Ευρωεκλογές: Οι κίτρινες κάρτες και τα ανέξοδα μηνύματα
Οι ευρωεκλογές είναι μια κάλπη δεύτερης τάξης. Για αυτό και οι ψηφοφόροι επιλέγουν συνήθως να στείλουν μια σειρά από αντιφατικά μηνύματα. Κάτι τέτοιο συνέβη χθες βράδυ και μπορούμε ψύχραιμα να τα αναλύσουμε:
Καταρχάς οι εκλογείς μοίρασαν συλλήβδην κίτρινες κάρτες. Πρώτα στην κυβέρνηση. Το διακύβευμα της πολιτικής σταθερότητας δεν συγκίνησε ιδιαίτερα, αφού η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας αντιλαμβάνεται πως ο Μητσοτάκης εξακολουθεί να παίζει χωρίς αντίπαλο. Με όρους απλής πολιτικής αριθμητικής δεν υπάρχει κανείς που να απειλεί τον Μητσοτάκη που έχει μπροστά του τρία χρόνια εκλογικής ξηρασίας για να συνεχίσει να εφαρμόζει το κυβερνητικό πρόγραμμα του. Άρα σε μεγάλο βαθμό οι ψηφοφόροι της ΝΔ είτε απείχαν, είτε επέλεξαν άλλα κόμματα για να διαμαρτυρηθούν: για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, για την ακρίβεια που τσακίζει τους οικονομικούς προϋπολογισμούς, είτε γιατί αγόρασαν το επιχείρημα περί «κυβερνητικής αλαζονείας» και ήθελαν να κοντύνουν την κυβέρνηση. Και εν πάση περιπτώσει, είναι και πολύ λογικό, ένα κόμμα που διατηρεί την πολιτική ηγεμονία εδώ και οκτώ χρόνια, κι ένας Πρωθυπουργός που κυβερνά επί μια πενταετία, να υποστούν μια φθορά. Το αντίθετο, θα πήγαινε κόντρα στους κανόνες της πολιτικής επιστήμης.
Κίτρινη κάρτα έλαβε και η αντιπολίτευση. Κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν κατάφερε να ξεπεράσει ούτε το 15% και αδυνατεί να ισχυριστεί πως προβάλει ως ο καθαρός, αντιπολιτευτικός πόλος. Η διαφορά του από τη ΝΔ είναι 13,5 μονάδες και από το ΠΑΣΟΚ μόλις δυο. Το μόνο θετικό για τον ΣΥΡΙΖΑ στη χθεσινή αναμέτρηση, ήταν ο καταποντισμός των κομμάτων που προέκυψαν από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Από εκεί και πέρα όμως, η όποια συζήτηση για ζυμώσεις των κομμάτων της Κεντροαριστεράς σκοντάφτει σε προφανείς ιδεολογικές, οργανωτικές αλλά και ιστορικές αδυναμίες. Εν ολίγοις, η Κεντροαριστερά ακόμη και αθροιζόμενη, δείχνει ανήμπορη να δώσει λύσεις κι απαντήσεις στα προβλήματα του κόσμου. Δεν είναι μόνο ζήτημα προσώπων, είναι και ζήτημα πολιτικών. Και στην πολιτική 1+1=2, όπου το σύμβολο <=> σημαίνει σπανίως, εάν όχι ποτέ. Κίτρινη κάρτα έλαβε και το ΠΑΣΟΚ που για ακόμη μια φορά έδειξε πως αδυνατεί να εισπράξει την φθορά τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα κόμματα στα δεξιά της Δεξιάς μπορεί να επιχαίρουν πως έχουν πιάσει ένα niche market, μια εκλογική πελατεία που έχει εγκαταλείψει τη ΝΔ και τη φιλελεύθερή της ατζέντα. Εάν υπήρχε μια χαρισματική προσωπικότητα στο χώρο θα μπορούσε άνετα να διεκδικήσει ποσοστό που θα έκανε τα κόμματα της κεντροαριστεράς να αλληθορίζουν. Αν αμφιβάλλετε, κοιτάξτε τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ωστόσο με τα αν δεν μπορείς να δημιουργήσεις πολιτική και ο χώρος προχωρά διασπασμένος, με τον Κυριάκο Βελόπουλο να δείχνει εξαιρετικά ισχυρός ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα. Οι εκλογείς στη Μακεδονία και στη Θράκη έδειξαν για ακόμη μια φορά πως όσο η κεντρική διοίκηση καθυστερεί την επίλυση των ανησυχιών τους, τόσο αυτοί θα στρέφονται αλλού.
Τα μηνύματα των εκλογέων είναι πολλά και διάσπαρτα. Σε μεγάλο βαθμό η διαμαρτυρία που εκδηλώθηκε χθες ήταν ανέξοδη. Και το τεράστιο ποσοστό της αποχής, ήταν το σημαντικότερο από όλα. Η κυβέρνηση έχει δύσκολο δρόμο μπροστά της, κυρίως διότι – όπως έλεγε στον γράφοντα κορυφαία κυβερνητική πηγή – αντιλαμβάνεται πως παίζει προς το παρόν χωρίς αντίπαλο. Κι αυτό στην πολιτική είναι πιο δύσκολο.
