Γιατί γιορτάζει και χαίρεται η ΕΕ;

Ήταν ακριβώς σαν σήμερα πριν από 64 χρόνια όταν ο Γάλλος τότε υπουργός Εξωτερικών, Ρομπέρ Σουμάν, πρότεινε μια νέα μορφή πολιτικής συνεργασίας στην Ευρώπη, που θα απέτρεπε κάθε ενδεχόμενο πολέμου μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών. Αυτή τη Διακήρυξη λοιπόν γιορτάζουμε οι πολίτες της ενοποιημένης πια ΕΕ, κάθε 9 του Μάη: μία ημερομηνία που τιμής ένεκεν ονομάζεται «Ημέρα της Ευρώπης».

Φέτος, ωστόσο -καθώς ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τις ευρωεκλογές της 22-25 Μαΐου- δεν φαίνεται να υπάρχουν καν λόγοι για γιορτές και πανηγύρια. Λιτότητα, μνημόνια, δημοσιονομικά ελλείμματα, ανεργία, άνοδος της ακροδεξιάς, ουκρανική κρίση είναι μερικές μόνον παράμετροι της σημερινής ευρωπαϊκής πραγματικότητας.

Και σε αυτήν δείχνει να στρέφει πια την «πλάτη» της η πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών, όπως καταγράφει και η άρτι δημοσιοποιηθείσα νέα δημοσκόπηση του ινστιτούτου Ipsos.

Έγινε τον Απρίλιο, σε δείγμα 8.833 ανθρώπων, σε 12 από τις 28 χώρες-μέλη της ΕΕ (μεταξύ των 16 εκτός είναι και η Ελλάδα). Και από αυτούς, 6 στους 10 δήλωσαν ότι «ουδόλως τους ενδιαφέρουν» οι επερχόμενες ευρωεκλογές, παρά το ότι αυτές πολυδιαφημίζονται από τις Βρυξέλλες ως διαφορετικές, καθώς σηματοδοτούν -θεωρητικά τουλάχιστον- την πρώτη… εξ’ αντανακλάσεως απευθείας εκλογή προέδρου της Κομισιόν.

Παρ’ όλα αυτά, στη δημοσκόπηση της Ipsos μόλις το 35% λέει ότι θα κάνει τον κόπο να πάει να ψηφίσει! Εάν το ποσοστό αυτό επιβεβαιωθεί στην κάλπη, θα πρόκειται για ιστορικό χαμηλό συμμετοχής, σε μία εκλογική αναμέτρηση που παραδοσιακά δεν συγκινεί τα πλήθη των ψηφοφόρων.

Για τις φετινές ευρωεκλογές, οι πιο ενθουσιώδεις είναι οι Βέλγοι (53% πρόβλεψη συμμετοχής), οι πιο απαθείς οι Πολωνοί (20%). Όχι τυχαία, σχεδόν 2 στους 5 δηλώνουν ότι θα ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις δύο χώρες όπου η ακροδεξιά αναμένεται να «σκίσει»: στη Γαλλία (44% πρόβλεψη συμμετοχής) και στην Ολλανδία (41%).

Σε δημοφιλία μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών, η Γερμανίδα Καγκελάριος Μέρκελ παραμένει πρώτη (51%). Ακολουθεί ο Βρετανός πρωθυπουργός Κάμερον (35%). Και σταθερά στον «πάτο» βρίσκεται ο Γάλλος πρόεδρος Ολάντ (20%).

Όσο για τους υποψήφιους των πολιτικών ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου για την προεδρία της Κομισιόν; Σχεδόν το 60% των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι δεν έχουν καν ιδέα για το ποιοι είναι! Για όσους συγκαταλέγεστε σε αυτήν την κατηγορία:

• με το EPP (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα) κατεβαίνει ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, πρώην πρόεδρος του Eurogroup και πρώην πρωθυπουργός Λουξεμβούργου
• με το S&D (Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές) ο Γερμανός Μάρτιν Σούλτς, πρόεδρος του απερχόμενου Ευρωκοινοβουλίου
• με το ALDE (Φιλελεύθεροι) ο Γκι Φέρχοφσταντ, πρώην πρωθυπουργός Βελγίου
• με το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας
• με το Greens/EFA (Πράσινοι) ο Γάλλος ακτιβιστής Ζορζ Μποβέ και η Γερμανίδα Σκα Κέλερ.

