Κινεζικός «Δούρειος Ίππος»: Τα αποτελέσματα της περιοδείας Σι Τζινπίνγκ στη διχασμένη Ευρώπη
Οι τρόποι με τους οποίους η Κίνα προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει υπέρ της τις διαφορές στο στρατόπεδο της Δύσης ξεχωρίζουν στις αποτιμήσεις για την επίσκεψη του Σι Τζινπίνγκ στην Ευρώπη, που ολοκληρώθηκε την περασμένη Παρασκευή μετά από «στάσεις» στη Γαλλία, τη Σερβία και την Ουγγαρία.
Η Washington Post κάνει αναφορά για την επίσκεψη του Σι στο Παρίσι και τη συνάντηση του με τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν, σημειώνοντας πως ο Σι έκανε την πρώτη του επίσκεψη του στην Ευρώπη μετά από μισή δεκαετία «και ήταν πρόθυμος να δείξει στο κινεζικό κοινό ότι η Κίνα είναι μια σημαντική σεβαστή δύναμη στην παγκόσμια σκηνή σε μια εποχή γεωπολιτικής αντιπαράθεσης στο εξωτερικό και σχετικής οικονομικής στασιμότητας στο εσωτερικό».
Συνεχίζοντας, η WaPo τονίζει πως «αυτό που ήταν αναμφισβήτητα πιο αποκαλυπτικό για την παγκόσμια κατάσταση του παιχνιδιού ήταν οι στάσεις που έκανε ο Σι μετά τη Γαλλία: Σερβία και Ουγγαρία.
Στο επίκεντρο οικονομία και επενδύσεις
Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζει να ταράζει την ευρωπαϊκή πολιτική, ο Σι επέλεξε δύο χώρες που στέκονται εμφανώς αντίθετα με την κυρίαρχη ευρωπαϊκή συναίνεση. Η Σερβία είναι ένα μη μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ με ιστορικά στενή σχέση με τη Ρωσία και φιλόξενες σχέσεις με το Πεκίνο. Η Ουγγαρία έχει γίνει ο “αποδιοπομπαίος τράγος” (bete noire) της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τον Βίκτορ Όρμπαν να είναι εμφανώς κολλητός με το Κρεμλίνο και να αντιτίθεται στη συνεχή στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας».
Στο επίκεντρο οικονομία και επενδύσεις
Στη συνέχεια, η αμερικανική εφημερίδα κάνει λόγο για τις επενδύσεις που συζήτησε ο Σι σε Σερβία και Ουγγαρία και την επιθυμία του Πεκίνου να «ανοίξει» την αγορά της Ευρώπης για τις κινεζικές επιχειρήσεις.
Όπως ανέφεραν οι Financial Times, «το πιο εντυπωσιακό στην επίσκεψη του Σι είναι ότι δεν φαίνεται να έχει προσφέρει καμία παραχώρηση στις εμπορικές ανησυχίες της ΕΕ, όσον αφορά την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα της Κίνας στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και την πράσινη τεχνολογία, τις βιομηχανικές επιδοτήσεις και την πρόσβαση στην αγορά. Ούτε φαίνεται να έδωσε διαβεβαιώσεις ότι η Κίνα θα περιορίσει τη ροή προς τη Ρωσία αγαθών τα οποία στηρίζουν την πολεμική της προσπάθεια».
Οι FT προσθέτουν πως «η συμπάθεια προς τους ισχυρούς ηγέτες της Ουγγαρίας και της Σερβίας θα έχει κάνει ελάχιστα για να κατευνάσει τις ανησυχίες σε βασικές πρωτεύουσες της ΕΕ σχετικά με την αυταρχική κοσμοθεωρία του Κινέζου ηγέτη».
Η WaPo συμπληρώνει «ο Σι ήρθε στην Ευρώπη και περπάτησε κατά μήκος των πολιτικών της διαχωριστικών γραμμών, κερδίζοντας την εύνοια των εθνικιστών ηγετών που -για τους δικούς τους λόγους- είναι πρόθυμοι να δείξουν τη μύτη τους στις Βρυξέλλες. Με τον τρόπο αυτό, υπογράμμισε επίσης την αυξανόμενη απόσταση μεταξύ του Πεκίνου και των μεγάλων πρωτευουσών της Δύσης.
«Η Κίνα αρέσκεται να ισχυρίζεται ότι θέλει μια “ισχυρή Ευρώπη”», ανέφερε ένα κύριο άρθρο στην γαλλική Le Monde. «Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Στόχος της είναι να αποδυναμώσει τις δυτικές δημοκρατίες, υπονομεύοντας έτσι όσο το δυνατόν περισσότερο τη διατλαντική σχέση, ακόμη και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση» καταλήγει το δημοσίευμα της WaPo.
Από την πλευρά της, η South China Morning Post σημειώνει πως οι γεωπολιτικοί παρατηρητές δεν αιφνιδιάστηκαν από τα ρήγματα στην προσέγγιση της Ευρώπης προς το Πεκίνο, ούτε από τις προσπάθειες της Κίνας να τα εκμεταλλευτεί.
«Το “διαίρει και βασίλευε” είναι μια αγαπημένη πολιτική του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Ενώ δίνει χειροκροτήματα στην ιδέα μιας ισχυρής και ενωμένης Ευρώπης, η πραγματικότητα είναι ότι μια ΕΕ σε σύγχυση εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντά της, ιδίως το εμπόριο και τις επενδύσεις», έγραψε σε σημείωμά του ο Τσαρλς Πάρτον, συνεργάτης σε θέματα γεωπολιτικής του Ινδο-Ειρηνικού στο Council on Geostrategy.
«Και στο πρόσωπο του Βίκτορ Όρμπαν, του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας, η Κίνα έχει βρει έναν διασπαστικό εταίρο» συμπλήρωσε ο Πάρτον.
