«Γιατί η Ελλάδα πρέπει να προσέχει τον Πούτιν»
Πώς σχολιάζουν οι New York Times την επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα.
Στο επίκεντρο του διεθνούς Τύπου έχει τεθεί η επικείμενη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στη Μόσχα. Οι New York Times φιλοξενούν σήμερα στην ηλεκτρονική τους σελίδα άρθρο στο οποίο επισημαίνουν τους λόγους για τους οποίους η ελληνική πλευρά θα πρέπει να είναι επιφυλακτική απέναντι στο Ρώσο Πρόεδρο.
«Η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει μια σειρά από τρομακτικές προκλήσεις. Πρέπει να βρει χρήματα για να αποπληρώσει ληξιπρόθεσμα χρέη, να αναζωογονήσει την κατεστραμμένη οικονομία της και να αναδιαπραγματευτεί τις δανειακές της συμβάσεις με τις άλλες χώρες στην ευρωζώνη. Με δεδομένες τις δυσκολίες αυτές, μπορεί να είναι δελεαστικό – αν και αποπροσανατολιστικό – για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να αναζητεί οικονομική ή άλλου είδους υποστήριξη από τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στη Ρωσία», σημειώνει το δημοσίευμα που σε άλλο σημείο του υπογραμμίζει: «Αυτό που μοιάζει ξεκάθαρο είναι πως η Ελλάδα δεν μπορεί να υπολογίζει στη Ρωσία για την οικονομική της σωτηρία».
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται σε δηλώσεις Ελλήνων αξιωματούχων-ακόμη και του ίδιου του κυρίου Τσίπρα-σχετικά με τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία, για τις οποίες έχει ειπωθεί πως επί της ουσίας δεν οδηγούν πουθενά: «Αυτή η στάση είναι άκρως βλαπτική, επειδή οι κυρώσεις έχουν σοβαρό αντίκτυπο στη Ρωσία και πρέπει να διατηρηθούν. Αλλά πρέπει να ανανεώνονται σε τακτική βάση και όλα τα μέλη της Ε.Ε. – συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας – θα πρέπει να συμφωνήσουν για την επέκτασή τους». Συνεχίζει δε το editorial: «Θα αποτελούσε ένα θρίαμβο για τις δημόσιες σχέσεις του κ. Πούτιν εάν ο κ. Τσίπρα ασκούσε δημοσίως κριτική επί των κυρώσεων, ενόσω θα βρισκόταν στη Μόσχα», υπογραμμίζεται στο δημοσίευμα, το οποίο καταλήγει ως εξής:
«Ο κ. Πούτιν θέλει ξεκάθαρα να κλειδώσει συμφωνίες με όποιον ηγέτη εμφανίζεται σε καταφανή αντίθεση με την Ε.Ε. Ωστόσο, ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός, ώστε να μην αφήσει τον εαυτό του να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης, με τελικό στόχο την υπονόμευση της ευρωπαϊκής ενότητας».
“Ρώσικα δάνεια με αντάλλαγμα πρόσβαση στηνελληνική περιουσία”
