Πόλεμος στην Ουκρανία: Νέα συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ τη Δευτέρα
Στο επίκεντρο η ανθρωπιστική κρίση που έχει προκαλέσει στην Ουκρανία η εισβολή των ένοπλων δυνάμεων της Ρωσίας.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών θα συνεδριάσει για μια ακόμη φορά κατεπειγόντως μεθαύριο Δευτέρα στις 15:00 (ώρα Νέας Υόρκης· στις 22:00 ώρα Ελλάδας) για να συζητήσει την ανθρωπιστική κρίση που έχει προκαλέσει στην Ουκρανία η εισβολή των ένοπλων δυνάμεων της Ρωσίας, κατόπιν αιτήματος των ΗΠΑ και της Αλβανίας, δήλωσαν χθες Παρασκευή διπλωματικές πηγές.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση του ΣΑ, θα διεξαχθούν διαβουλεύσεις κεκλεισμένων των θυρών, κατόπιν αιτήματος του Μεξικού και της Γαλλίας, που καταρτίζουν σχέδιο απόφασης με περιεχόμενο ακόμη υπό διαμόρφωση, διευκρίνισε στο Γαλλικό Πρακτορείο διπλωμάτης που μίλησε υπό τον όρο να μην κατονομαστεί.
Το γαλλομεξικανικό σχέδιο ψηφίσματος, πρωτοβουλία αρχικά της γαλλικής προεδρίας με την προοπτική πως θα διεξαγόταν ψηφοφορία την Τρίτη, που πάντως δεν έγινε, θα αξιώνει αναστολή των εχθροπραξιών, ανεμπόδιστη διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας και προστασία των αμάχων.
Το σχέδιο απόφασης συνάντησε ενστάσεις, ιδίως από τις ΗΠΑ, που τόνισαν ότι δεν θα το υποστηρίξουν εάν δεν προσάπτει ρητώς την ευθύνη στη Ρωσία για την ανθρωπιστική κρίση, σημείωσε έτερη διπλωματική πηγή, επίσης υπό τον όρο να μην κατονομαστεί.
Σύμφωνα με αρκετές πηγές, η Γαλλία αποφάσισε τελικά, μετά τις επικρίσεις των Αμερικανών και Ευρωπαίων, να μην επιμείνει να τεθεί το κείμενο σε ψηφοφορία το ταχύτερο.
Οποιοδήποτε σχέδιο ψηφίσματος κατηγορεί τη Ρωσία είναι πρακτικά καταδικασμένο σε αποτυχία, καθώς η Μόσχα έχει δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις του ΣΑ.
Για το Μεξικό, μολονότι το ρωσικό βέτο είναι βέβαιο, έχει σημασία να φανεί εκ νέου η διεθνής απομόνωση της Ρωσίας στη στρατιωτική περιπέτειά της αυτή, με ένα κείμενο που θα υποστηριχθεί από όσο περισσότερα από τα δεκαπέντε κράτη μέλη είναι δυνατόν.
Προχθές Πέμπτη η Ουκρανία και η Ρωσία συμφώνησαν να οργανώσουν «ανθρωπιστικούς διάδρομους» ώστε οι άμαχοι να μπορούν να φύγουν από τις εμπόλεμες ζώνες. Το εάν, το κατά πόσον και το πώς θα γίνουν πραγματικότητα οι «διάδρομοι» αυτοί μένει να αποδειχθεί.
