Η επιτυχία δεν είναι πάντα θέμα μεγέθους
Για να αναπτυχθούν οι εταιρείες, το μέγεθος δεν είναι πάντα η καλύτερη λύση, όπως δείχνουν εταιρείες σαν την Airbnb και και τη Uber.
της Σάλλυ Μπλάουντ
Η ανάπτυξη έχει υπάρξει ο κύριος στόχος στα οικονομικά και τις επιχειρήσεις. Καθώς ο πληθυσμός του κόσμου αγγίζει τα 7 δισεκατομμύρια, και σύντομα τα 8 και τα 9, καθίσταται σαφές ότι οι οργανισμοί, και ίσως και οι χώρες, με την καλύτερη απόδοση θα ορίζονται λιγότερο από το απόλυτο μέγεθος και περισσότερο από την ταχύτητα και την ευελιξία που προκύπτουν από τη σαφήνεια του στόχου, τη στρατηγική σκέψη και την αποφασιστική δράση. Καθώς η κλίμακα της ανθρώπινης οργάνωσης επεκτείνεται σε ασύλληπτα επίπεδα, οι νικητές θα είναι εκείνοι οι άνθρωποι, οι οργανισμοί και οι χώρες που θα μπορούν να εστιάσουν περισσότερο, να επεξεργαστούν ταχύτατα νέες πληροφορίες, να μάθουν απ’ αυτές, και στη συνέχεια να δράσουν έξυπνα και αποφασιστικά σε σύνθετες καταστάσεις.
Ας σκεφτούμε την Airbnb. Έχει γνωρίσει εκρηκτική ανάπτυξη – και όχι μέσω των παραδοσιακών μέσων της αγοράς ή της οικοδόμησης νέων κατοικιών. Τα κατάφερε κατανοώντας τι είναι πραγματικά σημαντικό σε όσους κάνουν κρατήσεις δωματίων σε ξενοδοχεία. Πώς; Μελετώντας την ανάδυση της «οικονομίας του διαμοιρασμού». Και δρώντας αποφασιστικά για να δημιουργήσει ένα νέο μοντέλο για την ικανοποίηση αυτής της παραδοσιακής ανάγκης – ένα μοντέλο που κομίζει το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μέσω της κλίμακας, αλλά όχι με την παραδοσιακή έννοια των ελεγχόμενων κατοικιών. Στην πραγματικότητα, η Airbnb δεν δημιούργησε ένα νέο μοντέλο, δημιούργησε μια νέα αγορά.
Στη σημερινή παγκόσμια αγορά, τα παραδοσιακά εμπόδια εισόδου στην αγορά καταρρέουν, και οι παραδοσιακές αντιλήψεις περί ανάπτυξης ως μιας αύξησης στο μέγεθος και στην έκταση του ελέγχου χάνουν τη δυναμική τους. Η πρόσβαση στην αγορά και στον πελάτη έχει γίνει ευκολότερη• οι κύκλοι ζωής του προϊόντος και των ιδεών μικραίνουν καθώς τα δεδομένα και η γνώση ταξιδεύουν γρήγορα και ανοιχτά στο διαδίκτυο. Το συγκριτικό πλεονέκτημα που λαμβάνεται από ακριβές καινοτομίες προϊόντων διαρκεί λίγο. Και οι μάρκες χάνουν τη δημοφιλία τους μέσα σε μια πληθώρα δεδομένων, ιδεών και ερεθισμάτων που κονταροχτυπιούνται για την προσοχή, την πίστη και τη δαπάνη του καταναλωτή.
Δεν είναι, συνεπώς, παράδοξο το ότι βλέπουμε νέες προσεγγίσεις στην ανάπτυξη μέσω της λίστας Fortune 500. Ένα παράδειγμα είναι οι πρόσφατες διασπάσεις εταιρειών όπως η Motorola, η Kraft και η Abbott. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι διευθύνοντες σύμβουλοι επέλεξαν να χωρίσουν στη μέση τις εταιρείες τους, να μειώσουν δηλαδή το μέγεθός τους, για να αυξήσουν το βαθμό εστίασης και την ταχύτητα της ανάπτυξης. Για τον ίδιο λόγο εξορθολογίζονται πλέον τα χαρτοφυλάκια εταιρειών όπως η Procter & Gamble, η ITW και η Unilever.
Οι διευθύνοντες σύμβουλοι των μεγάλων εταιρειών πετσοκόβουν και ξεριζώνουν κυριολεκτικά τους οργανισμούς τους ώστε να τροφοδοτήσουν την ανάπτυξη. Και πρέπει να το κάνουν αυτό επειδή οι επιτυχίες εταιρειών όπως η Airbnb και η Uber δείχνουν ότι μικρότερες εταιρείες με απλούστερες και πιο ευκίνητες υποδομές μπορούν να κερδίσουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι η οικοδόμηση κλίμακας και η επιδίωξη των εξαγορών δεν είναι πλέον σημαντικές στρατηγικές ανάπτυξης. Σημαίνει, όμως, ότι αυτές οι στρατηγικές θα ελέγχονται αυστηρά καθώς η ιδέα ότι το «μεγαλύτερο είναι πάντα και καλύτερο» θα φαίνεται ολοένα και πιο αλλόκοτη.
Ποιος θα ηγηθεί αυτών των εταιρειών στο μέλλον; Θα χρειαστούμε ηγέτες με βαθιά γνώση των αγορών, των πελατών και των δυνατοτήτων αυτών των οργανισμών• ηγέτες που δημιουργούν και χρησιμοποιούν πιο ευέλικτες αρχιτεκτονικές διασύνδεσης και συνεργασίας• ηγέτες που υιοθετούν κουλτούρες βασισμένες στο συνεχή αυτοέλεγχο, την καινοτομία και την ικανότητα προώθησης απρόσμενων συνεργασιών• ηγέτες που μπορούν να παρακολουθήσουν τις νέες ευκαιρίες της αγοράς και τους ολοένα και επιθετικότερους επενδυτές• ηγέτες που μπορούν να εμπνεύσουν νέες μορφές ανάπτυξης.
Η Σάλλυ Μπλάουντ είναι κοσμήτορας στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων Kellogg του Πανεπιστημίου Northwestern.
Πηγή φωτό: Getty Images
Διαβάστε ακόμη:
