Andrew Liveris στο Delphi Forum: Ο καπιταλισμός πρέπει να επαναπροσδιοριστεί, δεν μπορεί να μην υπολογίζεται το κοινωνικό κόστος
Ο Έλληνας κροίσος Andrew Liveris, πρώην Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Dow Chemical, και Πρόεδρος του The Hellenic Initiative, της πρωτοβουλίας των Ελλήνων της διασποράς που προσπαθούν να συμβάλλουν στην ανάκαμψη της χώρας μας, μίλησε στη Βrand Manager του Fortune Greece Αναστασία Παρετζόγλου, στο πλαίσιο του Delphi Economic Forum.
Σύμβουλος μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο σήμερα, ο Andrew Liveris είναι καταιγιστικός! Αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο οι επιχειρήσεις αλλάζουν τον κόσμο τα τελευταία χρόνια και γιατί στο επίκεντρο αυτής της αλλαγής βρίσκεται ο «συμπεριληπτικός καπιταλισμός» που καλείται να τοποθετήσει την κοινωνία στην κορυφή του τριγώνου «Κυβερνήσεις, Κοινωνία, Επιχειρήσεις».
Τον τόνο τον έδωσε από την πρώτη του τοποθέτηση λέγοντας: «Τι έχει κάνει ο καπιταλισμός; Δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας σε συνθήκες πίεσης. Όμως, τα πρώτα είκοσι χρόνια αυτού του αιώνα είχαμε την 11η Σεπτεμβρίου, την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 και 2009, και τώρα την πανδημία. Τρεις μεγάλες παύσεις σε αυτό που έφερε ο 20ος αιώνας, το «μέρισμα ειρήνης» μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο καπιταλισμός μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σήμαινε ανάπτυξη, και ίσως ανάπτυξη με κάθε κόστος. Τώρα έχουμε την κοινωνία να μας λέει ότι δεν μπορεί να μην υπολογίζεται το κόστος. Ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη ο άνθρωπος και ο πλανήτης, ότι ο καπιταλισμός πρέπει να επαναπροσδιοριστεί. Οι κοινωνίες απαιτούν νέους κανόνες, και νομίζω ότι οι επιχειρήσεις με σκοπό είναι εδώ και αυξάνουν τις πωλήσεις τους. Οι κυβερνήσεις πρέπει να ανταποκριθούν, όπως είδαμε με την εκλογή ενός άλλου τύπου κυβέρνησης, για παράδειγμα, στις ΗΠΑ. Είναι λοιπόν το τέλος του καπιταλισμού; Όχι. Είναι ένας αναγκαίος επαναπροσδιορισμός που τοποθετεί την κοινωνία στην κορυφή του τριγώνου.»
Τοποθετήθηκε με παραδείγματα στο γιατί οι εταιρείες καλούνται να συμμετέχουν πλήρως στον επαναπροσδιορισμό των κανόνων της ισότητας, της δικαιοσύνης και στην προστασία του πλανήτη, καθώς ανταμείβονται και από τους εργαζομένους τους, τους πελάτες τους και από τους επενδυτές, οι οποίοι πλέον λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις επιδόσεις ESG των εταιρειών στις οποίες επενδύουν, υποστηρίζοντας ότι «η εμφάνιση των μετρήσεων ESG και η απαίτηση γι’ αυτές από τους ακτιβιστές επενδυτές είναι πλέον γεγονός και θα επιταχύνουν το Πρόγραμμα Δημοσιοποίησης Εκπομπών Άνθρακα που, για το κλίμα και μόνο, θα φτάσει το 26%. Αναφερόμενος στον πρόεδρο της B Team, Πολ Πόλμαν, πρώην Πρόεδρο της Unilever, που ιδρύθηκε από τον Σερ Ρίτσαρντ Μπράνσον, πρόβαλλε το παράδειγμά τους: πώς δεν έχασαν τα τροπικά δάση και κατάφεραν να έχουν οικονομικό αποτέλεσμα, ώστε να μπορούν μάλιστα να επωφεληθούν δημιουργώντας περισσότερα δάση.
Και πρόσθεσε: «Πρέπει να περιμένεις αυτό που επιθεωρείς είπε χαρακτηριστικά ο Γουόρεν Μπάφετ, ο γνωστός επενδυτής. Και νομίζω ότι οι μετρήσεις ESG καταφτάνουν, έτσι ώστε οι εταιρείες να τεθούν προ των ευθυνών τους».
Για την κλιματική κρίση είπε χαρακτηριστικά: « Έχουμε μόνο έναν πλανήτη. Μέχρι να κατοικήσουμε τον Άρη, σε εκατό χρόνια δηλαδή, πρέπει να προστατεύσουμε τη Γη. Το όραμα για μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050 είναι απολύτως απαραίτητο. Προσωπικά στηρίζω μια πιο επιθετική προσέγγιση. Να θέσουμε στόχο το 2030. Πρέπει να βάλουμε όλες τις λύσεις στο τραπέζι: μικρότερες εκπομπές αερίων με τη χρήση λιγότερης ενέργειας, χρήση φυσικής ενέργειας και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, δημιουργία κυκλικής οικονομίας, επιβολή κυκλικότητας μέσω πολιτικών ανακύκλωσης, επιβολή στόχων για τη μείωση του άνθρακα ανατιμολογώντας τον. Και δεν είναι μόνο ο άνθρακας. Είναι όλα όσα θάβουμε στον πλανήτη. Τα smartphones μας, οι μπαταρίες μας, οι ανεμογεννήτριές μας, επίσης θάβονται όταν δεν χρησιμοποιούνται πια. Πρέπει να ενεργοποιήσουμε όλο μας το ταλέντο για να πετύχουμε πλήρη κυκλικότητα. Ο άνθρακας είναι μόνο η αρχή. Πρέπει να το κάνουμε με όλα τα απόβλητά μας στον πλανήτη.
Για το ρόλο και τα χαρακτηριστικά της ηγεσίας που απαιτεί η ψηφιακή εποχή, ο Andrew Liveris τόνισε:
«Ονομάζεσαι ηγέτης επειδή ηγείσαι αλλαγής. Πρέπει να ενστερνιστείς την τρέχουσα πραγματικότητα, και να πάρεις τις αποφάσεις, που μπορεί να μην είναι δημοφιλείς. Οι κρίσεις όπως η πανδημία, μας αναγκάζουν όλους να συνεργαζόμαστε, αντί να είμαστε αντίπαλοι. Να μην λειτουργούμε με τη λογική «είτε αυτό, είτε το άλλο», αλλά «και αυτό και το άλλο». Ο ηγέτης πρέπει να επιδείξει ενσυναίσθηση. Πρέπει να δείξει ότι ενδιαφέρεται. Πρέπει να δείξει ότι είναι πρόθυμος να απλώσει χέρι βοηθείας. Ενίοτε αυτό τον κάνει να δείχνει αδύναμος. Μα δεν είναι αλήθεια, διότι ταυτόχρονα πρέπει να είναι και αποφασιστικός. Πρέπει να πάρει τις δύσκολες αποφάσεις και όχι τις δημοφιλείς αποφάσεις. Τώρα, συνδυάστε αυτά τα δύο.
Πώς μπορείς να δείχνεις ευαισθησία κι ενδιαφέρον, και παράλληλα να πάρεις μια δύσκολη απόφαση που δεν είναι δημοφιλής; Αυτόν τον συνδυασμό δεξιοτήτων πρέπει να εφαρμόσουμε σήμερα. Και δεν υπάρχει ηλικιακό προβάδισμα εδώ. Μπορεί να το κάνει ένας έφηβος, κάποιος στην ηλικία μου ή μεγαλύτερος. Αυτό αναζητάει ο κόσμος. Τον συνδυασμό του ευαίσθητου και ταυτόχρονα σκληρού. Σε μια δημοκρατία, είναι δύσκολο να εκλεγεί αυτό το είδος ατόμου, επειδή συχνά εκλέγουμε τον πιο δημοφιλή. Ή, άλλες φορές προτιμάμε αυτόν που μιλάει ωραία. Αλλά αυτό που χρειαζόμαστε είναι αυτός ο συνδυασμός. Γι’ αυτό προσφέρονται οι επιχειρήσεις για την ανάπτυξη αυτού του μοντέλου. Και αυτό συμβαίνει στην επιχειρηματική κοινότητα.»
Και κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι η χρήση του απίστευτου εργαλείου που έχουμε τώρα είναι η ψηφιακή εποχή. Και δεν θα αντικαταστήσει τους ανθρώπους. Θα μας κάνει πιο έξυπνους για να παίρνουμε καλύτερες αποφάσεις. Σε αυτή την εποχή βρισκόμαστε.»
Δείτε το βίντεο:
