Οι επιχειρήσεις πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες απειλές ψηφιακής απάτης

Των Diane Brady και Joey Abrams

Η τεχνητή νοημοσύνη έδωσε στους εγκληματίες του κυβερνοχώρου καλύτερα εργαλεία για να μας ξεγελάνε. Θυμάστε τον deepfake οικονομικό διευθυντή της βρετανικής εταιρείας σχεδίασης Arup που ξεγέλασε έναν υπάλληλο του Χονγκ Κονγκ ο οποίος μετέφερε περισσότερα από 25 εκατομμύρια δολάρια σε απατεώνες; Ή τον πρώην δικηγόρο που έκλεψε μέσω scam 740.000 δολάρια από συνταξιοδοτικές αποταμιεύσεις; Αμερικανοί ερευνητές εξετάζουν τώρα εάν η JPMorgan Chase, η Wells Fargo, η Bank of America και άλλες τράπεζες έχουν κάνει αρκετά για να κλείσουν λογαριασμούς που ελέγχονται από απατεώνες.

Πρόσφατα, το Fortune συνομίλησε με τον Gadi Mazor, CEO της BioCatch, μιας ισραηλινής εταιρείας ανίχνευσης απάτης που ειδικεύεται στην πρόληψη της ψηφιακής απάτης, του ξεπλύματος χρήματος και της πλαστοπροσωπίας για τράπεζες και οργανισμούς χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Ο ίδιος μας είπε ότι οι τράπεζες γίνονται πολύ καλές στο κυνήγι της γάτας με το ποντίκι για να εμποδίσουν ιούς, κακόβουλο λογισμικό και άλλες απειλές από το να εισέλθουν στους τραπεζικούς μας λογαριασμούς. Τώρα, το πρόβλημα είναι συχνά οι ίδιοι οι πελάτες και οι εργαζόμενοι, όταν τους ωθούν μέσω εξαπάτησης να κάνουν χαζά πράγματα.

Ο Mazor το αποκαλεί «απάτη που διευκολύνεται από τον πελάτη», σημειώνοντας ότι «συχνά είναι πολύ πιο καταστροφική επειδή οι άνθρωποι αισθάνονται υπεύθυνοι για το έγκλημα». Περίτεχνες απάτες catfishing μπορεί να διαρκέσουν για μήνες. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι «όσο πιο μορφωμένος είσαι, τόσο πιο επιρρεπής είσαι στο να ‘χάψεις’ την απάτη γιατί νιώθεις ότι ξέρεις τι κάνεις». Και προσθέτει ότι «οι περισσότεροι από αυτούς που πέφτουν θύματα εξαπάτησης είναι άνδρες, όχι γυναίκες».

Το ερώτημα είναι πώς να το καταπολεμήσουμε όλο αυτό. Η BioCatch μετρά εκατοντάδες ενδείξεις που μπορούν να αποκαλύψουν πότε κάποιος υφίσταται απάτη. Αυτό περιλαμβάνει την πληκτρολόγηση κωδικών πρόσβασης (έναντι αποκοπής και επικόλλησης), το πόσο γρήγορα μετακινείτε το ποντίκι (για να διατηρείτε την οθόνη ψηλά καθώς μιλάτε με έναν απατεώνα), τους χρόνους καθυστέρησης (ανάγνωση κωδικού πρόσβασης), άτομα που μετακινούν το τηλέφωνό τους στο αυτί τους (συνομιλία με πιθανό απατεώνα στη γραμμή) και χρονισμός (ο ρυθμός εμφάνισης ενός τύπου απάτης στο Ηνωμένο Βασίλειο μειώθηκε κατά τη διάρκεια αγώνων ποδοσφαίρου του ρωσικού πρωταθλήματος επειδή οι απατεώνες έκαναν ένα διάλειμμα για να τους παρακολουθήσουν). Και ο Mazor λέει ότι η κλοπή συσκευών λαμβάνει χώρα τόσο συχνά σε μέρη της Λατινικής Αμερικής που οι άνθρωποι φέρουν δύο τηλέφωνα, με το ένα να χρησιμοποιείται απλώς για κλήσεις χωρίς να περιέχει ευαίσθητες πληροφορίες.

Ποιος είναι υπεύθυνος για το κόστος όλης αυτής της απάτης; Τον Οκτώβριο, οι ρυθμιστικές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου θα απαιτήσουν από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών να αποζημιώνουν τους πελάτες όταν αυτοί ωθούνται μέσω απάτης να κάνουν μεγάλες τραπεζικές μεταφορές. Αλλά ο Ben Chance, ο επικεφαλής υπεύθυνος κινδύνου απάτης για την εφαρμογή πληρωμών Zelle, λέει ότι η κύρια ευθύνη για την εξάλειψη των απατεώνων ανήκει στους καταναλωτές και στις αρχές επιβολής του νόμου: «Η λύση για την πρόληψη της απάτης πρέπει να επικεντρώνεται σε όλα τα δίκτυα πληρωμών και όχι σε ένα απομονωμένο δίκτυο πληρωμών».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Τα chatbot εξυπηρέτησης πελατών δεν αρέσουν στους καταναλωτές – Μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να τα βελτιώσει;

Καθηγητής του Georgia Tech προειδοποιεί: Η απαγόρευση της τεχνητής νοημοσύνης στις σχολές είναι λάθος