Τριπλή πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Αθηνών
Αυλαία με ενθουσιώδες και παρατεταμένο χειροκρότημα σήκωσε το Φεστιβάλ.
Σε ένα από τα πιο εμβληματικά ζευγάρια της δυτικής λογοτεχνίας, τον Αβελάρδο και την Ελοϊζα, αφιερώνει τη νέα του παράσταση ο Γιάννης Καλαβριανός, με την οποία σήκωσε χθες βράδυ αυλαία το Φεστιβάλ Αθηνών στην Πειραιώς 260 και έκλεισε με ένα ενθουσιώδες και παρατεταμένο χειροκρότημα.
Η ασφυκτικά γεμάτη η αίθουσα Δ΄ παρακολούθησε με απόλυτη προσήλωση την 95λεπτη πρόταση του Γιάννη Καλαβριανού που μέσα από 40 σκηνές ξετυλίγει το νήμα της πραγματικής ιστορίας δύο ανθρώπων που απασχόλησαν τη Γαλλία του 12ου αιώνα, πάλεψαν απέναντι στον αμείλικτο θεοκρατισμό της εποχής τους για να πεθάνουν ματαιωμένοι μα αμετανόητα ερωτευμένοι.
Ο μυθιστορηματικός τραγικός, προγενέστερος του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, έρωτας τους αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για ποιητές, ζωγράφους, συγγραφείς αλλά και ιστορικούς, ψυχολόγους και κοινωνιολόγους των επόμενων αιώνων και είναι σημείο αναφοράς για τους απανταχού ερωτευμένους διαχρονικά.
Μετά τις «Παραλογές» και το «Γιοι και κόρες», ο «Αβελάρδος και η Ελοϊζα» σηματοδοτούν την 3η συμμετοχή του Γιάννη Καλαβριανού στο Φεστιβάλ Αθηνών, με τον ίδιο να υπογράφει το κείμενο και τη σκηνοθεσία.
Όπως και στις προηγούμενες δουλειές του, και εδώ συνδέειτη θεατρική πράξη με την αφηγηματική φόρμα. Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι που ενσαρκώνει ο Γιώργος Γλάστρας και η Χριστίνα Μαξούρη, ζωντανεύει μέσα από τη μορφή της Ελένης Κοκκίδου, μιας ποιητικής φιγούρας, που χωρίς να φανερώνει την ακριβή της ταυτότητα κουβαλάει τη διήγηση και υφαίνει επί σκηνής την τραγική τους ιστορία.
Μέσα σε μία μυστηριακή ατμόσφαιρα και ένα λιτό σκηνικό, στο οποίο δεσπόζουν μία μεγάλη καμπάνα και ξύλινα στασίδια τοποθετημένα το ένα πίσω από τ’ άλλο, η Ελένη Κοκκίδου συστήνει το άγνωστο στο ελληνικό κοινό ζευγάρι – σύμβολο της αιώνιας αγάπης: «Οι πρώτες αγάπες πάντα συμβαίνουν και ποτέ δεν γίνονται, γιατί ο θάνατος είναι ολέθριος και η ζωή πιο ολέθρια… Τον λένε Αβελάρδο και γεννήθηκε πολύ νωρίς ή πολύ αργά… Την λένε Ελοϊζα και η γιαγιά της, της έλεγε πως η αγάπη πέφτει σαν το χιόνι..Αυτή είναι η ζωή του έρωτά τους και η ζωή μετά το θάνατό τους..».
Η Χριστίνα Μαξούρη ενσαρκώνει μια Ελοϊζα που παρ’ όλη την ελευθερία και αυτονομία που της προσέφερε η μόρφωσή της, επωμίζεται με αφοσίωση και αυταπάρνηση τον κάθε ρόλο που της προσδίδει ο άνθρωπος που θαύμασε και αγάπησε απόλυτα, μέχρι τέλους. Ο Γιώργος Γλάστρας υποδύεται έναν άνθρωπό -μαχητή της ζωής που πίστευε στην ελευθερία του πνεύματος, σε έναν Μεσαίωνα που κυρίως προσπαθούσε να εμπνέει φόβο.
Τους πρωταγωνιστές πλαισιώνουν οι 13 ερασιτέχνες ηθοποιοί μέλη της θεατρικής ομάδας του Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων της τράπεζας Αγροτικής/Πειραιώς που αποτελούν τον αντίποδα στην ελεύθερη, τολμηρή και αδάμαστη σκέψη του Αβελάρδου. Στο έργο εκπροσωπούν κατά κάποιο τρόπο, την κοινή γνώμη. Όλα τα πρόσωπα που ακολούθησαν, πίστεψαν, αλλά κυρίως κατέκριναν, εναντιώθηκαν και πολέμησαν τους ήρωες της ιστορίας.
Από το απόγευμα κοινό όλων των ηλικιών άρχισε να καταφθάνει και να γεμίζει τους χώρους του Φεστιβάλ Αθηνών στην Πειραιώς 260. Εκτός από τον «Αβελάρδο και την Ελοϊζα» πρεμιέρα έκαναν η παράσταση «Ραμόνα travel / η γη της καλοσύνης» της ομάδας bijoux de kant, σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη και η περφόμανς της Μαριάννας Καβαλλιεράτου που υπήρξε επί εικοσαετία συνεργάτις του Ρόμπερτ Ουίλσον, με τίτλο «Stations» .
Στην παρθενική τους εμφάνιση στο Φεστιβάλ Αθηνών, οι Bijoux de Kant παρουσιάζουν το έργο της Γλυκερίας Μπασδέκη, που αντλεί την έμπνευσή του, από το «Λεωφορείο ο πόθος» του Τεννεσί Ουίλιαμς. Αυτή τη φορά όμως η δράση εκτυλίσσεται στην ελληνική επαρχία. Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη ερμηνεύει τη Ραμόνα, μια κοπέλα από το Διδυμότειχο, μια Ελληνίδα Μπλανς Ντιμπουά που κάνει διαρκώς το ταξίδι ανάμεσα στη γέννηση και το θάνατο και πάλι από την αρχή. Η παράσταση θα παίζεται στην Αποθήκη της Πειραιώς 260 μέχρι τις 5 Ιουνίου.
Στο σόλο «Stations», που συνυπογράφουν ο πολυτάλαντος μουσικός Ντομ Μπουφάρ και ο ευρηματικός εικαστικός Τσαρλς Σάντισον, η χορογράφος και ερμηνεύτρια Μαριάννα Καβαλλιεράτου ανοίγεται στην όσμωση χορού, μουσικής και εικαστικών τεχνών. Αυτή τη φορά ο Σάντισον, ειδικός στις εγκαταστάσεις -εμπειρίες με πολλαπλές προβολές, χρησιμοποιεί ως επιφάνεια προβολής το κινούμενο σώμα, δημιουργώντας το περιβάλλον ενός ασταμάτητου ταξιδιού στον χώρο και τον χρόνο. Η περφόμανς θα παρουσιαστεί και σήμερα στην αίθουσα Ε.
Συνολικά εβδομήντα πέντε εκδηλώσεις θα φιλοξενήσει φέτος το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου που ολοκληρώνεται στις 16 Αυγούστου. Ανάμεσά στις είκοσι επτά ελληνικές θεατρικές παραγωγές- ιδιαίτερα έντονη είναι η παρουσία νεανικών ομάδων, ενώ δεκαεπτά από τους σκηνοθέτες εμφανίζονται για πρώτη φορά στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ.
Παράλληλα έχουν προσκληθεί 6 ξένα σχήματα, αντιπροσωπευτικά των σημερινών αισθητικών τάσεων, σε ένα διαπολιτισμικό διάλογο με την ευρωπαϊκή σκηνή, αλλά και τη μεγάλη παράδοση του κινεζικού θεάτρου.
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ο καταξιωμένος Λυκ Μποντύ σκηνοθετεί Μαριβώ, με ηθοποιούς που δεν χρειάζονται συστάσεις, όπως η μεγάλη Ιζαμπέλ Υππέρ. Ο Εμμανουέλ Ντεμαρσύ- Μοτά που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις πέρυσι με τον «Ρινόκερο», επανέρχεται με Ιονέσκο. Η ρηξικέλευθη Ανχέλικα Λίντελ συστήνεται στο ελληνικό κοινό και διάσημες ηθοποιοί, όπως η Φιόνα Σο και η Ιζαμπέλλα Ροσσελλίνι, εμφανίζονται στην Πειραιώς 260.
Διαβάστε ακόμα:
Ένα μυστικό Jazz Festival τσέπης
Αθήνα, Σόφια, Κωνσταντινούπολη: μια διαβαλκανική μουσική σύμπραξη
