Οι μειώσεις επιτοκίων της Fed κρύβουν απογοητεύσεις – Να περιμένετε αρνητικές εκπλήξεις
Η πολυπόθητη στιγμή έχει σχεδόν φτάσει. Επί δυόμισι χρόνια, από τότε που η Federal Reserve ξεκίνησε να αυξάνει τα επιτόκια, τα οποία βρίσκονται πλέον σε ιστορικά υψηλά επίπεδα (στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 14 ετών), οι επενδυτές έχουν βυθιστεί σε απελπισία.
Θα ήταν λοιπόν τεράστια έκπληξη εάν ο πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας, Τζερόμ Πάουελ, δεν ανακοίνωνε μείωση στις 18 Σεπτεμβρίου. Πράγματι, μεταξύ των traders, η συζήτηση δεν είναι πλέον «εάν», αλλά «πόσο».
Η αγορά βλέπει πιθανότητα 40% η Fed να μειώσει το βασικό επιτόκιο (επί του παρόντος μεταξύ 5,25% και 5,5%) κατά 0,25% και πιθανότητα 60% να υπάρξει περικοπή του 0,5%. Εξετάζοντας τον τρόπο με τον οποίο οι επενδυτές αντέδρασαν στις δηλώσεις του κ. Πάουελ τα τελευταία δύο χρόνια, μπορεί να πιστεύετε ότι αυτό είναι ένα καλό νέο για αυτούς.
Αλλά δεν είναι τυχαίο το ρητό «αγόρασε στη φήμη, πούλα στο γεγονός». Και παρότι η προοπτική των επιτοκιακών μειώσεων κάνει τους επενδυτές να ανταποκρίνονται γρήγορα, η άφιξη της χαλάρωσης έχει πολλές φορές αποδειχθεί απογοητευτική. Σκεφτείτε πώς ανταποκρίθηκαν οι τιμές των μετοχών σε προηγούμενους κύκλους.
Αν και τη δεκαετία του 1990, όταν ο Άλαν Γκρίνσπαν ήταν στο τιμόνι της Fed, το χρηματιστήριο έλαβε διαδοχικές ωθήσεις, η κατάσταση όπως διαμορφώθηκε στη συνέχεια απογοήτευσε. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, τα επιτόκια μειώθηκαν όταν έσκασε η φούσκα dotcom.
Το 2007, νέα νομισματική χαλάρωση συνέπεσε με το κραχ της αγοράς, στον απόηχο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η dovish στροφή που ξεκίνησε το 2019 ενίσχυσε τις τιμές των μετοχών στην αρχή, αλλά το αποτέλεσμα στη συνέχεια, από την έναρξη της πανδημίας Covid-19, απογοήτευσε.
Όπως και πολλά άλλα πράγματα στα χρηματοοικονομικά, οι μειώσεις επιτοκίων έχουν μικρή επίδραση στις τιμές των μετοχών (σε αυτή την περίπτωση θετική). Η κάλυψη προέρχεται από τη μείωση του κόστους δανεισμού, η οποία επιτρέπει στις εταιρείες να διατηρούν περισσότερα από τα κέρδη τους και ενθαρρύνει τους πελάτες να ξοδεύουν περισσότερα για τα προϊόντα τους. Εάν οι αποδόσεις των ομολόγων υποχωρήσουν επίσης, οι μελλοντικές αποδόσεις των μετοχών γίνονται πολύ πιο ελκυστικές.
Βαλτώδεις παράγοντες
Ποιοι, λοιπόν, μπορεί να είναι οι βαλτώδεις παράγοντες αυτή τη φορά; Το ένα είναι διαχρονικό: ότι τα χρήματα δεν γίνονται ποτέ φθηνότερα μεμονωμένα, αλλά επειδή οι κεντρικοί τραπεζίτες φοβούνται την οικονομική αδυναμία και θέλουν να την αποτρέψουν. Μόλις τώρα, αυτό φαίνεται λιγότερο ανησυχητικό από ό,τι συνήθως. Είναι αλήθεια ότι η αγορά εργασίας της Αμερικής έχει κρυώσει, γεγονός που προκάλεσε μια βίαιη πτώση το καλοκαίρι.
Ωστόσο, αντίθετα με ό,τι έχει συμβεί με άλλους κύκλους σύσφιξης, η οικονομία φαίνεται απλώς να επιβραδύνει αντί να εισέρχεται σε ύφεση. Επομένως, τα εταιρικά κέρδη είναι πιο ασφαλή από το συνηθισμένο καθώς η Fed αρχίζει να χαλαρώνει – και το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και οι τιμές των μετοχών.
Πιο ανησυχητικές είναι οι περιβόητες «μεγάλες και μεταβλητές καθυστερήσεις», όπως ονομάστηκε από τον Milton Friedman, μεταξύ των αλλαγών στη νομισματική πολιτική και των επιπτώσεών τους σε εταιρείες και καταναλωτές. Αντιθετικά, ακόμη και όταν η Fed ετοιμάζεται να χαλαρώσει, πολλοί δανειολήπτες θα αντιμετωπίσουν υψηλότερους τόκους.
Οποιαδήποτε εταιρεία εξέδωσε χρέη με σταθερό επιτόκιο ενώ τα χρήματα ήταν σχεδόν δωρεάν, που είναι πολλά από αυτά, θα χρειαστούν τελικά αναχρηματοδότηση. Δεδομένου ότι υπάρχει μικρή προοπτική η Fed να επιστρέψει τα επιτόκια κοντά στο μηδέν σύντομα, το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους για τέτοιες εταιρείες θα αυξάνεται για αρκετό καιρό ακόμη.
Οι ιδιοκτήτες κατοικιών με στεγαστικά δάνεια σταθερού επιτοκίου που χρειάζονται αναχρηματοδότηση (για παράδειγμα μετά τη μετακόμιση κατοικίας) θα βρεθούν σε παρόμοια θέση. Έτσι, οι μειώσεις των επιτοκίων μπορεί να δώσουν ώθηση στην οικονομία, και ως εκ τούτου στη χρηματιστηριακή αγορά, λιγότερο σήμερα από ό,τι θα έκαναν στο παρελθόν.
Ωστόσο, το ότι η Fed μπορεί να απογοητεύσει τους επενδυτές αναμένεται ήδη από την αγορά. Ήδη, η βασική προσδοκία των traders είναι για περικοπές κατά 1,25 ποσοστιαίες μονάδες πριν από το τέλος του έτους, ακολουθούμενες από άλλες 1,25 το επόμενο έτος. Τέτοιες γρήγορες κινήσεις έχουν συμβεί μόνο στο παρελθόν εν μέσω υφέσεων ή κρίσεων. Υπάρχει άφθονο περιθώριο, με άλλα λόγια, για τον κ. Πάουελ να εκπλήξει αρνητικά, κάτι που θα αύξανε τις αποδόσεις των ομολόγων και θα έκανε τις μετοχές λιγότερο ελκυστικές. Οι μειώσεις των επιτοκίων θα πρέπει να είναι καλές για το χρηματιστήριο. Όχι όμως αν οι επενδυτές έχουν ήδη δρέψει τα οφέλη τους.
