Πώς η σωματική άσκηση μπορεί να δείξει ότι πάσχετε από long COVID

της Alexa Mikhail

Η «ομίχλη του εγκεφάλου», η κόπωση, το άγχος, τα προβλήματα ύπνου και οι αλλαγές στη διάθεση, μεταξύ άλλων συμπτωμάτων, έχουν αρχίσει να καθορίζουν τι σημαίνει να πολεμάς μακροχρόνια τον COVID. Νέα έρευνα δείχνει ότι όσοι πάσχουν από long COVID μπορεί επίσης να έχουν μειωμένη ικανότητα άσκησης, μετρούμενη από το πόσο οξυγόνο μπορεί να χρησιμοποιήσει το σώμα τους και πώς λειτουργούν η καρδιά και οι πνεύμονές τους κατά τη διάρκεια της άσκησης.

Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο JAMA Network, οι ερευνητές ανέλυσαν μια σειρά μελετών για να συγκρίνουν πάνω από 350 άτομα που ανάρρωσαν από λοίμωξη από COVID-19 με περισσότερα από 460 άτομα που εμφάνιζαν συμπτώματα που σχετίζονται με long COVID, με σκοπό να εξετάσουν τη μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου κατά τη διάρκεια της άσκησης (γνωστή ως VO2 max).

Οι συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν ασκήσεις χρησιμοποιώντας διάδρομο ή σταθερό ποδήλατο και τα επίπεδα οξυγόνου παρακολουθήθηκαν μαζί με μετρήσεις της καρδιακής και πνευμονικής λειτουργίας για τρεις μήνες μετά την αρχική λοίμωξη COVID-19. Κατά μέσο όρο, τα άτομα που εμφάνισαν συμπτώματα long COVID είχαν χαμηλότερο μέγιστο επίπεδο οξυγόνου από εκείνους που ανέρρωσαν πλήρως. Αυτό εκφράζεται από το μεταβολικό ισοδύναμο των ασκήσεων (MET) που μετρά την ενέργεια που δαπανάται κατά τη διάρκεια της άσκησης.

«Αυτή η μείωση της μέγιστης κατανάλωσης οξυγόνου θα μεταφραζόταν χονδρικά σε μια γυναίκα 40 ετών με αναμενόμενη ικανότητα άσκησης 9,5 MET να πέφτει στα 8,1 MET, την κατά προσέγγιση αναμενόμενη ικανότητα άσκησης για μια γυναίκα 50 ετών», λέει ο Δρ. Matt Durstenfeld, συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, σε δελτίο τύπου. Ο ίδιος τόνισε ότι η μελέτη εξέτασε τους μέσους όρους, επομένως η ικανότητα άσκησης εξακολουθεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο.

Η απορρύθμιση ή η ανταπόκριση του σώματος στην αδράνεια που μπορεί να συμβεί μετά τη μόλυνση από τον COVID και ιδιαίτερα για όσους νοσηλεύονται στο νοσοκομείο, θα μπορούσε να εξηγήσει την αλλαγή στην ικανότητα άσκησης για τα άτομα με long COVID. Επιπλέον, οι ερευνητές επισημαίνουν τα δυσλειτουργικά πρότυπα αναπνοής, την αδυναμία αύξησης του καρδιακού ρυθμού και τη «μη φυσιολογική περιφερειακή εξαγωγή οξυγόνου» ή το πρόβλημα του σώματος να εξάγει και να χρησιμοποιήσει το οξυγόνο για να λειτουργήσει σωστά, κάτι που μπορεί επίσης να εξηγήσει τη μειωμένη ικανότητα άσκησης για όσους έχουν long COVID.

Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένα «μέτριο αλλά σταθερό» μοτίβο ότι όσοι έχουν long COVID-19 έχουν μειωμένη ικανότητα άσκησης, αν και παραμένει «χαμηλή βεβαιότητα για το μέγεθος του αποτελέσματος», εν μέρει λόγω του μικρού μεγέθους δείγματος.

«Χρειάζονται επειγόντως δοκιμές πιθανών θεραπειών, συμπεριλαμβανομένων μελετών αποκατάστασης για την αντιμετώπιση της απώλειας της φόρμας, καθώς και περαιτέρω έρευνα για τη δυσλειτουργική αναπνοή, τη βλάβη στα νεύρα που ελέγχουν τις αυτόματες λειτουργίες του σώματος και την αδυναμία να αυξηθεί επαρκώς ο καρδιακός ρυθμός κατά τη διάρκεια της άσκησης», λέει η Δρ. Priscilla Hsue, συγγραφέας της μελέτης και καθηγήτρια ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, στο δελτίο τύπου.