Τα μεγάλα brands που φεύγουν από τη Ρωσία κάνουν πολλά περισσότερα από τις κρατικές κυρώσεις

του Alan Murray

Έχω εντυπωσιαστεί τις τελευταίες δέκα ημέρες από το πώς αντέδρασαν οι επιχειρήσεις στον πόλεμο στην Ευρώπη. Ορισμένες από τις ενέργειές τους ήταν σε συμμόρφωση, ή εν αναμονή, των κυβερνητικών κυρώσεων. Αλλά κάποιες ξεπερνούν πολύ τα απαιτούμενα. Μερικά αξιοσημείωτα παραδείγματα:

• Μεγάλες εταιρείες πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένων των Exxon, BP και Shell, έχουν τερματίσει πολλαπλά κοινά επενδυτικά σχέδια με ρωσικές εταιρείες πετρελαίου.
• Μεγάλοι λιανοπωλητές, συμπεριλαμβανομένων των H&M, Nike, Ikea και TJX, σταμάτησαν τις πωλήσεις στη Ρωσία και έκλεισαν καταστήματα.
• Οι Visa, Mastercard και American Express σταμάτησαν να προσφέρουν τις διεθνείς υπηρεσίες τους στη Ρωσία.
• Η Accenture έκλεισε τα ρωσικά γραφεία της και η EY, η KPMG και η PwC επίσης διακόπτουν τους δεσμούς τους με τις ρωσικές εταιρείες-μέλη τους.
• Η Boeing διέκοψε την υποστήριξη των ρωσικών αεροπορικών εταιρειών και έκλεισε τα γραφεία της στη Μόσχα, ενώ η Delta τερμάτισε τη ρωσική συμφωνία κοινής χρήσης κωδικών.
• Η Airbnb διαθέτει στέγαση για 100.000 Ουκρανούς πρόσφυγες.
• Η FedEx και η UPS σταμάτησαν τις υπηρεσίες τους στη Ρωσία.
• Οι Apple, Alphabet, Meta και Microsoft έχουν λάβει σημαντικά μέτρα για την καταπολέμηση της ρωσικής επιθετικότητας και παραπληροφόρησης.

«Αυτό που θεωρώ πιο ενθαρρυντικό είναι η ταχύτητα με την οποία έχουν ενεργήσει οι εταιρείες και το πόσο ενωμένες ήταν οι εταιρείες της ΕΕ και των ΗΠΑ», μου είπε ο διευθύνων σύμβουλος της Just Capital, Martin Whittaker. «Υπήρξαν σοβαρές διαφωνίες σχετικά με το εάν οι εταιρείες έπρεπε να ανταποκριθούν σε αυτό που συνέβη; Δεν γνωρίζω καμία τέτοια περίπτωση. Αυτή η καθολικότητα του σκοπού είναι σπάνια αυτές τις μέρες και είναι καλό να την βλέπουμε να υπάρχει. Μια υπενθύμιση του πόσο καλή είναι πραγματικά η επιχειρηματική κοινότητα στο να συνενώνεται ενόψει μιας κρίσης».

Αυτός είναι ο καπιταλισμός των ενδιαφερομένων μερών  σε λειτουργία. Πολλές από αυτές τις ενέργειες έχουν πραγματικό κόστος, αλλά οι εταιρείες δέχονται το βραχυπρόθεσμο πλήγμα λόγω της πεποίθησης ότι ο καπιταλισμός και η δημοκρατία συνδέονται.

Η προσεκτική μελέτη με την πάροδο του χρόνου, είμαι βέβαιος ότι θα αποκαλύψει περιπτώσεις όπου το εταιρικό συμφέρον υπερέβη το γενικό συμφέρον. Και θα υπάρχει πάντα ένα σημείο στο οποίο το κόστος για τις εταιρείες θα είναι μεγαλύτερο από αυτό που είναι διατεθειμένες να επωμιστούν. Σαν πείραμα, αξίζει να φανταστεί κανείς τι θα γινόταν εάν ήταν η Κίνα που εισέβαλλε στην Ταϊβάν, αντί για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι υπολογισμοί του εταιρικού κόστους θα άλλαζαν κατά τάξεις μεγέθους.