Εκεί όπου οι πλούσιοι στοιβάζουν τα «παιχνίδια» τους
Οι φορολογικοί παράδεισοι του πλανήτη μαζεύουν θησαυρούς δισεκατομμυρίων.
Οι πλούσιοι αναζητούν μανιωδώς ασφαλείς χώρους δίχως φορολογία για να καταχωνιάσουν τα αντικείμενα τέχνης και πολυτελείας που διαθέτουν, τροφοδοτώντας έτσι τη ζήτηση για εξειδικευμένες αποθήκες ειδών πολυτελείας, γνωστές και ως freeport.
Αυτοί οι γιγαντιαίοι χώροι αποθήκευσης απέχουν πολύ από το παραδοσιακό ντουλαπάκι με κλειδί πλάι στο δρόμο. Τα πολυτελή κτίρια μοιάζουν σαν το Φορτ Νοξ απ’ έξω, ενώ έχουν χαρακτηριστικά ασφάλειας που παραπέμπουν στον Τζέιμς Μποντ – με αόρατους αισθητήρες λέιζερ, σαρωτές σώματος, ψηφιακές κλειδαριές, ανιχνευτές κίνησης, μυστικούς κωδικούς θυρών, βιομετρική ταυτοποίηση και ένοπλους φύλακες.
Εντός τους, φυλάσσονται σωροί θησαυρών αξίας δισεκατομμυρίων – από πίνακες του Πικάσο μέχρι διαμάντια, πανάκριβα κρασιά, αυτοκίνητα-αντίκες, και πολλά άλλα.
Αποθήκες πολυτελείας λειτουργούν ήδη σε τοποθεσίες όπως η Ελβετία, η Σιγκαπούρη και το Μονακό, ενώ πολλές άλλες πρόκειται να ανοίξουν στο Λουξεμβούργο και στην Κίνα.
Η έκρηξη στην κατασκευή τέτοιων αποθηκών προέκυψε μετά από μία αντίστοιχη έκρηξη στην παγκόσμια αγορά τέχνης. Οι διεθνείς πωλήσεις έργων τέχνης τριπλασιάστηκαν, αγγίζοντας τα 66 δισεκατομμύρια δολάρια κατά τα τελευταία δώδεκα χρόνια, καθώς η παγκόσμια ελίτ έχασε την εμπιστοσύνη της στα παραδοσιακά περιουσιακά στοιχεία και άρχισε να αναζητεί εναλλακτικές επενδύσεις.
«Καθώς η αξία αυτών των περιουσιακών στοιχείων αυξάνεται, αυξάνεται και η ζήτηση των αποθηκών για την προστασία τους», λέει ο Άντερς Πέττερσον, γενικός διευθυντής της ArtTactic.
Η ζήτηση γι’ αυτούς τους χώρους – που παραπέμπουν σε φορολογικούς παραδείσους – είναι τόσο μεγάλη που πολλές αποθήκες πολυτελείας είναι ήδη γεμάτες, ενώ κι αυτές που πρόκειται να ανοίξουν έχουν ήδη προ-πωλήσει ένα μεγάλο μέρος των χώρων τους.
Η αποθήκευση κοστίζει μερικές χιλιάδες δολάρια το μήνα, με έξτρα χρεώσεις βάσει της αξίας των αγαθών. Κάποιες αποθήκες πολυτελείας προσφέρουν και άλλες υπηρεσίες, όπως π.χ. την αποκατάσταση έργων τέχνης ή απλώς το κορνιζάρισμα ενός πίνακα. Συχνά, βρίσκονται δίπλα σε αεροδρόμια, καθιστώντας εύκολη και τη μεταφορά των αντικειμένων.
Το κερασάκι στην τούρτα; Οι αγοραπωλησίες έργων τέχνης εντός των αποθηκών δεν φορολογούνται – και έτσι αντικείμενα αλλάζουν χέρι αμέτρητες φορές χωρίς καν να εγκαταλείπουν αυτές τις tax-free ζώνες.
Παράλληλα, υπάρχει πλήρης εχεμύθεια, καθώς δεν υπάρχει καν καταγραφή των αντικειμένων που βρίσκονται μέσα στις αποθήκες. «Δουλειά μας δεν είναι να καταγράφουμε, αλλά να προσφέρουμε το χώρο», λέει ο Τόνι Ρέιναρντ, πρόεδρος της Singapore Freeport, που ελέγχεται από την εταιρεία Euroasia.
Κάποιοι ειδικοί προειδοποιούν ότι τα Freeport καθιστούν ακόμα πιο σκοτεινό το όλο μυστικότητα εμπόριο τέχνης, προσελκύοντας εγκληματίες και προσφέροντας κάλυψη σε ενέργειες διαφθοράς – απομιμήσεις, φοροδιαφυγή, πλύσιμο μαύρου χρήματος, και χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων.
Πάντως, η προοπτική δημιουργίας θέσεων εργασίας και προσέλκυσης μεγάλων «πορτοφολιών» φαίνεται ότι υπερνικά όλες αυτές τις έγνοιες στο μυαλό πολλών κυβερνήσεων. Η σχεδιαζόμενη αποθήκη στο Πεκίνο θα είναι ένα συνεργατικό εταιρικό σχήμα μεταξύ μιας κρατικής κινεζικής εταιρείας και της Euroasia, ενώ περίπου το 80% της αντίστοιχης αποθήκης στη Γενεύη ελέγχεται από την ελβετική κυβέρνηση.
Διαβάστε ακόμη:
