Οι εταιρείες χρειάζονται περισσότερη ηλικιακή ποικιλομορφία στην ηγετική τους ομάδα

Των Martin Reeves & Adam Job

Οι κοινωνίες σε όλο τον κόσμο γερνούν, καθώς τα ποσοστά γεννήσεων μειώνονται και το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται. Αυτό αναμένεται να οδηγήσει σε σημαντικές οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις, λόγω της συρρίκνωσης του εργατικού δυναμικού, των αυξημένων δαπανών υγείας και της μεγαλύτερης πίεσης στα δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας.

Οι επιχειρήσεις θα αισθανθούν αυτές τις επιπτώσεις με διάφορους τρόπους. Πρώτον, η δημογραφική μετατόπιση θα προκαλέσει αλλαγή στη ζήτηση. Στην Ιαπωνία, για παράδειγμα, η εγχώρια αγορά για πάνες έχει μετατοπιστεί από την παραδοσιακή ομάδα-στόχο (γονείς μικρών παιδιών) σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, οι οποίοι χρησιμοποιούν τα προϊόντα για τον έλεγχο της ακράτειας. Καθώς ο πλούτος συγκεντρώνεται στους ηλικιωμένους, οι εταιρείες πρέπει να επιδιώκουν ενεργά τις ευκαιρίες για την ανάπτυξη νέων προϊόντων και υπηρεσιών προσαρμοσμένων στους ηλικιωμένους.

Επιπλέον, θα υπάρξει σημαντική αλλαγή στη σύνθεση του εργατικού δυναμικού – καθώς οι νεότερες ηλικιακές ομάδες συρρικνώνονται και οι αλλαγές στους κανονισμούς συνταξιοδότησης σημαίνουν ότι οι ηλικιωμένοι εργάζονται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Καθώς ένας 60χρονος στον δυτικό κόσμο είναι πλέον πιθανό να ζήσει άλλα 17 χρόνια υγιούς ζωής, θα είναι ζωτικής σημασίας για τις επιχειρήσεις να βελτιώσουν την ενσωμάτωση των πιο έμπειρων εργαζομένων.

Υπάρχει, ωστόσο, ένας τομέας όπου οι επιχειρήσεις τρέχουν μπροστά από τη δημογραφική αλλαγή: Η ηγεσία της εταιρείας. Η μέση ηλικία πρόσληψης των CEO στις εταιρείες Fortune 500 και S&P 500 έχει αυξηθεί δραματικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες – από 46 ετών σε 55 ετών. Αρκετές από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου διοικούνται πλέον από στελέχη που είναι σημαντικά μεγαλύτερα από αυτό το όριο, όπως ο Warren Buffett (93 ετών, Berkshire Hathaway), ο Seifi Ghasemi (79 ετών, Air Products & Chemicals) και ο Bob Iger (72 ετών, Disney). Ο Rupert Murdoch (92 ετών, Fox Corp. και News Corp.) αποσύρθηκε από τον ρόλο του προέδρου τον Σεπτέμβριο, αλλά σημείωσε στο αποχαιρετιστήριο σημείωμά του προς το προσωπικό ότι θα συνεχίσει να «συμμετέχει καθημερινά στον διαγωνισμό ιδεών» στην εταιρεία.

Η τάση γήρανσης εμφανίζεται και στην πολιτική ηγεσία: Ο μέσος όρος ηλικίας ενός Αμερικανού γερουσιαστή αυξάνεται σταθερά από το 1980 -από 54 ετών τότε σε 63 ετών σήμερα- και οι πιθανοί υποψήφιοι για τις προεδρικές εκλογές του επόμενου έτους στις ΗΠΑ είναι 81 και 77 ετών.

Ως αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων, έχουν προκύψει ερωτήματα σχετικά με το πόσο μεγάλη είναι η ηλικία για να ηγηθεί κανείς, με ορισμένους σχολιαστές να ανησυχούν για μια αντιληπτική αδυναμία ή πιθανή γνωστική παρακμή των γηραιότερων ηγετών. Άλλοι επισημαίνουν ότι οι έρευνες δεν δείχνουν καμία σχέση μεταξύ της ηλικίας και της ατομικής εργασιακής απόδοσης και ότι η γήρανση μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις στις ηγετικές ικανότητες αυξάνοντας την εμπειρία και την ενσυναίσθηση. Η αποχώρηση πολλών νέων ιδρυτών-διευθυντών τεχνολογικών εταιρειών -όπως ο Aporva Mehta της Instacart ή ο Ben Silbermann του Pinterest– κατά τη διάρκεια του «τεχνολογικού κραχ» του 2022 έδειξε ότι η ύπαρξη ενός οραματιστή στο τιμόνι της εταιρείας δεν αποτελεί πανάκεια, καθώς η πλοήγηση των εταιρειών σε δύσκολες εποχές απαιτεί μεγάλη εμπειρία και επιχειρησιακές δεξιότητες.

