Ευρωβουλευτής και… οδοιπόρος
Σχεδόν 10 εκατομμύρια ευρώ μέσα σε δύο χρόνια κόστισαν 160 αποστολές-ταξίδια Ευρωβουλευτών και συνεργατών εντός κι εκτός Ευρώπης.
Τελικά, η Κύπρος του μνημονίου έχει πολλή πέραση στους Ευρωβουλευτές! Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά 18 διαφορετικές διερευνητικές αποστολές του Ευρωκοινοβουλίου έγιναν στα εδάφη της μόνον μέσα στο 2012: τις περισσότερες που οργανώθηκαν από το θεσμικό όργανο της ΕΕ σε οποιοδήποτε μέρος της γης μέσα στην τελευταία διετία.
Μία από αυτές έγινε μεταξύ 30-31 Αυγούστου του… «σωτήριου» εκείνου έτους για την Μεγαλόνησο από μέλη της Επιτροπής Απασχόλησης του Ευρωκοινοβουλίου. Απαρτιζόταν από πέντε Ευρωβουλευτές, δύο μέλη προσωπικού και έξι μεταφραστές. Το κόστος της για ένα διήμερο; Κρατηθείτε! 30.471 ευρώ στο σύνολο, ήτοι 6.094 ευρώ για ένα 48ωρο ανά ευρωβουλευτή!
Η περίπτωση αυτή δεν είναι παρά μία «παρανυχίδα» στα συνολικά έξοδα του ευρωκοινοβουλίου για τα επαγγελματικά ταξίδια των μελών του. Μόνον μέσα στην διετία 2011-2013 δαπανήθηκαν 9,8 εκατομμύρια ευρώ αποκλειστικά στις λεγόμενες διερευνητικές αποστολές, εντός κι εντός Ευρώπης.
Στα «εκτός», εξαιρετικά δημοφιλή την εν λόγω περίοδο αποδείχθηκαν τα κράτη Αφρικής, Καραϊβικής και Ειρηνικού (ACP). Πόσο ήταν το μέσο κόστος ανά ευρωβουλευτή στα ταξίδια αυτά σε αναπτυσσόμενες χώρες; Υπολογίζεται στα 13.379 ευρώ.
Η διερευνητική αποστολή 33 Ευρωβουλευτών στο δυτικοαφρικανικό Τόγκο στις 21-25 Νοεμβρίου του 2011, για παράδειγμα, κόστισε 484.395 ευρώ, ήτοι 3.235€ το «ευρω-κεφάλι» την ημέρα!
Μία αντίστοιχη της Eurolat (Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ-Λατινικής Αμερικής), τον Ιανουάριο του 2013, στη Χιλή, ήταν πάντως πιο… οικονομική. Για το τριήμερο αυτό ταξίδι, ξοδεύτηκαν 420.868 για 41 Ευρωβουλευτές, 25 μέλη προσωπικού και 20 μεταφραστές. Σχεδόν 4.890 ευρώ το κεφάλι δηλαδή, συμπεριλαμβανομένων βέβαια των αεροπορικών εισιτηρίων και της διανομής, που πάντως κλείνονται σε προνομιακή τιμή.
Μέσα στο 2013, έγιναν συνολικά 94 τέτοιες ευρω-αποστολές, με κόστος 4,7 εκατ. ευρώ. Αναμφισβήτητα, αυτές κρίνονται απαραίτητες για την σύσφιξη των σχέσεων της ΕΕ -πολιτικών, διπλωματικών, οικονομικών και πολιτισμικών- με άλλες χώρες, με βουλευτές και πολιτικές οργανώσεις κρατών εντός κι εκτός Ευρώπης.
Ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι -δη οι ευρωσκεπτικιστές- που καταγγέλλουν ανοιχτά ότι οι περισσότερες από αυτές αποτελούν στην πραγματικότητα ταξιδάκια αναψυχής και ευκαιρία για shopping therapy. Πόσο μάλλον αφού ο μέσος μισθός ενός Ευρωβουλευτή κυμαίνεται γύρω στα 7.000 ευρώ το μήνα.
