Έρευνα: Η σωματική δραστηριότητα του Σαββατοκύριακου μπορεί να βοηθήσει στην προστασία από 200 ασθένειες
Η ενασχόληση με τη συνιστώμενη εβδομαδιαία σωματική δραστηριότητα, είτε συγκεντρωμένη σε μία-δύο ημέρες είτε κατανεμημένη κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για ένα ευρύ φάσμα παθήσεων. Αυτό διαπιστώνει μελέτη με επικεφαλής ερευνητές στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Circulation».
Οι κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα και οι ερευνητές θέλησαν να διαπιστώσουν εάν εκείνοι που ασκούνται τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας έχουν περισσότερα οφέλη σε σχέση με εκείνους που κάνουν μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα άσκησης μόνο το Σαββατοκύριακο και σε ποιες ασθένειες υπάρχουν οφέλη.
Αναλύθηκαν πληροφορίες για σχεδόν 90.000 άτομα από τη βρετανική βάση δεδομένων UK Biobank. Τα άτομα που συμμετείχαν φορούσαν μετρητές καρπού που κατέγραφαν τη συνολική σωματική τους δραστηριότητα και τον χρόνο που αφιέρωναν σε διαφορετικές εντάσεις άσκησης κατά τη διάρκεια μιας εβδομάδας, βάσει των κατευθυντήριων οδηγιών. Στη συνέχεια, η ομάδα εξέτασε τις συσχετίσεις μεταξύ των μοτίβων σωματικής δραστηριότητας και της επίπτωσης σε 678 παθήσεις από 16 τύπους ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των ασθενειών ψυχικής υγείας, των ασθενειών του πεπτικού συστήματος και των νευρολογικών παθήσεων.
Η άσκηση το Σαββατοκύριακο, διαπίστωσαν οι ερευνητές, ήταν εξίσου αποτελεσματική στη μείωση του κινδύνου με την πιο ομοιόμορφα κατανεμημένη άσκηση μέσα στην εβδομάδα και σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης 264 ασθενειών. Οι συσχετίσεις ήταν ισχυρότερες για καρδιομεταβολικές παθήσεις, όπως η υπέρταση (23% και 28% χαμηλότερος κίνδυνος σε διάστημα έξι ετών για την άσκηση του Σαββατοκύριακου και την τακτική άσκηση, αντίστοιχα) και ο διαβήτης (43% και 46% χαμηλότερος κίνδυνος, αντίστοιχα). Πάντως, οι συσχετίσεις αφορούσαν όλες τις κατηγορίες ασθενειών που μελετήθηκαν.
Τα ευρήματα, σημειώνουν οι ερευνητές, υποδηλώνουν ότι η σωματική δραστηριότητα είναι ευρέως ευεργετική για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης μελλοντικών ασθενειών, ανεξάρτητα από το πότε γίνεται.
