Τα τρία σενάρια αν δεν υπάρξει συμφωνία τον Ιούνιο
Οι δύο τάσεις στην Ευρωζώνη, οι πιέσεις των δανειστών, τα ταμειακά διαθέσιμα και το νέο πακέτο βοήθειας.
«Κανείς δεν ξέρει ποιό είναι το φιλόδοξο σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης». Με αυτή τη φράση ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αποτύπωσε το κλίμα που επικρατεί στους κόλπους των δανειστών και επιβεβαίωσε τα όσα γράφαμε χθες, ότι δεν επίκειται συμφωνία τουλάχιστον έως τον Ιούνιο.
Είναι προφανές ότι η διάσταση απόψεων κυβέρνησης-εταίρων είναι χαώδης, καθώς κυβερνητικές πηγές στην Αθήνα επιμένουν ότι έχουν αποστείλει πλήρη και κοστολογημένη λίστα, την ώρα που οι Ευρωπαίοι και το Δ.Ν.Τ απαντούν ότι αυτό που έχουν στα χέρια τους απέχει παρά πολύ από το να χαρακτηρισθεί πλήρης και κοστολογημένη πρόταση.
Είναι, επίσης, προφανές ότι οι δανειστές δεν έχουν υποχωρήσει ούτε χιλιοστό από τις απαιτήσεις τους για λύση πακέτο σε όλα τα θέματα, συμπεριλαμβανομένων των εργασιακών, του ασφαλιστικού, των ιδιωτικοποιήσεων και των δημοσιονομικών τώρα, την ώρα που η κυβέρνηση δεν δέχεται να τα συζητήσει και παραπέμπει στον Ιούνιο.
Ωστόσο, με δεδομένο ότι δεν μιλούμε πλέον για συμφωνία-γέφυρα, αφού ο χρόνος έχει παρέλθει, αλλά για συζήτηση για ένα νέο πακέτο βοήθειας, είναι αναπόφευκτο οι αποφάσεις να ληφθούν όλες μαζί.
Το πρόβλημα παραμένει ο χρόνος και το χρήμα. Δηλαδή, το πότε τελειώνουν τα χρήματα στο ταμείο του Δημοσίου. Από το debate όλων των προηγούμενων ημερών φαίνεται ότι κανείς πλέον δεν πιστεύει ότι τα χρήματα τελειώνουν άμεσα και όλοι τοποθετούν το κρίσιμο ορόσημο στα τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου. Για το λόγο αυτό και οι δανειστές δεν αναμένεται να χαλαρώσουν τις αντιδράσεις τους έως τότε.
Από την άλλη, όταν διαπραγματεύεσαι με άδεια ταμεία, είναι δεδομένο ότι βρίσκεσαι σε δυσχερέστερη θέση. Κατά συνέπεια, τα όπλα που έχεις για να πετύχεις μια ευνοϊκή για σένα απόφαση πρέπει να είναι πολύ ισχυρά.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι διαθέτει το πιο ισχυρό όπλο: αυτό της μετάδοσης της κρίσης σε ολόκληρη την Ευρώπη (το γνωστό Κούγκι που έχουμε ακούσει από κυβερνητικούς αξιωματούχους). Όμως, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις όλων των αρμόδιων αξιωματούχων της Ευρωζώνης, το ενδεχόμενο αυτό και έχει προεξοφληθεί και έχει τιμολογηθεί.
Βέβαια, όσοι το υποστηρίζουν αυτό, ξεχνούν το «απρόοπτο» και το γεγονός ότι όσα σενάρια και αν κάνεις, είναι δύσκολο να ξέρεις επακριβώς τις οικονομικές επιπτώσεις ενός γεγονότος που δεν έχει ξανασυμβεί.
Υπάρχει ακόμη και η ισχυρή αντίσταση Γιούνγκερ, ο οποίος αν και φέρεται να έχει χάσει την υπομονή του με την Ελλάδα, εξακολουθεί να θεωρεί «ταμπού» κάθε συζήτηση για Grexit. Το ερώτημα είναι, ποιά τάση θα επικρατήσει στην Ευρώπη.
Ωστόσο, το καυτό ζήτημα είναι ποιό είναι το plan B της κυβέρνησης στο δυσμενές σενάριο. Διότι οι επιλογές είναι πολύ συγκεκριμένες: εάν η χώρα δεν καταλήξει σε συμφωνία έως το τέλος Ιουνίου, ώστε να πάρει χρήματα δεν μπορεί να πληρώσει τα ομόλογα της ΕΚΤ, που λήγουν Ιούλιο και Αύγουστο. Κατά συνέπεια, εάν δεν υπάρξει συμφωνία το αναμενόμενο είναι εκλογές, δημοψήφισμα ή…χρεοκοπία.
Άλλωστε, και για τα τρία σενάρια έχουν τοποθετηθεί αρκετές φορές πολλά στελέχη της κυβέρνησης…
Διαβάστε ακόμη:
