Η γερμανική βιομηχανία πιέζει για ρωσικό αέριο – Η ΕΕ αντιστέκεται
Ορισμένες γερμανικές βιομηχανίες στα ανατολικά της χώρας προσδοκούν να επιστρέψει το ρωσικό αέριο στην Ευρώπη, παίρνοντας θάρρος από τις πρωτοβουλίες του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ που αποσκοπούν στον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, μεταδίδει το Bloomberg.
Η Ευρώπη πέρασε τρία οδυνηρά χρόνια απογαλακτιζόμενη από το εξ Ανατολών φυσικό αέριο, με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της ηπείρου. Η γερμανική βιομηχανία, που ήταν βασισμένη στο φθηνό ρωσικό αέριο, και οι αυξημένες τιμές ενέργειας έχουν πλήξει την ανάπτυξη και ανάγκασαν ορισμένους κατασκευαστές να μεταφέρουν την παραγωγή τους στο εξωτερικό.
Για τον Christian Günther, επικεφαλής μιας από τις μεγαλύτερες χημικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις στη Γερμανία, ο μόνος τρόπος να αναζωογονηθούν τομείς όπως αυτός με τον οποίο ασχολείται ο ίδιος είναι η εκ νέου πρόσβαση στο φθηνό ρωσικό αέριο. Εάν η Ευρώπη συμβάλει στη χρηματοδότηση της ανάκαμψης της Ουκρανίας στο μέλλον, η Γερμανία πρέπει να είναι οικονομικά ισχυρή για να συνεισφέρει, είπε σε συνέντευξή του.
«Εάν επιτευχθεί ειρήνη, πρέπει φυσικά να διασφαλίσουμε ότι θα αποκατασταθούν και οι ζημιές που προκλήθηκαν από τη σύγκρουση», λέει ο Günther, διευθύνων σύμβουλος του χημικού πάρκου της Leuna στην ανατολική Γερμανία. Η επιστροφή στο ρωσικό φυσικό αέριο «θα ήταν η λογική συνέπεια».
Εάν ο πρόεδρος Τραμπ διαμεσολαβήσει με επιτυχία για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, θα μπορούσαν να αποκατασταθούν οι ροές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, που έχουν διακοπεί, σημειώνει το Βloomberg. Οι αρχηγοί κρατών θα καθορίσουν τελικά εάν θα ξαναρχίσουν οι αποστολές, αλλαγή πολιτικά δυσάρεστη για ορισμένα κράτη.
Πιθανές διαδρομές περιλαμβάνουν την αποκατάσταση της διέλευσης μέσω Ουκρανίας ή τη χρήση της άθικτης σύνδεσης του Nord Stream κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα, απευθείας αγωγού μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας.
Υπάρχει αυξανόμενη πολιτική υποστήριξη για τη δυνατότητα επιστροφής στο ρωσικό φυσικό αέριο. Ο υπουργός Οικονομίας της Σαξονίας-Άνχαλτ, της πολιτείας όπου βρίσκεται το χημικό πάρκο Leuna, αναφέρει ότι τυχόν ειρηνευτική συμφωνία θα άλλαζε τη στάση της Μόσχας για την ενέργεια.
«Εάν επιτύχουμε ειρήνη και οικοδομήσουμε μακροπρόθεσμη εμπιστοσύνη ότι η Ευρώπη δεν απειλείται από τη Ρωσία, πρέπει επίσης να είμαστε ανοιχτοί στη συζήτηση για μελλοντική προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου», δήλωσε ο Σβεν Σούλτσε. «Πιστεύω ότι θα ήταν λάθος να αποκλειστεί οριστικά η επανέναρξη των προμηθειών φυσικού αερίου».
Δύο απόψεις συγκρούονται
Η άποψη του Σούλτσε, ο οποίος σημειωτέον είναι μέλος του κεντροδεξιού CDU/CSU, δείχνει πώς η οικονομική πίεση επιβαρύνει ακόμη και το κόμμα του πιθανού μελλοντικού καγκελαρίου Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος επί του παρόντος επεξεργάζεται νέο τεράστιο αμυντικό πακέτο για την υποστήριξη της Ουκρανίας.
Εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομίας αρνήθηκε να σχολιάσει κατ’ ουσίαν τις σχετικές εικασίες.
«Η ανεξαρτησία από το ρωσικό αέριο είναι στρατηγικής σημασίας για τη γερμανική κυβέρνηση όσον αφορά την πολιτική ασφάλειας και αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα», είπε ο εκπρόσωπος.
Η επάνοδος ρωσικών όγκων θα συνέβαλε στη μείωση των τιμών φυσικού αερίου στην Ευρώπη και θα αποτελούσε γέφυρα έως ότου αρχίσει να φτάνει περισσότερο υγροποιημένο φυσικό αέριο στην αγορά από το 2026, σύμφωνα με τον Jonathan Stern, ερευνητή στο Ινστιτούτο Ενεργειακών Μελετών της Οξφόρδης.
Η επανεκκίνηση των ροών, όμως, δεν είναι τόσο εύκολη όσο ακούγεται. Οι μεγαλύτεροι και παλαιότεροι Ευρωπαίοι αγοραστές της Gazprom έχουν ήδη διακόψει δεσμούς με τη Μόσχα. Η γερμανική Uniper και η αυστριακή OMV έλυσαν τα συμβόλαιά τους. Η περιοχή έχει επίσης προχωρήσει στην εγκατάσταση περισσότερων τερματικών σταθμών LNG και έχει υπογράψει συμφωνίες για παραλαβή καυσίμων από ΗΠΑ και ΗΑΕ μέσω δεξαμενοπλοίων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δεσμευτεί να καταργήσει σταδιακά τη ρωσική ενέργεια έως το 2027, ενώ τον επόμενο μήνα πρόκειται να παρουσιάσει οδικό χάρτη για το πώς θα επιτευχθεί.
«Η επίλυση αυτής της αντίφασης δεν θα είναι εύκολη», δήλωσε η Τατιάνα Μίτροβα, ερευνήτρια στο Κέντρο Παγκόσμιας Ενεργειακής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
Οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία μπορεί να διαρκέσει μήνες μέχρι να οριστικοποιηθεί, ενώ πιθανώς θα ακολουθηθεί από μακρές συζητήσεις μεταξύ Gazprom και ουκρανικών εταιρειών σχετικά με λεπτομέρειες οποιασδήποτε πιθανής νέας διαμετακόμισης, εφόσον το Κίεβο δώσει την έγκρισή του.
Το διακύβευμα είναι μεγάλο, καθώς η γερμανική οικονομία βρίσκεται σε πορεία παρακμής που απειλεί να γίνει μη αναστρέψιμη. Η Manuela Grieger, πρώην πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων Infra Leuna, της εταιρείας που διαχειρίζεται την υποδομή του χημικού πάρκου, υποστηρίζει επίσης τη χρήση ρωσικού φυσικού αερίου λόγω ανησυχιών για το μέλλον της βιομηχανίας εάν οι τιμές παραμείνουν υψηλές.
«Χρειαζόμαστε ειρήνη για να ανοίξουν ξανά οι αγωγοί, να βελτιωθεί η ασφάλεια του εφοδιασμού και να έχουμε λογικές τιμές», δηλώνει.
