Ο καταζητούμενος που διεκδικεί το 50% του Facebook
Προσπαθεί εδώ και χρόνια να πάει στα δικαστήρια τον Μαρκ Ζούκερμπεργκ, αλλά του είναι δύσκολο μια και είναι φυγάς και καταζητούμενος.
Όταν το 2010 ένα δικαστήριο στη Νέα Υόρκη πάγωσε τα περιουσιακά στοιχεία της Facebook λόγω μιας αγωγής εναντίον του Μαρκ Ζούκερμπεργκ, λίγοι γνώριζαν τον βίο και την πολιτεία του ανθρώπου που την κατέθεσε. Μέχρι να γίνει καθαρό ότι ο διεκδικητής του 50% της εταιρείας ήταν ένας γνώριμος των αρχών και με κάμποσα μπλεξίματα με το νόμο, οι νομικοί σύμβουλοι της εταιρείας έτρεχαν και δεν προλάβαιναν.
Δεν ήταν μόνο ότι ο Paul Ceglia είχε συλληφθεί το 1997 για κατοχή παραισθησιογόνων ουσιών, αλλά και ότι το 2009 καταδικάστηκε για απάτη και κατάχρηση σε σχέση με μια εταιρεία εμπορίας πέλετ της οποίας ήταν ιδιοκτήτης.
Το 2010 ο Ceglia παρουσιάστηκε στον εισαγγελέα και παρουσίασε συμβόλαια από τα οποία προέκυπτε πως ο ίδιος και ο Μαρκ είχαν συμφωνήσει από το 2003 να κατασκευάσουν ένα site παρόμοιο με αυτό που αργότερα έγινε το Facebook και να μοιράσουν μισή-μισή την εταιρεία. Παρά την αρχική προσωρινή απόφαση, γρήγορα έγινε σαφές ότι ο Ceglia είχε πλαστογραφήσει τα έγγραφα και πως δεν υπήρχε η παραμικρή δέσμευση από πλευράς Ζούκερμπεργκ σε κανένα επίσημο χαρτί.
Στο μεταξύ ο Ceglia συνέχιζε τις… μπίζνες του για τις οποίες κατέληξε πάλι στα χέρια της αστυνομίας κατηγορούμενος για απάτες που επισύρουν ποινές φυλάκισης μέχρι και 20 χρόνια, μαζί τους και η υπόθεση σχετιζόμενη με το Facebook. Η δίκη θα ξεκινούσε στις 4 Μαΐου, αλλά στο μεταξύ ο Ceglia έσπασε το «βραχιολάκι» κράτησης και εξαφανίστηκε. Κανείς δεν ξέρει μέχρι σήμερα πού βρίσκεται.
Παρά το ότι είναι εξαφανισμένος και καταζητούμενος, και παρά την πληθώρα στοιχείων εναντίον του, έστειλε αίτημα μέσω των δικηγόρων του ότι επιθυμεί την επανεξέταση της υπόθεσης Facebook. Όμως την περασμένη Δευτέρα το αρμόδιο δικαστήριο στη Νέα Υόρκη απέρριψε το αίτημά του σημειώνοντας, μεταξύ άλλων ότι πρόκειται για «ένα άτομο που έχει επανειλημμένα δείξει ασέβεια στο δικαστικό μας σύστημα». Επιπλέον, αποφάσισε πως τα έγγραφα ήταν πράγματι παραποιημένα και πως αυτό είναι φανερό από πολυάριθμες αναντιστοιχίες στο χαρτί, στο μελάνι, στον γραφικό χαρακτήρα κ.α. ακόμα και με γυμνό μάτι.
Στην κατάθεσή του, μάλιστα, ο Ceglia κατατρόπωσε ακόμα και την κοινή λογική. Όταν τον ρώτησαν γιατί κατέθεσε την αγωγή το 2010, επτά ολόκληρα χρόνια μετά την ίδρυση της Facebook, εκείνος είπε απλώς ότι το ξέχασε.
Η τελευταία απόφαση του δικαστηρίου σημαίνει πως η αγωγή του είναι οριστικά χαμένη και δεν θα συζητηθεί καν ως προς την ουσία της. Και ο ίδιος, ως καταζητούμενος, έχει πια περισσότερα προβλήματα από όσα προσπάθησε να δημιουργήσει.
