Το… «success story» της Mafia Co.
Οι ιταλικές μαφιόζικες φαμίλιες κάνουν business σε όλη την Ευρώπη.
Τι κοινό μπορεί να έχουν ένα εστιατόριο λίγα στενά μακριά από το κτίριο της ιταλικής Γερουσίας, μια καφετέρια στην διπλωματική συνοικία της Ρώμης, ένα παγωτατζίδικο δίπλα στο Πάνθεον κι ένα ξενοδοχείο με θέα το άγαλμα του εθνικού ήρωα Τζουζέπε Γκαριμπάλντι;
Δεν είναι η προσδοκία τους για αυξημένα έσοδα, μεσούσης της ιταλικής λιτότητας κι εν όψει της καλοκαιρινής περιόδου. Δεν είναι το ότι οι ιδιοκτήτες τους αναγκάζονταν -εκτός από τους αυξημένους φόρους και τα «τσιμπημένα» δημοτικά τέλη- να πληρώνουν και τα pizzo: τουτέστιν προστασία στη μαφία. Είναι ότι -όπως αποδείχθηκε σε πρόσφατη επιδρομή των διωκτικών αρχών της Ιταλίας- ανήκαν όλα στο ίδιο το οργανωμένο έγκλημα, λειτουργώντας ως επιχειρήσεις «βιτρίνες» και ως «πλυντήρια» για τις μαφιόζικες φαμίλιες.
Μόνον τον περασμένο Ιανουάριο, γράφουν οι New York Times, «σφραγίστηκαν» ακριβώς γι’ αυτό το λόγο 23 εστιατόρια και πιτσαρίες στη Ρώμη, ανάμεσά τους και η Pizza Ciro: μία από τις δημοφιλέστερες αλυσίδες πιτσαρίας στην Αιώνια Πόλη.
Μέσα στο πρώτο δίμηνο του 2014, αντίστοιχα, οι ιταλικές αρχές κατάσχεσαν ακίνητα κι άλλα περιουσιακά στοιχεία των εγχώριων «νονών», συνολικής αξίας 51 εκατ. ευρώ. Όμως το ποσό αυτό δεν είναι παρά μία «παρανυχίδα» της παραοικονομίας της μαφίας, που εδώ και καιρό έχει βέβαια επεκτείνει τις δραστηριότητές της και εκτός των ιταλικών συνόρων.
«Τα τελευταία 20 χρόνια απέκτησαν τόνους “ζεστού” χρήματος κι αυτό αποδεικνύεται σήμερα μεγάλο πρόβλημα», επισημαίνει στους NYT ο Ιταλός εισαγγελέας Μικέλε Πρεστιπίνο, που είχε την επίβλεψη των πρόσφατων «εκκαθαριστικών» επιχειρήσεων στη Ρώμη. «Οι μαφιόζοι έχουν πολύ χρήμα, αλλά δεν μπορούν να το επενδύσουν. Ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή, απ’ ότι ισχύει με τις κανονικές επιχειρήσεις».
Σαφή στοιχεία για τη μαφιόζικη… ρευστότητα δεν υπάρχουν, παρά μόνον εκτιμήσεις. Η Confesercenti (η μεγαλύτερη εμπορική ένωση της Ιταλίας) υπολογίζει ότι τα έσοδα του εγχώριου οργανωμένου εγκλήματος φθάνουν τα 130 δισ. ευρώ το χρόνο, όσο το 7% του ιταλικού ΑΕΠ δηλαδή! Τα ταμειακά αποθέματά τους υπολογίζονται ότι αυξάνονται κατά 65 δισ. ευρώ το χρόνο.
Κάπως έτσι λοιπόν η Ντραγκέτα, η Κόζα Νόστρα και η Καμόρα έχουν φτάσει σήμερα στο σημείο να υποκαθιστούν τις τράπεζες, καθώς αυτές έχουν κλείσει για τα καλά τη «στρόφιγγα» των δανείων. Και με αυτόν τον τρόπο βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να «ξεπλένουν» το βρόμικο χρήμα τους, μέσα από τη «στήριξη» προβληματικών επιχειρήσεων, που τελικά μόνον στα «χαρτιά» δεν τους ανήκουν.
Ζητούμενο εν προκειμένω δεν είναι το κέρδος από τις πωλήσεις. Αυτές οι εταιρίες-«βιτρίνες» -εξηγεί ο εισαγγελέας Πρεστιπίνο- λειτουργούν ως «οχήματα» για συγκεκαλυμμένες, παράνομες συναλλαγές με πολιτικούς, δημόσιους λειτουργούς και λοιπούς γραφειοκράτες, οι οποίοι μπορούν έτσι να κάνουν νομότυπα «βρομοδουλειές», χωρίς να διατρέχουν καν τον κίνδυνο να κατηγορηθούν ότι έχουν «λερωμένα» χέρια.
Το αποτέλεσμα, δήλωσε προ ημερών ο Ρομπέρτο Σαβιάνο, είναι το οργανωμένο έγκλημα «να λειτουργεί στον ιταλικό νότο σαν στρατιωτικός νόμος κι από τη Ρώμη μέχρι τον ιταλικό βορρά να έχει πια οικονομική επικυριαρχία». Αλλά το πρόβλημα επεκτείνεται πια πολύ πιο μακριά, φθάνοντας μέχρι τα βόρεια σύνορα της Ευρώπης.
Το πιο ισχυρό ιταλικό συνδικάτο του εγκλήματος, η Ντραγκέτα, ελέγχει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο το λαθρεμπόριο κοκαΐνης, έχοντας ισχυροποιήσει πλέον τις βάσεις της σε Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ελβετία. Αντίστοιχα έχουν «ανοίξει» βέβαια οι δουλειές για την Καμόρα και την Κόζα Νόστρα, σε πλείτους όσους τομείς.
Πρόσφατη έρευνα της ΕΕ κατέδειξε ότι τα «πλοκάμια» της ιταλικής μαφίας έχουν απλωθεί, σε όλη την Ευρώπη, στον ξενοδοχειακό κλάδο, στη νυχτερινή διασκέδαση, στις κτηματομεσιτικές υπηρεσίες, στις κατασκευές, στον τζόγο, στο εμπόριο καυσίμων, στην εμπόριο ενδυμάτων και κοσμημάτων, στην επεξεργασία τροφίμων, στην αποκομιδή και επεξεργασία αστικών και βιομηχανικών λυμάτων, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στον κλάδο της υγείας.
«Έχουν συγκεκριμένες προτιμήσεις, κυρίως στους τομείς που λειτουργούν με χαλαρό ρυθμιστικό πλαίσιο», εξηγεί ο Μικέλε Ρικάρντι, ερευνητής στο ινστιτούτο Transcrime κι εκ των συντακτών της εν λόγω έρευνας της ΕΕ. Προφανώς, λοιπόν, υπάρχουν πολλά ακόμη βήματα που πρέπει να γίνουν.
Τον περασμένο Φεβρουάριο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε νέα οδηγία, που λύνει τα «χέρια» στις αρχές των κρατών-μελών να κατάσχουν περιουσιακά στοιχεία του οργανωμένου εγκλήματος. Την ίδια περίοδο, σε κοινή επιχείρηση, οι ιταλικές και οι γερμανικές αρχές συνέλαβαν πάνω από δέκα υπόπτους για υπεξαίρεση εκατομμυρίων ευρώ από κοινοτικές επιδοτήσεις. Αυτόν τον μήνα, σε έτερη κοινή επιχείρηση, οι ιταλικές και γαλλικές αρχές συνέλαβαν στη Νίκαια ένα από τους «αρχινονούς» της Καμόρα.
Ωστόσο τέτοιες κινήσεις από μόνες τους δεν αρκούν. Ειδικοί επισημαίνουν ότι θα πρέπει να θεσπιστούν άμεσα πιο αυστηροί νόμοι για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, όπως έχει ήδη γίνει για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας. Δεν είναι άλλωστε μόνον οι Ιταλοί μαφιόζοι που «αλωνίζουν» στην Ευρώπη. Πια, είναι σκληρός ο ανταγωνισμός με τις εγκληματικές οργανώσεις Κινέζων, Ρώσων και «φαμίλιες» των Βαλκανίων.
«Είναι σαν να υποτιμούμε τον αγώνα κατά της μαφίας», επισημαίνει στους NYT ο Τζουζέπε Λούμια, Ιταλός γερουσιαστής και μέλος της κοινοβουλευτικής επιτροπής κατά της μαφίας. «Το οργανωμένο έγκλημα έχει γίνει παγκόσμιο. Την ώρα που αυτό κάνει business και ξεπλένει χρήμα σε διακρατικό και διεθνές επίπεδο, οι υπηρεσίες για την αντιμετώπιση της μαφίας παραμένουν οργανωμένες μόνον σε τοπικό και εθνικό επίπεδο», παρατηρεί, τονίζοντας την ανάγκη διεθνούς συνεργασίας.
Διαβάστε ακόμη:
Ο «MafiaLeaks» σπάει την μαφιόζικη ομερτά
