Τρεις άμεσες λύσεις για τη ρευστότητα με κοινό παρονομαστή

Τρεις άμεσες λύσεις για τη ρευστότητα με κοινό παρονομαστή

Η κυβέρνηση πετάει και πάλι το μπαλάκι στην ΕΚΤ, ελπίζοντας να ανοίξει κάποιο «παράθυρο» χρηματοδότησης για την οικονομία. 

Η κυβέρνηση επιβεβαιώνει πλέον, ότι τα σχέδια για ενδιάμεση συμφωνία-γέφυρα πάνε οριστικά περίπατο… και ο στόχος είναι μια συμφωνία-πακέτο τον Ιούνιο. Ωστόσο, πριν από την τελική συμφωνία, πρέπει να λυθεί το άμεσο πρόβλημα της ρευστότητας.

Ενόψει της συνεδρίασης της ΕΚΤ την Τετάρτη και εν μέσω προειδοποιήσεων από τον ίδιο τον Μάριο Ντράγκι ότι έχει ήδη πέσει στο τραπέζι των συζητήσεων των κεντρικών τραπεζιτών το ενδεχόμενο κουρέματος στα εχέγγυα, που δίνουν οι ελληνικές τράπεζες για να δανείζονται από τον ELA, η κυβέρνηση επιδιώκει διακαώς ένα θετικό σήμα από το Brussels Group. Με τον τρόπο αυτό, ελπίζει ότι:

1. η ΕΚΤ δεν θα προχωρήσει σε κούρεμα της τάξεως του 50% στα ομόλογα που αποδέχεται η ΤτΕ ως εγγυήσεις για να δανείζει τα εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα μέσω του ELA,
2. θα μπορέσει να συγκληθεί, έστω και με τηλεδιάσκεψη το Eurogroup την Παρασκευή, ώστε με ένα θετικό ανακοινωθέν να ανοίξει ο δρόμος για επιστροφή των 1,9 δισ. ευρώ από τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών του Ευρωσυστήματος επί των ελληνικών ομολόγων, που κατέχουν.

Η αλλαγή τακτικής οφείλεται κυρίως στη συνειδητοποίηση ότι εκταμίευση δόσης δεν θα αποφασιστεί από τους Ευρωπαίους (και σε καμία περίπτωση από το ΔΝΤ), εάν πρώτα δεν υπάρξει ολοκληρωμένη αξιολόγηση επί όλων των καυτών ζητημάτων, κάτι που δεν αναμένεται πριν τον Ιούνιο (στην καλύτερη περίπτωση).

Το πρόβλημα της χρηματοδότησης, όμως είναι άμεσο και εάν δεν υπάρξει εκταμίευση χρημάτων έως τις 10 Μαϊου, η χώρα κινδυνεύει με πιστωτικό γεγονός έως το τέλος του μήνα.

Ήδη, τον Απρίλιο, η πληρωμή μισθών και συντάξεων εξελίχθηκε σε θρίλερ, ενώ τα 750 εκατ. ευρώ της δόσης του ΔΝΤ δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση τρεις είναι οι λύσεις που επιδιώκονται είναι:

1. Αποφυγή της επιβολής κουρέματος στα ελληνικά ομόλογα.

2. Αύξηση του ορίου των εντόκων γραμματίων που μπορούν να αγοράσουν οι ελληνικές τράπεζες.

3. Επιστροφή των 1,9 δισ. από τις Κεντρικές Τράπεζες.

Και οι τρεις λύσεις έχουν έναν κοινό παρονομαστή: την ΕΚΤ, η οποία δεν έχει δείξει μέχρι στιγμής διάθεση χαλάρωσης και περιμένει πολιτικό σήμα από το Eurogroup. Οι υπουργοί οικονομικών της Ευρωζώνης, με τη σειρά τους περιμένουν και εκείνοι σήμα από τους «θεσμούς» ότι η αξιολόγηση προχωρά.

Πάντως, οι πληροφορίες από την πλευρά των «θεσμών» υποστηρίζουν ότι ναι, μεν υπήρξε πρόοδος, ωστόσο στα βασικά ζητήματα (δημοσιονομικό κενό, εργασιακά και ασφαλιστικό) η απόσταση παραμένει μεγάλη.

Οι ίδιες πληροφορίες, αμφιβάλλουν για το κατά πόσο μπορούν αυτές οι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις να γεφυρωθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, παρά το αισθητά βελτιωμένο κλίμα στη συζήτηση.

Με αυτά τα δεδομένα, θα απαιτηθεί μια εντυπωσιακή κίνηση από ελληνικής πλευράς που θα μπορούσε να ανατρέψει την εικόνα στη διαπραγμάτευση και να οδηγήσει σε αλλαγή στάσης την ΕΚΤ.

Το εάν θέλει και, φυσικά, το εάν προλαβαίνει η κυβέρνηση να την πετύχει μέχρι την Τετάρτη, μένει να αποδειχθεί.