Όλοι μαζί θα διασταυρώσουν τα «ξίφη» τους στο ευρωπαϊκό ντιμπέιτ της ερχόμενης Πέμπτης, στις 15 Μαΐου. Στις 8 Μαΐου εν είδει «προθέρμανσης», βρέθηκαν αντιμέτωποι στο στούντιο οι Γιούνκερ και Σούλτς, σε ένα είδος ντιμπέιτ γερμανοφώνων. Εξ’ ου και αυτή η τηλεμαχία μεταδόθηκε μόνον σε Γερμανία και Αυστρία.

«Ήταν σαν να ξαναβρέθηκαν δύο παλιοί καλοί φίλοι», σχολιάζει με καυστική διάθεση ο ιστότοπος EuObserver. Και πράγματι, οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι για τη διαδοχή του Ζοζέ Μπαρόζο έχουν πολλά κοινά: είναι ευρωπαϊστές, ανήκουν στην ίδια γενιά και εκπροσωπούν τις δύο μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες, που την επομένη των εκλογών φημολογείται έντονα ότι θα ενώσουν τις δυνάμεις στους στο Ευρωκοινοβούλιο, σε ένα πανευρωπαϊκό «μεγάλο συνασπισμό».

Ίσως γι’ αυτό το λόγο το ντιμπέιτ αυτό ήταν τόσο… νευρόβραστο καθώς οι δύο αντίπαλοι είχαν ελάχιστες διαφωνίες. Κι έτσι αναλώθηκαν περισσότερο σε επικοινωνιακού τύπου χωρατά. «Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι: είμαι 59 και όχι 60 ετών», είπε κάποια στιγμή ο Γιούνκερ. «Ναι, αλλά δείχνεις για 60», του απάντησε ατακαριστά ο 58χρονος Σουλτς.

Με αυτά και με άλλα, τηλεφωνική δημοσκόπηση του περιοδικού Stern ανέδειξε νικητή της τηλεοπτικής βραδιάς τον Σούλτς, με 41%, έναντι 24% που συγκέντρωσε ο Γιούνκερ. Αλλά τα ποσοστά αυτά δεν είναι ενδεικτικά.

Σε κάθε περίπτωση, καμία από τις δύο μεγάλες πολιτικές ομάδες που εκπροσωπούν δεν αναμένεται να συγκεντρώσει σε αυτές τις ευρωεκλογές απόλυτη πλειοψηφία. Κι έτσι, δεδομένου ότι ένα μεγάλο μερίδιο από την «πίτα» των 751 νέων ευρω-εδρών αναμένεται να «καταβροχθίσουν» τα κόμματα της ακροδεξιάς και οι ευρωσκεπτικιστές, «θεωρείται πια πολύ πιθανό», σχολιάζει ο EuObserver, «το EPP και το S&D μετεκλογικά να συμμαχήσουν, προκειμένου να μπορούν να περνούν τις αποφάσεις τους στο νέο Ευρωκοινοβούλιο».

Πηγή: σε συνεργασία Ευρωκοινοβουλίου, TNS Opinion

EPP (δεξιά & χριστιανοδημοκρατικά κόμματα)
S&D (σοσιαλιστές)
ALDE (φιλελεύθεροι)
Greens/EFA (Πράσινοι)
ECR (συντηρητικοί)
GUE/NGL (Αριστερά, κομμουνιστές):
EFD (δεξιοί Ευρωσκεπτικιστές)
NA (ανεξάρτητοι)
Άλλοι

Διαβάστε ακόμη: Τι θα πληρώσουν τα κόμματα για τα εκλογικά διαφημιστικά σποτ