Η ηλικιακή ποικιλομορφία στην ηγεσία είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση των σημερινών και αυριανών προβλημάτων

Οι επιχειρήσεις πρέπει να συνδυάζουν την εκτέλεση με βάση το τρέχον επιχειρηματικό τους μοντέλο με τη διερεύνηση επιλογών που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για τη μελλοντική ανάπτυξη και το μελλοντικό πλεονέκτημα. Η επίτευξη της απαιτούμενης αμφίδρομης ευελιξίας είναι δυσκολότερη από ποτέ: Με την αύξηση των επιτοκίων, οι επενδυτές απαιτούν όλο και περισσότερο βραχυπρόθεσμες απολαβές αντί να εμπιστεύονται μακροπρόθεσμες υποσχέσεις. Ταυτόχρονα, οι εταιρείες πρέπει να συμβάλλουν στην επίλυση των μεγαλύτερων προβλημάτων της ανθρωπότητας -όπως η κλιματική αλλαγή και η απώλεια της βιοποικιλότητας- τα οποία εξελίσσονται μακροπρόθεσμα. Αυτό δεν αποτελεί απλώς μια ηθική επιταγή – η εξεύρεση λύσεων σε αυτές τις προκλήσεις είναι το κλειδί για την επίτευξη ενός βιώσιμου ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.

Με τη ραγδαία γήρανση των ηγετών των εταιρειών, υπάρχει κίνδυνος να χαθεί η ισορροπία μεταξύ αυτών των διαφορετικών χρονικών κλιμάκων, με κόστος για τις εταιρείες και την κοινωνία. Η κατάταξη Future 50 παρέχει κάποιες αποδείξεις γι’ αυτό: Ο μέσος όρος ηλικίας των CEO των 50 κορυφαίων εταιρειών με τις μεγαλύτερες δυνατότητες μακροπρόθεσμης ανάπτυξης είναι αισθητά χαμηλότερος (52 έτη) από ό,τι στις περίπου 1.700 εταιρείες που αποτελούν το υπόλοιπο δείγμα (58 έτη). Επιπλέον, υπάρχει μια στατιστικά σημαντική, αρνητική σχέση μεταξύ της εταιρικής ζωτικότητας (το μέτρο του μακροπρόθεσμου αναπτυξιακού δυναμικού μας) και της ηλικίας του διευθύνοντος συμβούλου, η οποία συνεχίζει να ισχύει ακόμη και αφού ληφθεί υπόψη το μέγεθος και η ηλικία της επιχείρησης. Για την ακρίβεια, η ηλικία του ανώτατου διοικητικού στελέχους είναι ο τέταρτος σημαντικότερος παράγοντας (από έναν κατάλογο 19 παραγόντων) όσον αφορά την πρόβλεψη της ζωτικότητας.

Αυτή η απώλεια ισορροπίας μπορεί να αντιμετωπιστεί με την επιδίωξη μεγαλύτερης ηλικιακής ποικιλομορφίας στις ηγετικές βαθμίδες, δηλαδή με την καλύτερη ένταξη των νεότερων ταλέντων. Μελέτες δείχνουν, για παράδειγμα, ότι οι ηγετικές ομάδες με ηλικιακή ποικιλομορφία είναι σε καλύτερη θέση να προωθήσουν την υιοθέτηση βιώσιμων καινοτομιών επιχειρηματικών μοντέλων και να επιτύχουν ανώτερες επιδόσεις στην εταιρική κοινωνική ευθύνη. Γενικότερα, η συγκέντρωση διαφορετικών αλλά συμπληρωματικών οπτικών, δεξιοτήτων και δικτύων σε ομάδες έχει αποδειχθεί ότι οδηγεί σε καλύτερη λήψη αποφάσεων, πιο παραγωγική συνεργασία και βελτιωμένη συνολική απόδοση.

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• ΜμΕ: Τρέχουν «πίσω» από τα ψηφιακά έργα του RRF
• Παγκόσμια εμπορική κρίση λόγω Σουέζ – Διεθνής συμμαχία κατά των Χούθι
• Η στρατηγική ανάπτυξη της Belmond μέσα από πολυτελή ταξίδια με τρένο