ΗΠΑ: Η μεγαλύτερη πρόκληση της μεταπολεμικής Γερμανίας

«Πρόκειται για τον μεγαλύτερο θρίαμβο του Πούτιν από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία», παρατηρεί η Süddeutsche Zeitung για τις διπλωματικές εξελίξεις γύρω από το ουκρανικό ζήτημα. «Πλέον ο Ρώσος ηγέτης διαπραγματεύεται απευθείας με τους Αμερικάνους. Και με αυτόν τον τρόπο η Μόσχα βγαίνει οριστικά από την απομόνωση – στην οποία ούτως ή άλλως είχε και τη βοήθεια της Κίνας, του Ιράν και της Ινδίας, κράτη με τα οποία διατηρεί καλές σχέσεις».

«Μακροπρόθεσμα το “America first” σημαίνει μάλλον και “America alone” – η αυταρχικότητα του Τραμπ θα μπορούσε να εξωθήσει ορισμένους εταίρους να αναζητήσουν καταφύγιο στην ανταγωνίστρια Κίνα. Και αυτό δεν θα ήταν προς το συμφέρον των ΗΠΑ», επισημαίνει από την πλευρά της η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt.

«Ναι, υπάρχει ένας “νέος σερίφης στην πόλη”, όπως είπε ο αντιπρόεδρος Βανς. Αυτός ο “σερίφης” όμως δεν είναι πλέον άνθρωπος του νόμου – αλλά κάνει συμφωνίες με εγκληματίες πολέμου σε βάρος αυτών με τους οποίους παραδοσιακά μοιράζεται κοινές αξίες. Όσον αφορά δε τον Τραμπ, αυτός έχει θέσει ρητά ως στόχο να γίνει ένας από τους πιο επιδραστικούς προέδρους στην αμερικανική ιστορία. Έναν μόλις μήνα μετά την έναρξη της δεύτερης θητείας του φαίνεται πως θα τα καταφέρει με ευκολία. Αλλά η επίδρασή του θα είναι κατά κύριο λόγο καταστροφική». Και για τη Γερμανία η παρούσα κατάσταση «αποτελεί μάλλον τη μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία από τη δημιουργία της», καταλήγει η Handelsblatt.

«Να μη χαθεί χρόνος μετά τις εκλογές»

Μετά τις εκλογές «τα κόμματα δεν θα πρέπει να χάσουν καθόλου χρόνο στον σχηματισμό μίας κυβέρνησης συνασπισμού», τονίζει η SZ.

Κατά τις διαπραγματεύσεις για τον συνασπισμό τα κόμματα «θα πρέπει να θέσουν τις βάσεις για να αναλάβει η Γερμανία τις ευθύνες της. Γι’ αυτό απαιτείται μεταξύ άλλων διπλασιασμός έως και τριπλασιασμός του αμυντικού προϋπολογισμού και αξιόπιστη χρηματοδότηση. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει χωρίς μία αναθεώρηση του χρεόφρενου, που θα δώσει στην πολιτική ηγεσία μεγαλύτερη ευχέρεια στις επενδύσεις στην άμυνα, αλλά ούτε και χωρίς ορισμένες περικοπές σε άλλους τομείς».

Τέλος, Σολτς και Μερτς θα πρέπει να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να δράσουν ως ντουέτο. «Μέχρι την εκλογή μίας νέας κυβέρνησης, ο Σολτς θα κάνει διεθνείς εμφανίσεις, σε συνεννόηση μεν με τον Μερτς, αλλά θα πρέπει να έχει και την απόλυτη στήριξη του τελευταίου – και αυτό ανεξαρτήτως του συνασπισμού που θα προκύψει».

Το έργο της νέας κυβέρνησης δεν θα είναι σε καμία περίπτωση εύκολο, καθώς αυτή «θα κληθεί να βγάλει τη Γερμανία όχι μόνο από μία ύφεση, […] αλλά και από μία δίνη της παγκόσμιας πολιτικής, για την οποία η χώρα είναι ελάχιστα προετοιμασμένη», σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung.

«Η Γερμανία έχει δυσκολευτεί και άλλες φορές να αντιδράσει γρήγορα και με συνέπεια απέναντι στην απειλή από την Ανατολή, ήδη όταν η Αμερική ήταν ακόμη προστάτιδά της. Τώρα όμως η δυσκολία θα είναι δύο φορές μεγαλύτερη: στην υποστήριξη της Ουκρανίας, στην ενίσχυση των ιδίων αμυντικών δυνατοτήτων και στην οργάνωση της ευρωπαϊκής αντίδρασης. […] Η δε συσπείρωση και η κινητοποίηση των ευρωπαϊκών δυνάμεων μπορεί να πετύχει μονάχα σε στενή συνεργασία με τη Γαλλία – και με την ελπίδα πως στο Παρίσι δεν θα αναλάβει τα ηνία η Λεπέν. Εδώ έγκειται και μία από τις παραλείψεις της κυβέρνησης Σολτς: το ό,τι δεν αξιοποίησε τον χρόνο της στο τιμόνι της χώρας για την εμβάθυνση της συνεργασίας με τη Γαλλία».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Στα 71,5 δισ. ευρώ ο τζίρος του ελληνικού λιανεμπορίου το 2024
• Scope: Δημοσιονομική βόμβα οι μεγαλύτερες στρατιωτικές δαπάνες – Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα