Εξ αποστάσεως εργασία: Οι πόλεις των μάνατζερ – Ποιες «σηκώνουν» οικονομικά οι εργαζόμενοι

Των Irina Ivanova & Alena Botros

Η πανδημική τάση προς την εξ αποστάσεως εργασία υποτίθεται ότι θα οδηγούσε σε μια πιο ισότιμη Αμερική, όπου οι εργαζόμενοι δεν θα έπρεπε πλέον να ζουν σε ακριβές παράκτιες πόλεις για να προχωρήσουν στην καριέρα τους. Αλλά τέσσερα χρόνια μετά, η επανάσταση της απομακρυσμένης εργασίας είχε κάποια απροσδόκητα αποτελέσματα – και ένα από αυτά είναι οι διαφορές στις τοποθεσίες όπου ζουν τα αφεντικά και οι εργαζόμενοι πρώτης γραμμής.

Αυτό είναι το συμπέρασμα που εξήγαγε η εταιρεία επεξεργασίας μισθοδοσίας ADP, η οποία παρακολούθησε τις τοποθεσίες των ομάδων που συνεργάστηκαν πριν και μετά την πανδημία. Ενώ η «επικράτηση της εργασίας από μεγάλη απόσταση» αυξήθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σύμφωνα με τον οικονομολόγο του Ερευνητικού Ινστιτούτου ADP, Issi Romem, είναι εμφανές ότι οι ακριβές πόλεις κατοικούνται ολοένα και περισσότερο από μάνατζερ.

Οι μεγάλες πόλεις θεωρούνταν ανέκαθεν κόμβοι ηγεσίας. Αυτό είναι ευνόητο, δεδομένου ότι όσοι βρίσκονται σε ηγετικές θέσεις και διευθυντικούς ρόλους φαίνεται να προτιμούν να είναι εκεί που συμβαίνει η δράση, όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις. Αλλά μετά την πανδημία, η παρουσία των ηγετικών στρωμάτων του εργατικού δυναμικού στις ακριβές πόλεις έχει συγκεντροποιηθεί ακόμα περισσότερο.

«Οι πιο ακριβές πόλεις, κατά μέσο όρο, προσελκύουν στελέχη σε διοικητικά καθήκοντα από την έναρξη της πανδημίας, ενώ οι οικονομικά πιο προσιτές πόλεις προσελκύουν εργαζομένους πρώτης γραμμής», έγραψε ο Romem σε μια νέα ανάλυση.

Το ζήτημα συνοψίζεται σε ένα ποσοτικό μέγεθος που αναπτύχθηκε από το ADP και ονομάζεται αναλογία ηγεσίας, ο οποίος μετρά πόσο λοξοδρομεί μια πόλη προς τους διευθυντές έναντι των εργαζομένων πρώτης γραμμής.

Οι αξίες των κατοικιών θα μπορούσαν να είναι ένας παράγοντας πίσω από αυτό, είπε στη μελέτη του. Σε μια πόλη όπου τα σπίτια κοστίζουν διπλάσια από ό,τι σε άλλη, η αναλογία ηγεσίας της πιο ακριβής πόλης θα είχε εκτιναχθεί κατά 5% στα τρία χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας. Αντιθέτως, «οι αναλογίες ηγεσίας και για τις δύο πόλεις θα ήταν παρόμοιες πριν από την πανδημία», έγραψε ο Romem.

Βασικά, πριν από την πανδημία, δεν είχε μεγάλη σημασία αν μια πόλη ήταν μεγαλύτερη ή μικρότερη, πιο ακριβή ή λιγότερο ακριβή, – η αναλογία ηγεσίας δεν άλλαζε πραγματικά και όχι σε σημαντικό βαθμό. «Αυξανόταν», επισημαίνει ο Romem, ο οποίος είναι επίσης ο ιδρυτής της εταιρείας εργασίας και οικονομικών MetroSight.

Με άλλα λόγια, από τότε που η απομακρυσμένη εργασία απογειώθηκε, οι πιο ακριβές πόλεις – Σαν Φρανσίσκο, Σιάτλ, Λος Άντζελες, Βοστώνη, Ουάσιγκτον, DC και Νέα Υόρκη – είδαν σημαντικές αυξήσεις στα ποσοστά ηγετικών στελεχών τους, σύμφωνα με τον Romem. Τώρα που η εργασία από απόσταση έχει καθιερωθεί, οι πιο ακριβές παράκτιες πόλεις συγκεντρώνουν πολλά περισσότερα στελέχη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Τράπεζα Πειραιώς – ΤΧΣ: Ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία το placement – Στα 4 ευρώ η τιμή διάθεσης
• «Θα σέβεστε» την τεχνητή νοημοσύνη: 3 λόγοι για τους οποίους πρέπει να είμαστε ευγενικοί με το ChatGPT
• Η μυστηριώδης επέκταση του κινεζικού γίγαντα του ηλεκτρονικού εμπορίου Temu…