Από τα πεδία των μαχών στα ράφια των καταστημάτων

Ο ιδρυτής της εταιρείας Mars βρέθηκε στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου και παρατήρησε ότι οι στρατιώτες έτρωγαν σοκολάτα η οποία, για να μην λιώνει στη ζέστη, είχε περίβλημα καραμέλας. Πατεντάρισε την ιδέα στις ΗΠΑ και δημιούργησε τα γνωστά σε όλους μας καραμελάκια.

Η εταιρεία που παράγει τις εμβληματικές καπαρντίνες ιδρύθηκε το 1851 και σχεδόν αμέσως έγινε η πρώτη επιλογή των Βρετανών αξιωματικών στον πόλεμο της Κριμαίας (1853-1856) για τις αδιάβροχες ιδιότητες τους. Η ίδια η ονομασία της στα λατινικά σημαίνει «ασπίδα νερού».

Τη δεκαετία του 1930 η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ ζήτησε από την εταιρεία Bausch & Lomb να φτιάξει ειδικά γυαλιά για τους πιλότους της ώστε αυτοί να μην τυφλώνονται από το φως σε μεγάλα ύψη και να μην παθαίνουν ναυτία και πονοκεφάλους. Έτσι κατασκευάστηκε ο πρώτος αντιθαμβωτικός φακός, την εξέλιξη του οποίου φοράμε σήμερα.

Το απορροφητικό τους υλικό πρωτοσχεδιάστηκε και χρησιμοποιήθηκε σε γάζες στα τραύματα των στρατιωτών κατά τον Α’  Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι νοσοκόμες του στρατού είδαν αμέσως τη χρησιμότητά τους και τις προσάρμοσαν στις ανάγκες τους. Το 1920 κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά ως εμπορικό προϊόν για τις γυναίκες με την επωνυμία Kotex.

Από το 1881 κατασκεύαζε μαχαίρια και από το 1891 προμήθευε τον ελβετικό στρατό. Η εταιρεία ονομάστηκε Victoria το 1909 (από τη μητέρα του ιδρυτή) και Victorinox το 1921 όταν καθιερώθηκε η ονομασία inox  για το ανοξείδωτο ατσάλι.

Το εύπλαστο υλικό που μοιάζει με την πλαστελίνη επινοήθηκε τη δεκαετία του ’40 όταν οι τεχνικοί αναζητούσαν ένα συνθετικό υποκατάστατο του καουτσούκ, το οποίο ήταν σε έλλειψη λόγω του πολέμου. Το συγκεκριμένο υλικό δεν βρήκε πρακτική χρησιμότητα μέχρι που το 1949 ο δημιουργός του είχε την ιδέα να το λανσάρει ως παιχνίδι.

Προπολεμικά κατασκεύαζε μπαταρίες, αλλά το 1940 εξέλιξε τον ασύρματο Handie-Talkie SCR536 ο οποίος χρησιμοποιήθηκε ευρέως στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η duct tape κατασκευάστηκε από τη Johnson & Johnson για τις ανάγκες του στρατού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν χρειάζονταν ένα ισχυρό, αδιάβροχο και εύκαμπτο υλικό για να στερεώνουν τον εξοπλισμό τους και να εκτελούν αυτοσχέδιες επισκευές.

Το εξαιρετικό μονωτικό και αντισκωριακό υγρό επινοήθηκε για τις ανάγκες των πυρηνικών πυραύλων κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, ώστε αυτοί να μην επηρεάζονται από την υγρασία. Λέγεται ότι η ονομασία του οφείλεται στο ότι η φόρμουλα της σύστασής της (η οποία αποτελεί βιομηχανικό μυστικό) ήταν η 40ή που δοκιμάστηκε μετά από 39 αποτυχημένες προσπάθειες.