Δημήτρης Δημητριάδης: Πώς η τεχνολογική εξέλιξη μας δίνει απαντήσεις για το μέλλον
Τι απαντήσεις για το πώς θα εξελιχθεί η ανθρωπότητα στο μέλλον, και συγκεκριμένα ως το έτος 2049, έδωσε στα μέλη του Fortune Greece Network ο Δημήτρης Δημητριάδης*. Μιλώντας στο ειδικό mindful teams session στην πλατφόρμα του FGN, ο Έλληνας futurist που έχει βρεθεί στη σκηνή των TEDx, Social Media Week και Digital Communication Network απάντησε σε ερωτήματα που ορίζουν την ανθρωπότητα σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη, το blockchain και το 3D printing, τη σχέση ανθρώπου-μηχανής, αλλά και πώς αλλάζουν οι τομείς της εκπαίδευσης, των κατασκευών, της ιατρικής.
Ξεκινώντας την ομιλία του μας μετέφερε 20 χρόνια πίσω στον χρόνο, παρουσιάζοντας μια υποθετική συζήτηση η οποία περιλάμβανε πράγματα που για όλους μας σήμερα είναι αυτονόητα, όπως η χρήση ενός πανίσχυρου υπολογιστή που χωράει στις τσέπες μας, η δυνατότητα να εργαζόμαστε από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη χωρίς να χρειαστεί να πάμε στο γραφείο, τα παιχνίδια και η διάδραση σε φανταστικούς κόσμους, η πρόσβαση στις τράπεζες μέσα από μια μικρή οθόνη και πολλά ακόμη τεχνολογικά προνόμια των ημερών μας. «Δεν θα περνούσατε κάποιον που έλεγε τότε όλα αυτά για τρελό ή τουλάχιστον για αφελή ονειροπόλο;», αναρωτήθηκε. Στόχος αυτής της τεχνολογικής παραβολής ήταν να δώσει στα μέλη του Fortune Greece Network τη δυνατότητα να μπουν στη διαδικασία να αναλογιστούν πώς θα εξελιχθεί η τεχνολογία -και μαζί της η ανθρωπότητα- ως το έτος 2049. «Σήμερα ζούμε στην πιο ενδιαφέρουσα στιγμή της ιστορίας. Έχουμε στη διάθεσή μας τεχνολογία και γνώση όπως ποτέ άλλοτε. Γιατί λοιπόν σήμερα είναι εφικτό να φτιάξουμε αποτελεσματικά σενάρια για το μέλλον; Και ποιες είναι οι συνθήκες που μας το επιτρέπουν; Ένας από τους πρώτους ανθρώπους που έμαθα όταν ασχολήθηκα με την πληροφορική ήταν ο κ. Gordon Moore, ένας από τους συνιδρυτές της Intel, ο οποίος είχε πει το 1965 ότι ο αριθμός των τρανζίστορ σε ένα μικροεπεξεργαστή θα διπλασιάζεται κάθε περίπου δύο χρόνια. Από τότε μέχρι σήμερα έχει επιβεβαιωθεί σε τέτοιο βαθμό που η πρόταση αυτή είναι πλέον γνωστή ως ο Νόμος του Moore». Έφερε, μάλιστα, ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα: ένα compact flash με τη μεγαλύτερη χωρητικότητα το 1994 – 64 megabyte – χωρούσε 32 φωτογραφίες και 45 λεπτά μουσική. Είκοσι χρόνια αργότερα, το 2019, ένα micro SD έχει χωρητικότητα 1 terabyte, δηλαδή ένα αποθηκευτικό μέσο σαν το νύχι μας αποθηκεύει 200.000 τραγούδια ή 250 ταινίες ενώ τα επόμενα χρόνια εφαρμόζοντας τους νόμους της κβαντικής φυσικής μπορούμε να έχουμε ένα ολόκληρο data center στο μέγεθος ενός κύβου ζάχαρης.
Ο 21ος αιώνας θα μοιάζει με χιλιετίες
Όπως είπε ο Δημήτρης, με βάση τον ρυθμό με τον οποίο τρέχει η τεχνολογία, δεν θα ζήσουμε στον 21ο αιώνα 100 χρόνια προόδου, αλλά θα βιώσουμε κάτι που θα «μοιάζει περισσότερο με 20.000 χρόνια συμπιεσμένα. Άρα σήμερα ο μέσος υπολογιστής που μπορούμε να αγοράσουμε ας πούμε με 1000 ευρώ κάνει υπολογισμούς με 1016, περίπου δηλαδή με την ταχύτητα του ανθρώπινου εγκεφάλου. Το 2049 θα μπορούμε να αγοράζουμε με 1000 ευρώ την υπολογιστική ισχύ όλου του ανθρώπινου είδους. Άρα υπολογισμοί που άλλοτε έπαιρναν ώρες θα διαρκούν ένα χιλιοστό του millisecond».
Συνεχίζοντας την ομιλία του, παρουσίασε μια σειρά από τις νέες τεχνολογίες και τις δυνατότητες που φέρνουν σήμερα σε όλους μας, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη, η Εικονική Πραγματικότητα η Επαυξημένη Πραγματικότητα και η Ρομποτική. Ιδιαίτερα για το κομμάτι της Εικονικής Πραγματικότητα, σημείωσε ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό εργαλείο για τις επιχειρήσεις σήμερα, καθώς γεφυρώνει με ιδιαίτερα αποτελεσματικό τρόπο την απόσταση ενός εργαζόμενου με την εταιρεία του.
Ψηφιακές πληρωμές με εμφυτεύματα
Ο Δημήτρης Δημητριάδης έκανε κάποιες πολύ τολμηρές προβλέψεις για το μέλλον μας. Όπως ανέφερε, χαρακτηριστικά, μπορεί στο μέλλον να «κάνουμε άνετα πληρωμές στο τοπικό μας μανάβικο μέσω ενός γνωστικού εμφυτεύματος με νομίσματα αποκεντρωμένα, όπως το Bitcoin και το Ether. Και για να το αντιληφθούμε λίγο καλύτερα, φανταστείτε να δίνει ο εγκέφαλός μας μια εντολή στο virtual πορτοφόλι μας για την πληρωμή στο μανάβικο και αυτή να ολοκληρώνεται αποκεντρωμένα χωρίς να χρειάζεται καμία άλλη κίνηση. Ας δούμε όμως και ένα άλλο πρόβλημα: τι γίνεται με την τροφή και τον πλανήτη γη. Αυτή τη στιγμή παράγουμε περίπου 3,6 κιλά διοξειδίου του άνθρακα για να φτιάξουμε ένα burger. Στο εργαστήριο μπορούμε να παράξουμε ίδιας αξίας και γεύσης πρωτεΐνη με 99% χαμηλότερους ρύπους. Στο όχι τόσο μακρινό μέλλον θα μπορούσαμε να τυπώσουμε αυτό το burger στο σπίτι χωρίς να χρειάζεται να επιβαρύνουμε το περιβάλλον, χωρίς να τρέχουμε για να σκοτώσουμε το ζώο, και χωρίς να προσθέσουμε άλλη μία πλαστική συσκευασία. Μέχρι το 2049 λοιπόν, η υδροπονία και το να καλλιεργούμε φρέσκο φαγητό στο σπίτι θα είναι η μόνη μας επιλογή αν δεν αλλάξουμε συνήθειες και καταπολεμήσουμε την κλιματική αλλαγή. Οπότε ίσως χρειαστεί να αλλάξουμε και πλανήτη».
Ο φόβος για τη «σκοτεινή πλευρά»
Καταλήγοντας, ο Δημήτρης επέλεξε να αναφερθεί στους φόβους που έρχονται μετά από πολλά επιστημονικά και τεχνολογικά άλματα που έχει βιώσει στην ιστορία της η ανθρωπότητα. «Προβληματιζόμαστε για παράδειγμα μήπως ο έλεγχος των βιολογικών δεδομένων από απολυταρχικά καθεστώτα ή η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ως όπλο κρύβει μεγάλους κινδύνους. Σκεφτόμαστε ότι σε όλες τις τεχνολογίες που άλλαξαν την ανθρωπότητα από τη φωτιά ως την ατομική ενέργεια και από τη νανοτεχνολογία ως την τεχνητή νοημοσύνη υπάρχει φυσικά και η σκοτεινή πλευρά. Φοβόμαστε μήπως μια τεχνητή νοημοσύνη, μια υπερ-νοημοσύνη μας αφανίσει ένα πρωί όπως κάναμε ως Homo Sapiens σε τόσα είδη. Είναι εύλογο να μας ανησυχεί το αύριο. Το μέλλον όμως δεν έρχεται σαν κεραυνός, έτσι αναπάντεχα. Έρχεται σιγά σιγά όπως μια γάτα που μπαίνει κρυφά στο σαλόνι, συνηθίζω να λέω. Τόσο σιγά που στην πορεία του μέχρι να προσεγγίσει διαμορφωνόμαστε κι εμείς ως άνθρωποι καθώς τα δεδομένα μας, οι επιθυμίες, οι ανάγκες αλλά και οι φόβοι μας κυρίως δεν προσδιορίζονται πλέον από το τώρα αλλά μεταβάλλονται καθώς η καθημερινή χρήση της τεχνολογίας μεταβάλλει και εμάς τους ίδιους».
Δείτε χαρακτηριστικό απόσπασμα της ομιλία του:
* Ο Δημήτρης Δημητριάδης διδάσκει digital marketing analytics και AI στο City College – University of York – Europe Campus και είναι συνιδρυτής των The Future Cats, ενός ολοκληρωμένου digital agency, καθώς και του Ενσυναίσθηση, μιας πλατφόρμας εθελοντισμού που στοχεύει στην αξιοποίηση crowdfunding για να εξυπηρετήσει απευθείας ανάγκες αστέγων συνανθρώπων μας.