Κι αυτό χωρίς βέβαια να συνυπολογίζονται οι αποζημιώσεις για τα μηνιαία πήγαινε-έλα από τη χώρα τους σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο, τις πρόσθετες αμοιβές για συμμετοχή σε Επιτροπές, το επίδομα οργάνωσης γραφείου, συν την κάλυψη δαπανών για τρία άτομα προσωπικό γραφείου, για αστυνομική προστασία, για στέγαση, την ταχυδρομική και τηλεφωνική ατέλεια, τις πλουσιοπάροχες ιατρικές καλύψεις κ.α.
Ο… αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω!
«Βούτυρο στο ψωμί» του, τα παραπάνω στοιχεία «αλίευσε» από την Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ και την Επιτροπή Ελέγχου Προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το ευρωσκεπτικιστό κόμμα UKIP της Βρετανίας, του γνωστού και μη εξαιρετέου πια Νάιτζελ Φάρατζ, που ήδη «προελαύνει» στις δημοσκοπήσεις.
Με προφανείς ψηφοθηρικές προθέσεις, το UKIP δημοσιοποίησε αυτά τα στοιχεία προ ημερών, αρχίζοντας και σχετική καμπάνια. «Αυτές οι εξωτικές αποστολές των ευρωβουλευτών είναι και χάσιμο χρόνου, και κατασπατάληση των χρημάτων των φορολογουμένων», ξεσπάθωσε ο Πολ Νάταλ, αντιπρόεδρος του UKIP και επίσης ευρωβουλευτής, ο οποίος αρνείται λέει να συμμετάσχει σε τέτοια «ταξιδάκια».
«Ο κόσμος έχει το δικαίωμα να μάθει ποιοι ευρωβουλευτές ήταν σε αυτές τις αποστολές και πόσο ήταν το κόστος», λέει στην εφημερίδα Telegraph. «Οι ψηφοφόροι πρέπει να απαιτήσουν τη δημοσιοποίηση όλων των πληροφοριών, πριν από τις εκλογές» της 25ης Μαΐου.
Αυτό που παρέβλεψε βέβαια να αναφέρει είναι ο Νάταλ ότι ο ίδιος ο Νάιτζελ Φάρατζ βρίσκεται στο επίκεντρο καταγγελιών ότι «τσέπωσε» 73.500 ευρώ από τα κοινοτικά ταμεία! Πρόκειται για μέρος μόνον του συνολικού ποσού που ο Βρετανός ευρωβουλευτής -και συμπρόεδρος της ευρωσκεπτικιστικής ομάδας EFD- έχει λάβει από το 2009 έως τώρα, ως αποζημίωση για την συντήρηση γραφείου στην εκλογική του περιφέρεια, στο Δυτικό Σάσεξ.
Όπως όμως αποκάλυψαν προ ημερών οι Times του Λονδίνου -και τελικά κατήγγειλε και επίσημα στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) ένα πρώην μέλος του UKIP- ο Φάρατζ δεν είχε πληρώσει «δεκάρα τσακιστή» για ενοίκιο στην αποθήκη των 57 τμ, που έχει μετατρέψει σε τοπικό πολιτικό γραφείο!
Για την ακρίβεια προκύπτει ότι του έχει παραχωρηθεί εδώ και 15 χρόνια δωρεάν από υποστηρικτές του! Έτσι, από τα 19.000 ευρώ που έπαιρνε ως ετήσια αποζημίωση επί πέντε χρόνια, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τώρα ως έξοδα ούτε το 1/5!
Μετά τις αποκαλύψεις, ο Φάρατζ αναγκάστηκε τελικά να παραδεχθεί ότι το μίσθιο είναι πράγματι μηδενικό. Όμως, υπενθύμισε ότι «οι ευρωβουλευτές δεν απαιτείται να προσκομίζουν αποδείξεις ή κάποια άλλο παραστατικό» για να λάβουν την σχετική, ετήσια αποζημίωσή τους.
Κι έτσι, με περισσή άνεση, υποστήριξε πως ξόδεψε πράγματι όλα αυτά τα χρήματα σε λοιπά έξοδα για το γραφείο-αποθήκη, καθώς και για ένα μικρότερο επαγγελματικό χώρο που διατηρεί μέσα στο ίδιο του το σπίτι!
Διαβάστε ακόμη:
