Ανασχηματισμός: Η διόρθωση και η «παγίδα» που πρέπει να αποφύγει η κυβέρνηση

Το 2024 μπαίνει με καλούς οιωνούς για την κυβέρνηση. Διαθέτει άλλωστε αναλλοίωτο πολιτικό κεφάλαιο μετά την πρόσφατη επανεκλογή της το καλοκαίρι, ενώ κανένα σχήμα της αντιπολίτευσης δεν δείχνει αυτή τη στιγμή ικανό να απειλήσει την πολιτική της κυριαρχία. Τα νέα στο πεδίο της οικονομίας είναι ικανοποιητικά. Η χώρα τρέχει με ρυθμούς ανάπτυξης μεγαλύτερους από το μέσο όρο της ευρωζώνης, οι μισθοί μεγαλώνουν στον ιδιωτικό τομέα, ενώ για πρώτη φορά μετά από δεκατέσσερα χρόνια οι δημόσιοι υπάλληλοι είδαν αυξήσεις στις αποδοχές τους.

Ο τουρισμός λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής ανάπτυξης αφού ευνοεί την ανάπτυξη όμορων κλάδων, ενώ και η αγορά κατοικίας βαίνει ανοδικά. Όλα αυτά ενώ το κόστος της ενέργειας έχει επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα. Άρα βαδίζουμε στη σωστή κατεύθυνση. Είναι πράγματι έτσι;

Ναι, αλλά με αρκετούς αστερίσκους. Κατ’αρχάς μπορεί οι μισθοί να αυξάνονται, όμως παρέμειναν παγωμένοι για δέκα και πλέον χρόνια. Η αγοραστική δύναμη του νοικοκυριού είναι σαφώς μικρότερη αυτής του 2009, πριν από δεκαπέντε δηλαδή χρόνια. Επίσης, ο πληθωρισμός είναι ακόμη εδώ – το ζήτημα των ανατιμήσεων στα τρόφιμα αναγνωρίζεται ως το υπ’αριθμόν ένα πρόβλημα των νοικοκυριών στις μετρήσεις της κοινής γνώμης. Ενώ το κόστος της στέγης είναι δυσθεώρητο για τα νοικοκυριά που δεν έχουν δυνατότητα ιδιοκατοίκησης και το πρόβλημα αφορά κυρίως τα νέα ζευγάρια.

Ύστερα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το διεθνές περιβάλλον μέσα στο οποίο θα λειτουργήσει η διεθνής οικονομία. Κάποιοι βλέπουν το 2024 ως έτος διόρθωσης σε τιμές μετοχών κι ομολόγων, άλλοι βλέπουν επιβράδυνση της ανάπτυξης, ενώ το βέβαιο είναι πως η ευρωπαϊκή οικονομία θα σέρνεται λόγω των προβλημάτων Γερμανίας και Γαλλίας. Η κυβέρνηση λοιπόν έχει μπροστά της μια παγίδα που πρέπει να αποφύγει: εάν εμπεδωθεί το αίσθημα της θετικής πορείας και κυριαρχήσει η αίσθηση της πολιτικής υπεροχής θα ατονήσει η μεταρρυθμιστική της ορμή και «κάτσει» μαζί της και η οικονομία. Είναι ακριβώς η εγρήγορση που θα δώσει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να συνεχίσει βασικές τομές σε κράτος, δικαιοσύνη, παιδεία αλλά και ασφάλεια, ώστε η χώρα να μπει σε μια τροχιά δυναμικής και ισχυρής ανάπτυξης.

Υπό το παραπάνω πρίσμα θα πρέπει να διαβαστεί και ο χθεσινός ανασχηματισμός. Το Μαξίμου είδε δυσλειτουργίες και παράπονα στο θέμα της ασφάλειας, ένα ζήτημα που μπορεί να διαταράξει την κοινωνική συνοχή, όσο καλά κι αν πηγαίνει η οικονομία. Η βία σε όλες της τις εκφάνσεις έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, απότοκο της κρίσης, των κοινωνικών ανισοτήτων που αυτή παρήγαγε, της ανισοβαρούς ανάπτυξης ακόμη και του εγκλεισμού της κοινωνίας στα χρόνια της πανδημίας. Το ζήτημα αυτό ιεραρχείται ψηλά στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νοικοκυριά και αποτελεί θέμα άμεσης αντιμετώπισης. Έτσι αποφασίστηκε η επιστροφή του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη στα γνώριμα λημέρια και η φυσική του παρουσία στέλνει ένα μήνυμα ανασυγκρότησης, επίσπευσης αλλαγών και αναβάθμισης του ρόλου της αστυνομίας.

Στο επόμενο δίμηνο το κυβερνητικό καλεντάρι περιέχει δυο νομοσχέδια που στρώνουν το έδαφος για αυτή την αναπτυξιακή δυναμική: αυτό της ίδρυσης των μη κρατικών ΑΕΙ κι αυτό της επιστολικής ψήφου. Δίνουν το στίγμα μιας κυβέρνησης που αντιλαμβάνεται τα προτάγματα της εποχής της και παρεμβαίνει νομοθετικά, ώστε να αρθούν εμπόδια προηγούμενων δεκαετιών.

Είναι επίσης και μια ευκαιρία για την αντιπολίτευση να δείξει το πώς αντιλαμβάνεται το δικό της ρόλο μπροστά σε ζητήματα που αφορούν την κοινωνία. Σε αυτό το πολιτικό σπριντ των επόμενων έξι μηνών, η κυβέρνηση δεν θα φέρει ούτε το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ούτε την επικύρωση των μνημονίων με την Βόρεια Μακεδονία, υπό τον φόβο διαρροών στα δεξιά της.

Άλλωστε όλοι κινούνται με χρονικό ορόσημο τις ευρωεκλογές όπου ο καθένας έχει διαφορετικούς στόχους: ο Μητσοτάκης να επιβεβαιώσει την κυριαρχία του, ο Ανδρουλάκης να καπαρώσει τη δεύτερη θέση και ο Κασσελάκης να σώσει ό,τι σώζεται από τον διαρκώς συρρικνωμένο ΣΥΡΙΖΑ.

Από τις ευρωεκλογές κι έπειτα, η χώρα θα ζήσει μια «εκλογική ξηρασία» για μια τριετία όπου δεν θα υπάρχει προγραμματισμένη εκλογική μάχη, που από πολιτικής και οικονομικής άποψης, έχει μεγάλη σημασία…