Τα τρία ζητούμενα της ευρωκάλπης
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας επιβεβαιώνουν τάσεις του τελευταίου διαστήματος που συμπυκνώνονται στα εξής: πρώτον, μια φυσιολογική κάμψη της κυβέρνησης, που πλήττεται από το κύμα ακρίβειας αλλά και την επαναφορά του θέματος των Τεμπών στην δημόσια συζήτηση που αναδεικνύει χρόνιες παθογένειες που δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Δεύτερον την επαναφορά του ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση, που όσο κλείνει τα θέματα εξωστρέφειας καταφέρνει να αναπνεύσει δημοσκοπικά. Και τρίτον, την άνοδο αντι-συστημικών κομμάτων, συγκεκριμένα του ΚΚΕ και της Ελληνικής Λύσης που φαίνεται πως το καθένα για τους δικούς του λόγους καταφέρνει να διεκδικεί με αξιώσεις μια καλή επίδοση στις ευρωεκλογές. Τούτων δοθέντων, τρία είναι τα βασικά ζητούμενα για το βράδυ των εκλογών:
Πρώτον, το ποια θα είναι η έκταση της «κυβερνητικής αποδοκιμασίας». Έχοντας κερδίσει όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2019 κι έπειτα και κυριαρχώντας στο πολιτικό σκηνικό από το 2016 και μετά, η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη αναμετριέται με τον εαυτό της. Ένα ποσοστό πέριξ του 33%, ποσοστό που κατέγραψε στην προηγούμενη ευρωκάλπη θα ερμηνευτεί ως ψήφος εμπιστοσύνης, παρά τα διαχειριστικά προβλήματα. Αν πέσει κάτω από αυτό, ή κάτω από το 30% είναι πιθανό να βυθιστεί σε ένα σπιράλ εσωστρέφειας αλλά και εσωτερικής αναζήτησης, αφού η δεξιά πτέρυγα του κόμματος δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι τα συνεχή ανοίγματα στο κέντρο που αλλοιώνουν τον δεξιό χαρακτήρα του κόμματος.
Δεύτερον, το πώς θα κινηθεί η Κεντροαριστερά: Δυο κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ αναμετρώνται για τη δεύτερη θέση, που μικρή σημασία θα έχει εφόσον δεν συνοδεύεται με μια σαφή εκτίναξη των ποσοστών. Εάν κινηθούν στα χαμηλά διψήφια, κανένας εκ των δυο δεν θα προβάλει ως πραγματικός διεκδικητής της εξουσίας – άρα και ο πολιτικές ζυμώσεις του χώρου μικρό αποτύπωμα θα έχουν.
Τρίτον, η δύναμη της Ακροδεξιάς. Όσο η ΝΔ μετακινείται στο κέντρο, τόσο χώρο αφήνει στην τριπλέτα Ελληνική Λύση, Νίκη και Σπαρτιάτες ή όποιο άλλο κομματίδιο προκύπτει. Η Ευρώπη αναμένει σοβαρή άνοδο της ακροδεξιάς, απότοκο του κύματος ακρίβειας, των διευρυμένων κοινωνικών ανισοτήτων αλλά και του μεταναστευτικού. Και η Ελλάδα δεν θα αποτελέσει όπως φαίνεται εξαίρεση.
