Κρούγκμαν: Τόσο η Ελλάδα, όσο και η Ε.Ε. θα υποφέρουν από ένα ατύχημα
«Το τελευταίο που θέλει η Ευρώπη είναι να χαθεί η ψυχραιμία».
Ένα ακόμη άρθρο για την επίσκεψη του στην Ελλάδα έγραψε στους New York Times ο Πολ Κρούγκμαν. Ο νομπελίστας οικονομολόγος εξέφρασε την ανησυχία του για ένα ενδεχόμενο «ατύχημα», καθώς και την έλλειψη εμπιστοσύνης που δείχνει να υπάρχει στις τάξεις της ελληνικής κυβέρνησης για τη στάση και τις αποφάσεις των εταίρων.
«Δεν νομίζεις ότι αυτοί θέλουν να αποτύχουμε; Αυτή ήταν η ερώτηση που άκουγα συνεχώς κατά τη διάρκεια σύντομης επίσκεψής μου στην Αθήνα. Η απάντησή μου ήταν ότι η Ελλάδα δε αντιμετωπίζει ομάδα αδυσώπητων πιστωτών που προτιμά να υπάρξει χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ αντί να δει να επιτυγχάνει μια αριστερή κυβέρνηση, ότι υπάρχει περισσότερη καλή θέληση στην άλλη πλευρά του τραπεζιού από ό,τι πιστεύουν οι Έλληνες», σημειώνει ο Πολ Κρούγκμαν που προσθέτει:
«Μπορεί, όμως, να καταλάβει κανείς γιατί σκέφτονται έτσι οι Έλληνες. Έφυγα φοβούμενος ότι η Ελλάδα και η Ευρώπη μπορεί να υποφέρουν από ένα φοβερό ατύχημα, μια μη απαραίτητη ρήξη που θα αποτελέσει βαριά σκιά για το μέλλον. Υποτίθεται ότι οι τεράστιες θυσίες των Ελλήνων θα οδηγούσαν σε ανάπτυξη. Τελικά οι Έλληνες δεν άντεξαν άλλο και ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ, έναν γνήσιο αριστερό συνασπισμό. Μπορεί, λοιπόν, τώρα να αποφευχθεί μια έξοδος από το ευρώ; Ναι μπορεί. Η ειρωνεία της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ήρθε ακριβώς στο σημείο όπου θα μπορούσε να είναι πιθανή μια εξεύρεση λύσης».
Ο Πολ Κρούγκμαν αναφέρεται στο ενδεχόμενο εξόδου της χώρας μας από το ευρώ, υπογραμμίζοντας: «Μια έξοδος από το ευρώ θα είναι καταστροφικότερη για την Ελλάδα και θα προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στην Ευρώπη. Πρέπει, λοιπόν, να αποφευχθεί αν υπάρχει τουλάχιστον αξιοπρεπής λύση. Και υπάρχει ή θα έπρεπε να υπάρχει. Αυτή, όμως, δεν δείχνει να είναι έτοιμη να επιτευχθεί. Ίσως είναι αλήθεια αυτό που λένε οι πιστωτές ότι είναι δύσκολο να υπάρξει συνεργασία με τη νέα ελληνική κυβέρνηση. Τι να περιμένει, όμως, κανείς όταν κόμματα που δεν έχουν προηγούμενη εμπειρία από διακυβέρνηση αναλαμβάνουν την εξουσία από ένα καθεστώς που έχει χάσει από την αξιοπιστία του; Επιπλέον, οι πιστωτές απαιτούν μέτρα-όπως περικοπές συντάξεων και απασχόληση στο Δημόσιο-τα οποία μια νεοεκλεγείσα κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να δεχτεί».
Και καταλήγει: «Δεν χρειάζεται να γίνουν έτσι τα πράγματα. Είναι αλήθεια ότι για να αποφευχθούν τα χειρότερα οι πιστωτές θα πρέπει να δώσουν ένα σημαντικό ποσό χρημάτων, το οποίο θα ανακυκλωθεί άμεσα σε αποπληρωμές χρέους. Ας αναλογιστούμε, όμως, την εναλλακτική. Το τελευταίο που θέλει η Ευρώπη είναι να χαθεί η ψυχραιμία και να επέλθει ακόμη μία καταστροφή, μια που θα είναι εντελώς αδικαιολόγητη».
