Ένα βιντεοπαιχνίδι κατά της κατάθλιψης
Το «τραγούδι για τον Βίγκο» αποτελεί μία σημαντική προσπάθεια στον αγώνα κατά των ψυχικών ασθενειών.
Ο Σουηδός προγραμματιστής Σίμον Κάρλσον ανέπτυξε ένα νέο παιχνίδι για ηλεκτρονικούς υπολογιστές που διαφέρει από τα υπόλοιπα. Ο λόγος είναι ότι δεν κατασκευάστηκε απλώς για να ψυχαγωγεί, αλλά για να συμβάλλει στη θεραπεία της κατάθλιψης.
Στο video game με τίτλο «Ένα τραγούδι για τον Βίγκο», η πλοκή αφορά τα μέλη μιας οικογένειας που παλεύουν να ξεπεράσουν τα ψυχολογικά τραύματα που τους άφησε ένα τραγικό δυστύχημα. Ο πατέρας χτύπησε από αμέλεια με το αυτοκίνητό του το γιο του, τραυματίζοντάς τον θανάσιμα.
«Υπέφερα ο ίδιος από κατάθλιψη κι έτσι με συμβούλεψαν να προσπαθήσω μόνος να βρω έναν τρόπο για να αντιμετωπίσω την ανία και την θλίψη που ένιωθα», αναφέρει ο Σίμον Κάρλσον, συνεχίζοντας: «Έτσι ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη δημιουργία του παιχνιδιού, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσω τα ψυχολογικά ζητήματα που ανακύπτουν μετά από τραυματική εμπειρία. Είναι ένα θέμα εμπνευσμένο από την καθημερινή ζωή που δεν συναντούμε συχνά σε βιντεοπαιχνίδια».
Το «Ένα τραγούδι για τον Βίγκο» έλαβε χρηματοδότηση 21.368 δολαρίων μέσω του Kickstarter, ξεπερνώντας το όριο των $20.000 που ζήτησε από το κοινό το καλοκαίρι που μας πέρασε.
Η ιδέα για το ιδιαίτερο βιντεοπαιχνίδι δεν είναι μοναδική. Αποτελεί μέρος μιας ανεξάρτητης, εξελισσόμενης αγοράς παιχνιδιών που βασίζονται σε κοινωνικά θέματα. Ένας άλλος δημιουργός αντίστοιχων παιχνιδιών, ο Ολλανδός Μάτα Χάγκις εξηγεί πως στόχος αυτής της νεοφυούς αγοράς δεν είναι ο ανταγωνισμός με τα «κλασσικά» βιντεοπαιχνίδια δράσης και βίας.
Ο ίδιος εκτιμά πως το αγοραστικό κοινό έχει συνδέσει τα βιντεοπαιχνίδια με «τα όπλα, τη βία, τα διαστημόπλοια». Σύμφωνα με τον Ολλανδό κατασκευαστή «υπάρχει ενδιαφέρον για παιχνίδια που πραγματεύονται ιστορίες βασισμένες σε πραγματικά βιώματα ή ιστορίες με δραματικό χαρακτήρα. Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στην ίδια την τεχνολογία, αφού προσφέρει πλέον πολλές δυνατότητες για τη δημιουργία μιας μεγάλης γκάμας παιχνιδιών».
Παρόμοια άποψη έχει και ο Αμερικανός Μάικ Λάνγκλοϊς, συγγραφέας και ψυχοθεραπευτής από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Ο Λάνγκλοϊς δεν αποδέχεται την άποψη ότι «τα βιντεοπαιχνίδια βίας δημιουργούν βίαιους ανθρώπους». Τη θεωρεί άδικη γενίκευση. Ο Λάνγκλοϊς μάλιστα χρησιμοποιεί κι ίδιος βιντεοπαιχνίδια για την ψυχοθεραπεία νέων.
Παιχνίδια με ψυχοθεραπευτικό χαρακτήρα, όπως το «Τραγούδι για το Βίγκο», θα μπορούσαν, σύμφωνα με τον Αμερικανό ειδικό, να βοηθήσουν στη διαχείριση τραυματικών εμπειριών κάποιους ανθρώπους. «Πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι που βιώνουν έντονα συναισθήματα θλίψης θα τα αποτιμούσαν θετικά», αναφέρει.
