Η χαμένη εικοσαετία και η ευκαιρία της χώρας
Χθες, Δευτέρα η κυβέρνηση δια του υπουργού Οικονομίας Κωστή Χατζηδάκη παρουσίασε το νέο Μεσοπρόθεσμο Διαρθρωτικό Δημοσιονομικό Σχέδιο για την περίοδο 2025-2028 και εξειδίκευσε μια σειρά από στόχους: το ΑΕΠ της χώρας θα φτάσει τα 272 δις ευρώ το 2028, ενώ ήταν 240 δις το 2008. Επίσης, η ανεργία θα πέσει στο 8.5% το 2028, ενώ ήταν λίγο κάτω από το 9% το 2008. Το χρέος θα φτάσει στο 133,4% του ΑΕΠ το 2028, ενώ το ποσοστό ήταν στο 127% το 2009. Τέλος διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης είναι η χώρα να έχει μέσο μισθό 1500 ευρώ το 2027, όσο δηλαδή και πριν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης.
Λυπάμαι για τη διαπίστωση, ωστόσο η χώρα μας μπήκε σε μια τιτάνια προσπάθεια εδώ και 20 χρόνια για να καταφέρει να επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα, την ώρα που ο υπόλοιπος κόσμος, ξεπέρασε γρήγορα την κρίση και συνέχισε ανοδικά όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό ισχύει τόσο για τις χώρες που μπήκαν σε μνημόνια (με χαρακτηριστικά παραδείγματα την Ιρλανδία και την Πορτογαλία), όσο και Βαλκανικές χώρες σαν τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία που κάλυψαν τη χαοτική απόσταση που τους χώριζε από εμάς.
Η χώρα βυθίστηκε στο χάος κυρίως λόγω πολιτικών αστοχιών κι αδυναμίας ενός μίνιμουμ consensus των πολιτικών δυνάμεων που θα της έδινε τη δυνατότητα να εφαρμόσει τις αλλαγές γρηγορότερα. Με κόστος μεν αλλά χωρίς το αδιανόητο πισωγύρισμα που της έφεραν τα Ζάππεια, το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης αλλά και τα δημοψηφίσματα. Πολλά θα ήταν διαφορετικά, οι τράπεζες δεν θα είχαν καταρρεύσει, τα δάνεια δεν θα είχαν κοκκινίσει σε τέτοιο βαθμό και η επιστροφή στην οικονομική ανάπτυξη θα μας είχε γλιτώσει από τα δυσθεώρητα ποσοστά ανεργίας.
Πριν λίγες ημέρες σε μια τηλεοπτική της εμφάνιση στην ΕΡΤ, η Άννα Διαμαντοπούλου κλήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα του ποιο είναι ίσως το μεγαλύτερο πολιτικό λάθος του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 50 χρόνια κι απάντησε χωρίς αναστολές το ότι το κόμμα δεν πήγε σε εκλογές αμέσως μετά την ψήφιση του μνημονίου. Μια τέτοια πολιτική κίνηση θα είχε λειτουργήσει ως βαλβίδα εκτόνωσης για την κοινωνία και θα είχε δημιουργήσει ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις. Την ίδια στιγμή το ΠΑΣΟΚ δεν θα είχε υποστεί αυτή την πρωτοφανή καθίζηση. Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα, όμως η χώρα δεν πρέπει να αφεθεί ξανά ποτέ στο πολιτικό χάος που όπως αποδείχθηκε περίτρανα, ευθύνεται κυρίως για την χειρότερη εικοσαετία μεταπολεμικά. Αυτό καλό είναι να το έχουν υπόψιν τους οι επίδοξοι αρχηγοί της αντιπολίτευσης, όπως βέβαια και οι κυβερνητικοί. Η χώρα δεν μπορεί να ξαναπληρώσει τέτοιο βαρύ τίμημα.
