Δέκα φορές πιο γρήγορα εξαπλώνεται ο μεταλλαγμένος κορωνοϊός- Πιο ευάλωτος στο εμβόλιο
Μία νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη επιβεβαιώνει ότι ο κορωνοϊός SARS-CoV-2 έχει μεταλλαχθεί με τρόπο που τον διευκολύνει να πολλαπλασιάζεται και να εξαπλώνεται πιο γρήγορα στον κόσμο. Όμως, από την άλλη, η εν λόγω μετάλλαξη D614G στην προεξέχουσα πρωτεΐνη-ακίδα του, με την οποία μολύνει τα ανθρώπινα κύτταρα, πιθανώς τον καθιστά πιο ευάλωτο σε ένα εμβόλιο.
Το στέλεχος D614G του ιού εμφανίστηκε αρχικά στην Ευρώπη και έχει γίνει το πιο ευρέως διαδεδομένο παγκοσμίως. Η νέα έρευνα επιστημόνων των πανεπιστημίων της Β. Καρολίνα και του Ουισκόνσνι-Μάντισον, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Science», επιβεβαιώνει προηγούμενες εκτιμήσεις ότι αυτό το στέλεχος αναπαράγεται με περίπου δεκαπλάσια ταχύτητα και είναι πιο μεταδοτικό σε σχέση με το στέλεχος του κορωνοϊού που πρωτεμφανίστηκε στην Κίνα και πυροδότησε την πανδημία.
Η φωτεινή πλευρά της νέας μελέτης είναι ότι ενώ το στέλεχος D614G μεταδίδεται πιο γρήγορα, μελέτες σε ζώα έδειξαν ότι δεν σχετίζεται με σοβαρότερα συμπτώματα της Covid-19, ενώ επιπλέον φαίνεται να είναι ελαφρώς πιο ευάλωτο στα φάρμακα των εξουδετερωτικών αντισωμάτων, άρα πιθανώς και στα μελλοντικά εμβόλια που θα γεννούν αντισώματα. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ενώ η μετάλλαξη D614G επιτρέπει στον κορωνοϊό να διεισδύει καλύτερα στα ανθρώπινα κύτταρα, παράλληλα καθιστά τον ίδιο πιο ανοιχτό στα αντισώματα, προκειμένου αυτά να εισέλθουν στο εσωτερικό του και να τον αδρανοποιήσουν.
«Ο ιός D614G ξεπερνά και πολλαπλασιάζεται κατά περίπου δέκα φορές ταχύτερα σε σχέση με τον αρχικό ιό, αναπαραγόμενος υπερβολικά αποτελεσματικά στα επιθηλιακά κύτταρα της μύτης, που αποτελούν σημαντικό σημείο για τη μετάδοσή του από άνθρωπο σε άνθρωπο», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Ραλφ Μπάρικ, καθηγητής Επιδημιολογίας και Μικροβιολογίας-Ανοσολογίας στις σχολές Δημόσιας Υγείας και Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Β. Καρολίνα, ο οποίος μελετά τους κορωνοϊούς εδώ και τρεις δεκαετίες.
«Ο SARS-CoV-2 είναι ένας τελείως νέος παθογόνος μικροοργανισμός στους ανθρώπους και η εξέλιξή του στους ανθρώπινους πληθυσμούς είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Νέες παραλλαγές του συνεχώς εμφανίζονται, όπως αυτή που πρόσφατα ανακαλύφθηκε στα ζώα βιζόν στη Δανία», πρόσθεσε.
