Η Ευρωπαϊκή Ένωση στη μάχη κατά των ναρκωτικών

του Αντώνη Τριφύλλη*

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας δημοσίευσε πρόσφατα την έκθεσή του για την διασπορά των παράνομων ουσιών στην Ένωση. Διαπίστωσε ότι οι τάσεις είναι αυξητικές ως προς την παραγωγή, την προμήθεια και τη χρήση τους. Η χρήση κάνναβης έρχεται πρώτη, καθώς και η παραγωγή και η κατανάλωσή της. Επίσης, αυξητική είναι και η παραγωγή και κατανάλωση άλλων σύνθετικών ναρκωτικών. Η αιτίες είναι πολλές:

Σε ό,τι αφορά τους χρήστες τα ζητήματα υγείας, τα κοινωνικά προβλήματα, η έλλειψη στέγης και η νεανική εγκληματικότητα είναι βασικές αιτίες της αύξησης της χρήσης. Σε ότι αφορά την «προσφορά» για το οργανωμένο έγκλημα αποτελεί μια εύκολη και προσοδοφόρα επιχείρηση. Τα κέρδη υπολογίζονται σε 30 δισ. δολάρια και είναι εύκολο να αποκρύβουν από την Πολιτεία.

Στις προτάσεις της η Επιτροπή δίνει ιδιαίτερη έμφαση στα μέτρα ελέγχου των κερδών των λαθρεμπόρων ναρκωτικών. Η Ε.Ε. προτείνει την παρακολούθηση, τον εντοπισμό, τη δέσμευση και δήμευση των προϊόντων του εγκλήματος και των μέσων που χρησιμοποιούν ομάδες οργανωμένου εγκλήματος που έχουν παρουσία στις αγορές παράνομων ναρκωτικών. Καθώς και πλήθος άλλων μέτρων. Πιστεύω ότι μέτρο για την δήμευση και την δέσμευση είναι το πιο σημαντικό. Χωρίς να υποτιμώ τα υπόλοιπα ο οικονομικός στραγγαλισμός του κυκλώματος των εμπόρων και των διακινητών θα «πονέσει» περισσότερο.

Ένα άλλο στοιχείο της μελέτης έχει να κάνει με τις ίδιες τις ναρκωτικές ουσίες.

H κοκαΐνη, η ηρωίνη, οι αμφεταμίνες, τα συνθετικά οπιοειδή κλπ, εξετάζονται ένα προς ένα στη μελέτη. Δεν θα ήθελα να σας κουράσω. Η ζημιά που προκαλεί το οργανωμένο έγκλημα πρώτα στους χρήστες, στις οικογένειές, αλλά και στην κοινωνία, στην οικονομία, στις επιχειρήσεις, ακόμη και στην ασφάλεια πολιτών και κρατών, είναι αυτονόητη. Δυστυχώς μέχρι σήμερα τα αποτελέσματα είναι πενιχρά και οι διωκτικές και άλλες αρχές κόβουν το ένα κεφάλι και μετά από λίγο καιρό εμφανίζονται άλλα, όπως στην λερναία Ύδρα.

Με την ευκαιρία αυτού του κειμένου, ας μου επιτραπεί να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία.

Ήταν αρχές του 2009, αν θυμάμαι καλά, όταν ο τότε Πρόεδρος της Επιτροπής κάλεσε στο γραφείο του την τότε Επίτροπο, Βάσω Παπανδρέου. Της ανακοίνωσε ότι της αναθέτει την αρμοδιότητα για την εκπροσώπηση της Επιτροπής σε ένα Φόρουμ διακοινοτικό. Προφανώς τότε ακόμη δεν υπήρχαν Επίτροποι αρμόδιοι για τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και θεώρησε ότι η αρμοδιότητα ταίριαζε στο χαρτοφυλάκιο «κοινωνικών υποθέσεων».

Στην Task Force που δημιουργήθηκε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όρισε την αξέχαστη ευρωβουλευτή Μαριέττα Γιαννάκου. Πρέπει να ομολογήσω ότι απόρησα. Πώς είναι δυνατόν μια τόσο νέα κυρία, που πριν έρθει στο Κοινοβούλιο ήταν Πρόεδρος στην ΟΝΝΕΔ όπως λεγόταν τότε η νεολαία της Ν.Δ. Φανταζόμουνα ότι θα είχαμε να κάνουμε με μια «σκληρή» δεξιά που δεν ταίριαζε καθόλου με την λογική των Ευρωπαϊκών Οργάνων.

Έπεσα έξω. Η Μαριέττα ήταν, ή έγινε στην νέα της αποστολή, μια μετριοπαθής και αποτελεσματική εκπρόσωπος, ανοιχτή στον διάλογο. Και είχε συντάξει μια έκθεση για τα ναρκωτικά στο Κοινοβούλιο.

Όπως μου είπε αργότερα ήταν οπαδός της Γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας, η οποία ήταν και είναι μια διαλλακτική κεντρώα δύναμη στο Γερμανικό Κοινοβούλιο. Επίσης, θυμάμαι τον τότε Πρέσβη των ΗΠΑ, που αργότερα έγινε πρέσβης στην Ελλάδα, να έρχεται στο γραφείο της Επιτρόπου και να απαιτεί να συμμετέχει και η χώρα του στην Task Force, κάτι που έγινε δεκτό από την Επίτροπο.

Έτσι, δυο μεγάλες κυρίες τίμησαν και την Ελλάδα και την Επιτροπή.

*Αντώνης Τριφύλλης, μέλος της διαΝΕΟσις και του ΕΛΙΑΜΕΠ, πρώην στέλεχος της Ε.Ε.