MPW Summit 2022: Η έμφυλη βία υπάρχει, και μας αφορά όλους
Το πολύ ευαίσθητο και, δυστυχώς, πιο επίκαιρο από ποτέ ζήτημα της έμφυλης βίας, ανέλυσε η συζήτηση στο πάνελ του Most Powerful Women Summit 2022 που συντόνισε η Πηνελόπη Θεοδωρακάκου, Co – founder Women On Top.
Η δημοσιογράφος, Ιωάννα Μάνδρου, υπενθύμισε ότι η έμφυλη βία είναι κυρίως κατά των γυναικών, αλλά όχι μόνο. Όπως είπε, εκδηλώνεται και κατά των παιδιών, των αναπήρων, των ηλικιωμένων, που αντιμετωπίζουν και αποτρόπαιη βία. «Η χώρα μας έχει ένα ικανό νομοθετικό πλαίσιο, αντιμετωπίζει την έμφυλη βία με ικανοποιητικό τρόπο ως νόμος. Στην πράξη έχουμε πολλά βήματα να κάνουμε ακόμα ώστε η έμφυλη βία να καταλήγει να δικάζεται και να καταδικάζεται. Εκεί τα πράγματα θέλουν πολλή δουλειά ακόμα», υπογράμμισε.
Μιλώντας για τα Μέσα Ενημέρωσης, σημείωσε πως ο ρόλος τους σε αυτό το ζήτημα είναι νευραλγικός. Αυτό, όπως είπε, έχει αναγνωρισθεί όχι μόνο εμπειρικά αλλά και επιστημονικά. «Όλοι μας είμαστε τηλεθεατές και αναγνώστες και αντιλαμβανόμαστε την παραπληροφόρηση. Η στρεβλή παρουσίαση των γεγονότων παίζει μεγάλο ρόλο στα στερεότυπα, έχουν ευθύνη και τα σωματεία του Τύπου που θα έπρεπε να προχωρήσουν με πρωτοβουλίες εκπαίδευσης του δημοσιογραφικού κόσμου».
Η Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Δόμνα Μιχαηλίδου, υπογράμμισε ότι έμφυλη βία δεν είναι μόνο η σωματική βία. «Έμφυλη βία είναι πολλά στάδια πριν απ’ αυτό. Η συνεχής υποτίμηση μιας γυναίκας λόγω του φύλου της μπορεί να είναι μια μορφή έμφυλης βίας», εξήγησε. Υπενθύμισε, μάλιστα, ότι οι γυναίκες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχουν τρόποι να προστατευτεί και να ζητήσει οικονομική υποστήριξη. Όπως είπε, «διορθώσαμε μια αδικία που οι γυναίκες-θύματα κακοποίησης δεν μπορούσαν να λάβουν το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Τόνισε πάντως, ότι οι κοινωνικές δομές είναι ένα παζλ. «Υπάρχουν δομές του υπουργείου, δομές αμιγώς δημοτικές, κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων, και στο παζλ αυτό ο καθένας έχει συγκεκριμένους ρόλους. Πολλοί μιλούν για πολυδιάσπαση του συστήματος, αλλά από την άλλη δεν μπορεί να μην είναι και πολυδιάστατο». Η Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων τόνισε ότι οι κοινωνικές δομές είναι υποστελεχωμένες. «Γίνονται πράγματα, πάντως, αλλά έχουμε και πολλά που πρέπει να γίνουν», κατέληξε.
Παίρνοντας τον λόγο, η Μαρίνα Οικονόμου Λαλιώτη, Καθηγήτρια Ψυχιατρικής στο ΕΚΠΑ, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο στίγμα που φέρει μια γυναίκα που έπεσε θύμα έμφυλης βίας. «Υπάρχουν συνέπειες στην ψυχική υγεία αυτής της γυναίκας. Μπορούν να πάρουν συχνά τη μορφή του μετατραυματικού στρες. Κι όταν ένα τραυματικό γεγονός επαναλαμβάνεται, πλησιάζουμε πολύ κοντά στην κατάθλιψη. Οι γυναίκες αναβιώνουν αυτό το γεγονός με ακόμα δραματικότερο τρόπο και είναι σε κατάσταση εγρήγορσης μήπως ξανασυμβεί. Το θέμα του στίγματος είναι πολύ σημαντικό, η γυναίκα καλείται να αντιμετωπίσει όχι μόνο το μετατραυματικό στρες αλλά και την κοινωνική παθογένεια, την κοινωνική αντίδραση, που γίνεται ένα δεύτερο τραύμα για αυτές τις γυναίκες».
Ο Συνήγορος του Πολίτη, Ανδρέας Ι. Ποττάκης έκλεισε τη συζήτηση υπογραμμίζοντας ότι υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες έμφυλης βίας που χειριζόμαστε: η μία έχει να κάνει με βία στον χώρο της εργασίας, και η δεύτερη έχει να κάνει με την ενδο-οικογενειακή βία. «Το πρώτο κομμάτι είχε διακυμάνσεις στην πανδημία διότι, π.χ. υπήρξαν περιορισμοί πρόσβασης στον χώρο εργασίας και υπήρξε μια μικρή κάμψη στον αριθμό των καταγγελιών. Όμως, αυτό αυξήθηκε δραματικά μέσα στο 2021 όπου διπλασιάστηκαν οι καταγγελίες όσον αφορά τη βία στον εργασιακό χώρο. Όσο για την ενδο-οικογενειακή βία, είχαμε πραγματικά μια έκρηξη. Μείναμε πολύ στο σπίτι και δυσκολευτήκαμε ως οικογένειες. Πάντα είναι δύσκολο να χειρίζεσαι τέτοια ζητήματα αλλά γίνεται ακόμα πιο δύσκολο όταν καλείσαι να διαχειριστείς ενδο-οικογενειακές σχέσεις».
Δίνοντας τη δική του εξήγηση για ποιους λόγους δεν έχουμε τον αριθμό των καταγγελιών που θα περίμενε κανείς, είπε ότι δεν σχετίζεται μόνο με το δύσκαμπτο των διαδικασιών. «Είναι και το στίγμα, είναι και ο φόβος των αντιποίνων», υπογράμμισε.
