Τι κοινό έχουν οι Γούορεν Μπάφετ, Μπιλ Γκέιτς και Έλον Μασκ (εκτός από πολλά χρήματα)
Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό στα βιογραφικά των πιο πλούσιων ανθρώπων.
Τι είναι αυτό που κάνει τους επιχειρηματίες δισεκατομμυριούχους; Μια σωστή κίνηση, η σκληρή δουλειά, μια καλή ιδέα ή το γεγονός πως ήταν στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή; Αυτές είναι οι συνήθεις απαντήσεις και είναι όλες αλήθεια. Αλλά υπάρχει ένα ακόμη εξίσου σημαντικό στοιχείο: Η προθυμία να προσεγγίζουν με τόλμη αγνώστους ή σχεδόν αγνώστους και να προσπαθούν να τους πουλήσουν κάτι φαινομενικά εξωφρενικό . Και στη συνέχεια να το κάνουν ξανά και ξανά μέχρι να το αγοράσουν κι άλλοι.
Η αλήθεια είναι πως αν κοιτάξει κανείς τα χαρακτηριστικά των ατόμων που έχουν πετύχει επαγγελαμτικά και οικονομικά, θα βρει πολλά κοινά. Όχι μόνο ως προς το χαρακτήρα, ταπεινότητα – μετριοφροσύνη – ευγνωμοσύνη κλπ., αλλά και στο «βιογραφικό». Για παράδειγμα, αρκετοί δούλεψαν στις πωλήσεις, ακόμα και πλασιέ, πριν αποκτήσουν τη δική τους εταιρεία.
Ας δούμε τι έκαναν οι «μεγάλοι κύριοι» των επιχειρήσεων.
Ο Γούορεν Μπάφετ πουλούσε τσίχλες και σόδες από πόρτα σε πόρτα
Ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους σήμερα ξεκίνησε πουλώντας προϊόντα από πόρτα σε πόρτα. Ο ίδιος τα αγόραζε απ’ το κατάστημα του παππού του και τα πουλούσε με ένα μικρό κέρδος. Η συνήθεια αυτή να «χτυπάει τις πόρτες» βοήθησε πολύ όταν ήρθε η στιγμή των επενδύσεων. Το 1952 όταν ήταν 22 χρονών αποφάσισε πως θέλει να επενδύσει GEICO. Πήρε ένα τρένο και ταξίδεψε μέχρι την Ουάσινγκτον ώστε να μάθει περισσότερα για την εταιρεία. Μόνο που η εταιρεία ήταν κλειστή το Σάββατο που έφτασε. Χωρίς να το πολυσκεφτεί χτύπησε την πόρτα και ο επιστάτης τον άφησε να μπει μέσα. Όχι μόνο κατάφερε να μπει στις επενδύσεις, αλλά απέκτησε και έναν παντοτινό φίλο – τον πρόεδρο της εταιρείας Λόριμερ Ντέβιντσον τον οποίο γνώρισε εκείνη την ημέρα.
Ο Μπιλ Γκέιτς προσέγγιζε ξένους ώστε να τους πουλήσει ένα προϊόν που δεν υπήρχε
Το1975, ο 19χρονος Μπιλ Γκέιτς διάβασε ένα άρθρο για τον υπολογιστή Altair 8800, αμέσως επικοινώνησε με τον κατασκευαστή και του είπε πως μαζί με τους φίλους του έχουν δημιουργήσει ένα interface που θα επιτρέψει στην BASIC (γλώσσα προγραμματισμού υπολογιστών) να είναι συμβατή με τον Altair. Δεν άφησε το γεγονός πως δεν έχει τέτοιο υπολογιστή και κατ’ επέκταση δε θα μπορούσε να γράψει τον κώδικα, να τον επηρεάσει. Εκείνο που τον ενδιέφερε ήταν να μάθει αν κατασκευαστές θα ενδιαφέρονταν.
Όπως και έγινε και ο Γκέιτς έστειλε ένα demo του λογισμικού στην εταιρεία. Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να σχεδιάσει μαζί με τον Πολ Άλεν έναν εξομοιωτή που θα τους επέτρεπε να προγραμματίζουν για τον Altair χωρίς στην πραγματικότητα να έχουν έναν τέτοιο υπολογιστή και δεύτερον να να δημιουργήσει το λογισμικό που είχε υποσχεθεί. Το έκανε, και ο δημιουργός του Altair έγινε ο πρώτος πελάτης της Microsoft.
Ο φτωχός Έλον Μάσκ πουλούσε οδηγούς πόλης σε μεγάλες εταιρείες μέσων μαζικής ενημέρωσης
Πολύ πριν της Tesla και το PayPal, η πρώτη εταιρεία του Μασκ λεγόταν Zip2 και παρείχε έναν ιντερνετικό οδηγό πόλης (αναζητήσει τοπικού περιεχομένου και εξειδικευμένων πυλών) σε μεγάλες εταιρείες μέσων μαζικής ενημέρωσης το 1995. Έτσι εξηγείται πως ο 24χρονος μπόρεσε να «κλείσει» συμφωνίες με τους New York Times, Los Angeles Times, και Chicago Tribune.
Ανίκανος να αντέξει οικονομικά να έχει ένα δικό του διαμέρισμα από το οποίο θα μπορούσε να την επιχείρηση, έχει μισθώσει ένα γραφείο όπου κοιμόταν σε ένα ντιβάνι και έκανε μπάνιο στους γείτονες.
Ο απολυμένος Μαρκ Κούμπαν «έκλεψε» τους πελάτες του πρώην εργοδότη του
Σήμερα μπορεί να έχει το δικό του ριάλιτι στο ABC με τον τίτλο «Shark Tank» και να μη προλαβαίνει να μετράει τα εισοδήματα του, αλλά ο Μαρκ Κούμπαν είχε απολυθεί απ’ την πρώτη του εργασία. Ο νεαρός, τότε, Μαρκ εργαζόταν σε μια εταιρεία λογισμικών ως πωλητής. Όταν έχασε τα δουλειά του, δεν δίστασε να τηλεφωνήσει στους πελάτες του πρώην εργοδότη του και να τους ζητάει να τον στηρίξουν στο νέο του εγχείρημα. Αρκετοί παραξενεύτηκαν, αλλά αρκούσαν δύο θετικές απαντήσεις και ένα γραφείο που του παρείχαν για να κάνει τα πρώτα του βήματα.
