Μέχρι που φτάνει τελικά η εξουσία του προέδρου των ΗΠΑ;

Στη διατύπωση των ενστάσεων της κατά της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ για την ασυλία του Ντόναλντ Τραμπ, η δικαστής Σόνια Σοτομαγιόρ, μια εκ των τριών δικαστών που μειοψήφισαν, περιέγραψε το ζοφερό πορτρέτο ενός επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων που είναι πλέον απρόσβλητος από κάθε ποινική ευθύνη και ελεύθερος να εκμεταλλευτεί την προεδρική εξουσία εναντίον πολιτικών αντιπάλων.

Δίνει εντολή σε επίλεκτη ομάδα των ειδικών δυνάμεων (SEALs) να δολοφονήσει έναν πολιτικό αντίπαλο; «Απρόσβλητος» γράφει η Σοτομαγιόρ.

Όσο ασυνήθιστη κι αν ακούγεται αυτή η προοπτική, συνταγματολόγοι υποστηρίζουν ότι η Σοτομαγιόρ έχει δίκιο: η απόφαση του δικαστηρίου στην υπόθεση Τραμπ κατά των ΗΠΑ  φαίνεται να θέτει στο απυρόβλητο έναν υποθετικό πρόεδρο που κατευθύνει τον στρατό να διαπράξει δολοφονία, αν και ένας πρόεδρος μπορεί να δυσκολευτεί αρκετά να βρει κάποιον να εκτελέσει μια τέτοια εντολή.

Η ουσία του ζητήματος, ανέφεραν στο Politico οι συνταγματολόγοι, είναι ότι η απόφαση χορηγεί πλήρη ασυλία για οποιεσδήποτε ενέργειες κάνει ένας πρόεδρος χρησιμοποιώντας τις «βασικές εξουσίες» που παρέχει το Σύνταγμα στο αξίωμα.

Μια τέτοια είναι και η εξουσία να διοικείς τον στρατό.

«Το λεκτικό της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου φαίνεται να υποδηλώνει ότι επειδή αυτή είναι μια βασική λειτουργία του αξιώματος του προέδρου, υπάρχει απόλυτη ασυλία από κάθε ποινική δίωξη», δήλωσε η Σέρι Μπάντερ, καθηγήτρια ποινικού δικαίου στη Νομική Σχολή Φόρντχαμ και πρώην ομοσπονδιακή εισαγγελέας. «Εάν ο Τραμπ, ως επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, διέταζε τα στρατεύματά του να δολοφονήσουν κάποιον ή να κάνουν πραξικόπημα, αυτό φαίνεται να εμπίπτει στην απόλυτη ασυλία που προβλέπει η απόφαση του δικαστηρίου».

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος αναφέρεται σε αυτό το υποθετικό σενάριο στο οποίο ένας πρόεδρος κινητοποιεί μια επίλεκτη ομάδα των ειδικών δυνάμεων για να δολοφονήσει έναν πολιτικό αντίπαλο. Είχε παρουσιαστεί και κατά τη διάρκεια ακρόασης στο κατώτερο δικαστήριο κατά την εκδίκαση της υπόθεσης της ασυλίας του Τραμπ και μετέπειτα κατά τη διάρκεια των αγορεύσεων μελών του Ανώτατου Δικαστηρίου για την ίδια υπόθεση.

Όπως μεταδίδει το Politico, είχε παρουσιαστεί ως παραλογισμός για να καταδειχθεί ότι η πιο ακραία εκδοχή της θεωρίας περί ασυλίας του Τραμπ δεν θα μπορούσε να είναι ορθή. Μάλιστα, όταν ο δικαστής Σάμουελ Αλίτο εξέτασε το σενάριο αυτό κατά τη διάρκεια των αγορεύσεων, προκάλεσε τα γέλια όσων βρίσκονταν στην αίθουσα του δικαστηρίου.

Έτσι, το γεγονός ότι η επιχειρηματολογία του δικαστή Τζον Ρόμπερτς υπέρ της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου δεν καταπιάνεται με τέτοια ακραία παραδείγματα προκάλεσε ανησυχία σε ορισμένους συνταγματολόγους. Η γνώμη του Ρόμπερτς φάνηκε να αντιμετωπίζει επιφανειακά το πρόβλημα.

Ο Ρόμπερτς κατηγόρησε τη Σοτομαγιόρ και τα άλλα δύο μειοψηφούντα μέλη ότι «κινδυνολογούν βάσει ακραίων υποθετικών σεναρίων».