Πλούσιες γυναίκες. Πού; Στην Κίνα!
Πώς και έχει η Κίνα τόσες πολλές πλούσιες γυναίκες; Να μια από τις πιο αινιγματικές πτυχές της ανάδυσης της μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο.
της Νίνα Ήστον
Βρίσκομαι στα μισά του βιβλίου Age of Ambition, του Έβαν Όσνος, που περιγράφει την Κίνα του 21ου αιώνα, και έχω ήδη αρχίσει να παρατηρώ τον μεγάλο αριθμό σημαντικών γυναικών που πρωταγωνιστούν στην αφήγησή του.
Ο Όσνος συγκρίνει την Κίνα – μια χώρα με πληθυσμό πάνω από ένα δισεκατομμύριο που ξαφνικά βαφτίστηκε στα νερά της φιλοδοξίας – με την «Επίχρυση Εποχή», όταν ο αριθμός των αμερικανών εκατομμυριούχων εκτινάχτηκε από 20 σε 40.000, σε διάστημα μιας μόνο γενιάς.
Όμως, ενώ αυτή η περίοδος ευημερίας των ΗΠΑ στα τέλη του 19ου αιώνα αφορούσε κυρίως τους άντρες, η τρέχουσα ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας περιλαμβάνει και το άλλο μισό του πληθυσμού.
Ο Όσνος μου είπε χαρακτηριστικά: «Ποτέ δεν συνάντησα ανάμεσα στις γυναίκες κάποιο αίσθημα αποστροφής ή ενοχής προς την επιθυμία να γίνουν πλούσιες». Ένα από τα μέτρα που διαθέτουν για την αποτίμηση του εαυτού τους είναι και η οικονομική επιτυχία των εταιρειών και των ιδίων.
Δείτε τους ακόλουθους αριθμούς:
• Ο αριθμός των κινέζων γυναικών σε ανώτερες διοικητικές θέσεις διπλασιάστηκε πρόσφατα, με 51% των θέσεων αυτών να καλύπτονται από γυναίκες.
• Περίπου 500 εισηγμένες εταιρείες – δηλαδή 21% του συνόλου των εισηγμένων εταιρειών – διαθέτουν γυναίκες στα διοικητικά τους συμβούλια. Μάλιστα, οι Ceetop Inc. και China Teletech Holding Inc. είναι δύο από τις μόλις τέσσερις εταιρείες στον κόσμο με διοικητικά συμβούλια που απαρτίζονται αποκλειστικά από γυναίκες.
• Μισές από τις αυτοδημιούργητες δισεκατομμυριούχους στον κόσμο είναι Κινέζες.
Προφανώς και υπάρχουν περιορισμοί. Για παράδειγμα, ο Όσνος αναφέρει ότι οι γυναίκες στράφηκαν στις business επειδή το Κομμουνιστικό Κόμμα ήταν – και είναι ακόμα – μια λέσχη ανδρών που αποκλείει τις γυναίκες από ηγετικές πολιτικές θέσεις. Επίσης, οι άνδρες λαμβάνουν μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια από τους γονείς, οι οποίοι θέλουν οι υιοί τους να καταφέρουν να φτιάξουν ένα σπίτι για να προσελκύσουν μια υποψήφια σύζυγο – από μια περιορισμένη δεξαμενή γυναικών.
Η ίδια αυτή πολιτική του ενός παιδιού, όμως, που οδήγησε στην έλλειψη μελλουσών συζύγων, δημιούργησε και μια γενιά μοναχοκορών οι οποίες έγιναν φορείς της φιλοδοξίας γονέων και παππούδων. Και η επιχειρηματική επιτυχία, το όραμα της «αυτό-δημιουργίας» είναι ένας τρόπος ικανοποίησης αυτής της φιλοδοξίας, η οποία μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά.
