Eίναι η Credit Suisse η ευρωπαϊκή Lehman Brothers; – D-Day η 27η Οκτωβρίου
Ο Dixit Joshi δεν θα ξεχάσει την πρώτη του μέρα ως οικονομικός διευθυντής της Credit Suisse Group AG. Και όμως, τα είχε ξαναζήσει…
Οι μετοχές του ελβετικού τραπεζικού κολοσσού υποχώρησαν 12% τη Δευτέρα μετά από ένα Σαββατοκύριακο εικασιών σχετικά με την οικονομική του υγεία, προτού ανακτηθούν σχεδόν όλες τις απώλειες αργότερα μέσα στην ημέρα.
Ωστόσο, η διαπιστούμενη μεταβλητότητα δείχνει τη δυσκολία της Credit Suisse να διαχειριστεί την εμπιστοσύνη των επενδυτών καθώς επισπεύδει την κατάρτιση ενός σχεδίου αποκατάστασης και εξυγίανσης μετά το σκάνδαλο της Archegos Capital Management.
Το τίμημα που πρέπει να πληρώσουν οι επενδυτές για να διασφαλίσουν ότι το χρέος της τράπεζας, που έφτασε σε επίπεδα ρεκόρ, με αποτέλεσμα να εντείνεται η ανησυχία για μια περίπτωση ευρωπαϊκής Lehman Brothers, είναι, αν μη τι άλλο, δυσθεώρητο…
Στην πραγματικότητα, αρκετοί αναλυτές λένε ότι η καλύτερη σύγκριση είναι με την Deutsche Bank του 2016 και του 2017 – μια εποχή που ο Dixit Joshi έδωσε τη δική του απάντηση στην κρίση που αντιμετώπισε τότε η γερμανική τράπεζα. Η Morgan Stanley πέρασε μια παρόμοια κρίση το 2011. Και οι δύο τράπεζες επέζησαν.
«Δεν είναι 2008», είπε ο Andrew Coombs της Citigroup Inc.
Παρ’ όλα αυτά, ο αρχικός πανικός του χρηματιστηρίου λόγω της αύξησης στα CDS της Credit Suisse υποδηλώνει επιδείνωση των επιλογών που διαθέτει η ελβετική εταιρεία ενόψει της έκτακτης αναθεώρησης στρατηγικής της στις 27 Οκτωβρίου.
Οι επενδυτές ανησυχούν για το πώς θα καλύψει η τράπεζα το κόστος ενός τέτοιου σχεδίου, το οποίο πολλοί αναλυτές αποτιμούν στα 4 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά και για το τι θα σήμαινε αυτό για τον κύριο δείκτη κεφαλαίου (13,5%), ειδικά σε μια περίοδο που η επενδυτική τράπεζα καταγράφει βαριές απώλειες.
Με τις μετοχές της στο -95% από τα ιστορικά υψηλά τους, η τράπεζα ελπίζει να συγκεντρώσει μετρητά μέσω εκποιήσεων, αντί για μια εξαιρετικά περιοριστική έκδοση δικαιωμάτων, όπως σε αυτή που κατέληξε η Deutsche Bank.
«Εάν μία από τις επιλογές είναι η αύξηση κεφαλαίου, θα είναι πάντα δύσκολο για μια μετοχή να παραμείνει σταθερή όταν το ποσό της πιθανής έκδοσης και απομείωσης είναι άγνωστο», δήλωσε ο Alison Williams, τραπεζικός αναλυτής στο Bloomberg Intelligence.
Η πώληση του τμήματος δομημένων προϊόντων της Credit Suisse, που εμπορεύεται τιτλοποιημένο χρέος, έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον από αγοραστές όπως η BNP Paribas SA και η Apollo Global Management Inc., αλλά υπάρχει σκεπτικισμός σχετικά με το πόσο εύκολο θα είναι να πουληθούν τέτοια περιουσιακά στοιχεία εν μέσω του κύκλου των επιτοκιακών αυξήσεων των κεντρικών τραπεζών. Το ευρύτερο πλαίσιο για την επενδυτική τραπεζική δεν είναι σχεδόν καθόλου πιο ρόδινο: η BI εκτιμά ότι οι προμήθειες στις ΗΠΑ μπορεί να έχουν μειωθεί κατά 50% ή περισσότερο το γ’τρίμηνο.
«Αν είχαν αρχίσει να αναδιαρθρώνονται πριν από ένα ή δύο χρόνια, τότε θα είχαν ευκολότερο χρόνο να πουλήσουν καθώς υπήρχε μεγαλύτερη ζήτηση για επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία», δήλωσε ο Andreas Venditti, τραπεζικός αναλυτής στη Vontobel.
Η εταιρεία στάθηκε διπλά άτυχη επειδή στρέφεται προς τις δραστηριότητες της επενδυτικής τράπεζας που δυσκολεύονται αυτή τη στιγμή, συμπεριλαμβανομένης της μονάδας δανείων με μόχλευση.
Σύμφωνα με τον Venditti, το πρόβλημα για τον Διευθύνοντα Σύμβουλο Ulrich Koerner και τον Πρόεδρο Axel Lehmann είναι ότι οι διστακτικοί μέτοχοι θα αντιδράσουν άσχημα εάν δεν ληφθούν μέτρα συρρίκνωσης. Αυτό μπορεί να επιτρέψει ελάχιστες εναλλακτικές.
Η πώληση της μονάδας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, η οποία υπέστη το δικό της πλήγμα από την κατάρρευση της Greensill Capital, είναι ένας άλλος πιθανός παράγοντας εισροής χρήματος. Διαφορετικά, οι Koerner και Lehmann θα μπορούσαν να ανατρέξουν στην ιδέα του πρώην διευθύνοντος συμβούλου Tidjane Thiam και να επιδιώξουν μια αρχική δημόσια προσφορά για το ελβετικό παράρτημα. Αυτό, ωστόσο, θα ήταν δύσκολο να συμβεί, καθώς η συγκυρία δεν ευνοεί τις ΙPOs.
Οι εμπειρίες της Deutsche Bank και της Morgan Stanley μπορεί να είναι διδακτικές. Η κρίση της γερμανικής τράπεζας το 2016 πυροδοτήθηκε εν μέρει από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ που ζήτησε 14 δισεκατομμύρια δολάρια για να διευθετήσει μια έρευνα σε σχέση με τίτλους που καλύπτονταν από στεγαστικά δάνεια. Ακόμη και όταν η τράπεζα κατέληξε σε συμφωνία για περίπου το μισό αυτό το ποσό, οι ανησυχίες δεν αμβλύνθηκαν παρά μόνο όταν συγκέντρωσε 8 δισεκατομμύρια ευρώ (7,85 δισεκατομμύρια δολάρια) το επόμενο έτος. Η Morgan Stanley αντιμετώπισε το δικό της κύμα αμφισβήτησης στα πιστωτικά περιθώρια από τις φήμες της αγοράς το 2011 ότι ήταν σε μεγάλο βαθμό εκτεθειμένη στην κλονισμένη Ευρώπη.
Ο μεγαλύτερος μέτοχος της εταιρείας τής έδωσε δημόσια υποστήριξη, αλλά χρειάστηκαν μήνες για να πέσει η τιμή των συμβάσεων ανταλλαγής αθέτησης, καθώς οι απειλούμενες ζημίες δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.
