Digital Burnout: Όταν η τεχνολογία αντί να μας απελευθερώνει, μας εξαντλεί
Η τεχνολογία υποσχέθηκε ευελιξία, χρόνο και ελευθερία. Όμως το 2025, αυτό που νιώθουν ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι είναι ένα είδος διάχυτης κόπωσης, που δεν σχετίζεται με το σωματικό στρες, αλλά με το ψηφιακό. Ο όρος “digital burnout” περιγράφει τη συναισθηματική και διανοητική εξάντληση από τη συνεχή έκθεση σε οθόνες, ειδοποιήσεις, apps και απαιτήσεις «διαθεσιμότητας 24/7».
Η κατάσταση έχει ενταθεί με τη ραγδαία μετάβαση σε remote και hybrid εργασία. Αν και οι εργοδότες ενσωμάτωσαν ευέλικτες πολιτικές, οι εργαζόμενοι συχνά δεν γνωρίζουν πότε να «αποσυνδεθούν». Το τηλέφωνο λειτουργεί ταυτόχρονα ως εργαλείο, γραφείο και πηγή άγχους, ενώ τα μηνύματα τύπου “just checking in” δεν κάνουν διάκριση μεταξύ εργάσιμης ώρας και Σαββατοκύριακου.
Έρευνες δείχνουν ότι πάνω από το 70% των εργαζομένων που εργάζονται με οθόνες καθημερινά, βιώνουν τουλάχιστον μία μορφή ψηφιακής εξουθένωσης: από δυσκολία συγκέντρωσης μέχρι διαταραχές ύπνου και συναισθηματική αποστασιοποίηση.
Η αντιμετώπιση δεν είναι απλή υπόθεση. Οι ειδικοί συμφωνούν ότι χρειάζεται θεσμοθέτηση ψηφιακών ορίων, “right to disconnect”, ορθολογικός σχεδιασμός meetings και ουσιαστική κουλτούρα ψυχικής υγείας. Οι εργαζόμενοι, από την άλλη, αναζητούν τρόπους ψηφιακής αποτοξίνωσης – με apps που μπλοκάρουν ειδοποιήσεις, μεσημεριανά διαλείμματα χωρίς οθόνες ή ακόμα και «σιωπηρές Παρασκευές» χωρίς online meetings.
Η τεχνολογία δεν είναι ο εχθρός. Αλλά όταν ο έλεγχος χαθεί, μετατρέπεται από εργαλείο χειραφέτησης σε παράγοντα εξάντλησης. Και σε έναν κόσμο όπου η ευεξία θεωρείται απαραίτητη για την απόδοση, ο επαναπροσδιορισμός του πώς εργαζόμαστε online είναι πλέον ζωτικής σημασίας.
