Οι οπαδοί της φορολογικής δικαιοσύνης επικρίνουν τη συμφωνία ελάχιστου φορολογικού συντελεστή 15% των G7

των David Meyer & Vivienne Walt

Οι πλουσιότερες χώρες του κόσμου τελικά συμφώνησαν καταρχήν με την ιδέα ενός ελάχιστου παγκόσμιου φορολογικού συντελεστή – ένα βήμα που θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την ολοκλήρωση μιας συζήτησης που μαίνεται εδώ και σχεδόν μια δεκαετία.

Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα: Σύμφωνα με τους οπαδούς της φορολογικής δικαιοσύνης, ο συμφωνημένος ελάχιστος συντελεστής 15% είναι πολύ χαμηλός και ο μηχανισμός διανομής των επιπλέον φορολογικών εσόδων θα ήταν άδικος για τις χώρες που δεν είναι οι πλουσιότερες.

Στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, για παράδειγμα, μια εταιρεία Big Tech μπορεί να κερδίσει κάποια χρήματα από την εξυπηρέτηση ενός πελάτη στο Βέλγιο, όπου ο εταιρικός φορολογικός συντελεστής είναι 25%, αλλά να μην καταβάλλει καθόλου φόρο ή να πληρώνει ελάχιστο φόρο επί των κερδών στο Βέλγιο και να διοχετεύσει τα χρήματα μέσω θυγατρικής σε μια χώρα όπως η Ιρλανδία (η οποία επί του παρόντος έχει φορολογικό συντελεστή 12,5%) ή το Λουξεμβούργο (17%). Ή μεγάλο μέρος των χρημάτων θα μπορούσε να καταλήξει σε χώρες χωρίς φόρους, όπως οι Βερμούδες, κάτι που έκανε μέχρι πέρυσι η Google, της οποίας η ευρωπαϊκή έδρα βρίσκεται στην Ιρλανδία.

Σύμφωνα με τις αλλαγές που συζητούνται, κάθε χώρα θα επιβάλλει φόρο σε ένα μέρος των κερδών που δημιουργούνται στο έδαφός της – τουλάχιστον το ένα πέμπτο, ανέφεραν οι υπουργοί Οικονομικών της G7.

Βασικά, κάθε εταιρεία θα καταλήγει να πληρώνει τουλάχιστον το συμφωνημένο ελάχιστο συντελεστή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Εάν τα κέρδη καταλήξουν σε μια χώρα με συντελεστή φόρου εταιρειών 7%, για παράδειγμα, η χώρα στην οποία έχει την έδρα της η πολυεθνική θα απαιτήσει τη διαφορά για τα δικά της ταμεία – με αυτόν τον τρόπο, θα υπάρχει μικρότερο κίνητρο να προσπαθήσει να αποφύγει το φόρο βγάζοντας τα χρήματα έξω.

Όμως, ενώ ένας ελάχιστος φορολογικός συντελεστής 15% θα έκανε προφανώς μια τεράστια διαφορά σε μια εταιρεία που στέλνει τα κέρδη της σε ένα μέρος όπως οι Βερμούδες, ο αντίκτυπος για εκείνες που εδρεύουν σε μια χώρα όπως η Ιρλανδία δεν θα ήταν τόσο δραστικός.

Επί του παρόντος δεν υπάρχει κάποια ολοκληρωμένη συμφωνία – απλώς μια κατ’ αρχήν συμφωνία μεταξύ επτά χωρών και της ΕΕ. «Το πρόβλημα δεν είναι να συμφωνήσει το G7, το πρόβλημα είναι η συμφωνία των χωρών των οποίων το κύριο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα είναι ότι αποτελούν φορολογικούς παραδείσους», δήλωσε ο Paul Donovan, επικεφαλής οικονομολόγος της UBS Global Wealth Management, σε μια ενημέρωση τη Δευτέρα.

Η συμφωνία του G7 πιθανότατα θα ασκήσει επιρροή σε μια προσεχή συνάντηση του G20, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια παγκόσμια συμφωνία στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Εκεί θα αποφασίσουν οι περισσότερες υπόλοιπες χώρες του κόσμου για το ελάχιστο ποσοστό που θέλουν, οπότε υπάρχει αρκετός χώρος για διαπραγματεύσεις.