Η εξόρυξη Bitcoins μολύνει το περιβάλλον όσο ολόκληρη η Ελλάδα

του Shawn Tully

Οι κορυφαίοι υπέρμαχοι του Bitcoin ισχυρίζονται ότι το κορυφαίο κρυπτονόμισμα στον κόσμο βρίσκεται στα πρόθυρα ενός πράσινου μέλλοντος. Το αποτύπωμα άνθρακα του Bitcoin – που σήμερα ισούται με αυτό της Ελλάδας – σύντομα θα συρρικνωθεί, υποστηρίζουν, καθώς οι παραγωγοί του που έχουν επίγνωση των ESG ασπάζονται όλο και περισσότερο τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Στις 22 Απριλίου, παραμονή της Ημέρας της Γης, ο Jack Dorsey, διευθύνων σύμβουλος της Square και κάτοχος 500 εκατομμυρίων δολαρίων σε κρυπτονομίσματα, έγραψε στο Twitter ότι το Bitcoin «είναι ο βασικός πρωτεργάτης του μέλλοντος της πράσινης ενέργειας». Η Cathie Wood, επικεφαλής της Ark Invest, μέτοχος της Coinbase και του επενδυτικού οχήματος Bitcoin Grayscale, δήλωσε στα μέσα Ιουλίου ότι «η εξόρυξη Bitcoin θα πολλαπλασιάσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας γρηγορότερα από ό,τι θα συνέβαινε διαφορετικά», προσθέτοντας ότι «τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο από το Bitcoin όσον αφορά τα ESG».

Ο Elon Musk, ωστόσο, θέλει αποδείξεις ότι η παραγωγή του κρυπτονομίσματος γίνεται πολύ πιο οικολογική πριν ανανεώσει τη δέσμευσή του για αυτό. Στις αρχές του τρέχοντος έτους, ο Musk επένδυσε 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια από τα εταιρικά μετρητά της Tesla σε Bitcoin, μερίδιο που σχεδόν διπλασιάστηκε με την τιμή του Bitcoin στα 62.000 δολάρια, στα μέσα της 18^ης Οκτωβρίου.

Αλλά τον Ιούνιο, ο Musk συγκλόνισε τους υπέρμαχους του νομίσματος δηλώνοντας ότι η Tesla θα σταματήσει να αποδέχεται Bitcoin ως πληρωμή για τα ηλεκτρικά της οχήματα έως ότου τουλάχιστον το ήμισυ όλων των Bitcoin που παράγονται να τροφοδοτείται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η στάση του δεν έχει αλλάξει από τότε.

Σε αντίθεση με τους στόχους του Musk και τους ισχυρισμούς των υποστηρικτών, το αποτύπωμα άνθρακα του Bitcoin έχει γίνει πολύ χειρότερο σε λίγο περισσότερο από ένα χρόνο. «Υπολογίζω ότι ο όγκος της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από την πράσινη ενέργεια έχει μειωθεί κατά 50% από τα τέλη του 2020», λέει ο Alex de Vries, Ολλανδός οικονομολόγος, του οποίου ο ιστότοπος Digiconomist παρακολουθεί τις εκπομπές του Bitcoin και τη χρήση ενέργειας.

Μακράν ο μεγαλύτερος παράγοντας που ωθεί το Bitcoin προς την περιβαλλοντικά εχθρική κατεύθυνση είναι η απαγόρευση στην Κίνα. Με απλά λόγια, ο τεράστιος όγκος της οικολογικής εξόρυξης στον κόσμο λάμβανε χώρα στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο χρησιμοποιώντας υδροηλεκτρική ενέργεια και τώρα που οι κινεζικές αρχές έχουν απαγορεύσει κάθε παραγωγή Bitcoin εντός των συνόρων, αυτή η τεράστια συνεισφορά χωρίς άνθρακα εξαφανίστηκε εν μία νυκτί.

Στη θέση τους, οι εκτοπισμένοι Κινέζοι και μια σειρά από νεοφερμένους που παρασύρθηκαν από τις ανερχόμενες τιμές φορτώνουν τους υπολογιστές με ASIC που παράγουν Bitcoin σε περιοχές που προσφέρουν εξαιρετικά φθηνή ηλεκτρική ενέργεια που τροφοδοτείται από ορυκτά καύσιμα σε χώρες όπως το Καζακστάν, τη Ρωσική Ομοσπονδία και την Ιρλανδία, καθώς και τις πλούσιες σε άνθρακα πολιτείες των ΗΠΑ Κεντάκι και Νεμπράσκα και την πλούσια σε φυσικό αέριο Αλμπέρτα στον Καναδά.

Ας εξετάσουμε τη μεγάλη αλλαγή του χάρτη εξόρυξης, ξεκινώντας από τον Οκτώβριο του 2020. Σύμφωνα με τον Δείκτη Κατανάλωσης Ηλεκτρικής Ενέργειας Bitcoin του Πανεπιστημίου Cambridge, η Κίνα τότε δημιουργούσε το 67,5% του συνολικού “hashrate” του δικτύου Bitcoin. Αυτός είναι ο όγκος των τυχαίων κωδικών ανά δευτερόλεπτο που δημιουργούν όλοι οι εξορύκτες του κόσμου για να εξασφαλίσουν τα νέα token που προφέρονται κάθε 10 λεπτά. Το συνολικό hashrate του κλάδου αντιπροσωπεύει τη συνολική «χωρητικότητα» του. Όσο μεγαλύτερο είναι το μερίδιο του hashrate που ελέγχει μια περιοχή, τόσο περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει το Bitcoin και, για παράδειγμα, εάν μια χώρα αναπαράγει το 20% των hashes, χρησιμοποιεί γενικά περίπου το ένα πέμπτο της συνολικής ισχύος του κλάδου.

Το χειμώνα και το φθινόπωρο, η παραγωγή της Κίνας επικεντρωνόταν στις βόρειες επαρχίες της Σιντζιάνγκ και της Εσωτερικής Μογγολίας που είναι πλούσιες σε άνθρακα. Αλλά από την άνοιξη έως τις αρχές του φθινοπώρου, οι εξορύκτες μετέφεραν τον εξοπλισμό τους στις επαρχίες Sichuan και Yunnan στα νότια της χώρας, όπου αξιοποίησαν την υδροηλεκτρική ενέργεια από ποτάμια και καταρράκτες που ήταν ακόμη πιο συμφέρουσες λύσεις από τον άφθονο άνθρακα στα βόρεια.

Ο De Vries εκτιμά ότι το ήμισυ του συνόλου της κινεζικής παραγωγής προέκυψε από τους έξι μήνες παραμονής στο Sichuan και το Yunnan, αντιπροσωπεύοντας περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου hashrate και ως εκ τούτου, την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας από το δίκτυο.