, ωστόσο, θα ήταν ο Ρώσος πρόεδρος να διακινδυνεύσει ένα έργο όπως το Nord Stream 2 με μια επίθεση απλώς σε έναν αντιπολιτευόμενο πολιτικό. Η πράξη αυτή θα ήταν τότε χωρίς αμφιβολία μία από τις πιο ακριβές επιθέσεις στην ιστορία.»