Γιατί η συμφωνία σε δόσεις είναι «γολγοθάς»

«Το Brussels Group δεν τελείωσε». Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν Κομισιόν, αλλά και Γερμανία, απαντώντας στις διαρροές ότι η συζήτηση είναι πλέον πολιτική. Για άλλη μια φορά, οι ηγέτες της Ευρωζώνης παραπέμπουν τη διαπραγμάτευση στους θεσμούς, προκειμένου να καταλήξουν από κοινού με την Αθήνα σε μια συμφωνία, που θα μπορέσει να επικυρωθεί στο επόμενο Eurogroup.

Το αίτημα της ελληνικής πλευράς για εννεάμηνη παράταση του προγράμματος αντιμετωπίζεται μεν θετικά από τους εταίρους, ωστόσο υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες.

Πρώτα από όλα, η οποιαδήποτε χρηματοδότηση θα δίνεται στην Ελλάδα μόνο αφού υλοποιήσει συγκεκριμένα προαπαιτούμενα. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η Αθήνα θα μπαίνει κάθε φορά σε επώδυνη διαδικασία ψήφισης μέτρων προκειμένου να πάρει ανάσα ρευστότητας.

Το δεύτερο ζήτημα είναι το ποια θα είναι αυτά τα μέτρα που θα συνοδεύσουν μια τέτοια συμφωνία. «Κλειδί» σε αυτό θα είναι και η συμφωνία για το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση τα συνολικά μέτρα που καλείται να λάβει η κυβέρνηση μόνο για φέτος ανέρχονται σε περίπου 5 δισ. ευρώ.

Και μόνο η αύξηση του ΦΠΑ, η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ και η αύξηση της έκτακτης εισφοράς προκαλούν αντιδράσεις εντός κυβέρνησης, πολλώ δε μάλλον η απόφαση για περικοπές συντάξεων ή το πάγωμα των ευνοϊκών διατάξεων στα εργασιακά αναμένεται να αποτελέσουν «αγκάθια» σε μελλοντικές ψηφοφορίες στη Βουλή.

Εκτός όμως από την αντικειμενική δυσκολία για λήψη επώδυνων μέτρων, το πολιτικό κλίμα που θα διαμορφωθεί θα είναι τεταμένο, εάν από τον Ιούλιο έως τον Μάρτιο η κυβέρνηση υποχρεωθεί να λαμβάνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα αποφάσεις για μέτρα που θα «ξεκλειδώνουν» περιοδικά τη ρευστότητα.

Το χειρότερο όμως για την οικονομία είναι ότι για άλλη μια φορά δεν θα πρόκειται για μια συνολική διευθέτηση, αλλά η Ελλάδα θα μπει και πάλι στο παιχνίδι της «επόμενης δόσης» με το σταγονόμετρο και η ασφυξία στην οικονομία θα συνεχίζεται.