Το πραγματικό δίλημμα
H Ελλάδα ζει τις πιο δραματικές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της.
Η πιθανότητα εξόδου από την Ευρωζώνη φαντάζει περισσότερο πιθανή από ποτέ. Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές, δεν υπάρχει δυνατότητα πρόβλεψης για τίποτε, οι τράπεζες έκλεισαν, επιβλήθηκαν capital controls – στην καρδιά μάλιστα της τουριστικής περιόδου – και ο Έλληνας πολίτης, επιχειρηματίας, μισθωτός, συνταξιούχος δεν γνωρίζει τι τον περιμένει, με μια μεγάλη, δυστυχώς, μερίδα του κόσμου παραπληροφορημένη για το τι θα συμβεί σε περίπτωση εξόδου. Το περιβάλλον θυμίζει κινούμενη άμμο. Όλα είναι ανοιχτά: Δημοψήφισμα, Συμφωνία, Εκλογές, Graccident, Grexit. Οι ημέρες απαιτούν ψυχραιμία και συνειδητοποίηση της πραγματικότητας.
Στο Fortunegreece.com παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις και παρόλο που είμαστε ένα business brand, τα κεντρικά μας θέματα για πρώτη φορά από το 2013, αντί να συνδέονται πρωτίστως με την επιχειρηματικότητα, φωτίζουν διαρκώς την πολιτική και οικονομική πραγματικότητα. Όμως επειδή είμαστε πρωτίστως ένα επιχειρηματικό site, αυτό που ξέρουμε πριν από όλα ως θεμελιώδες, είναι ότι το «επιχειρείν» είναι θέμα περιβάλλοντος. Το περιβάλλον στην περίπτωση της Ελλάδας δεν είναι το εθνικό περιβάλλον, αλλά, καταρχήν, το φυσικό περιβάλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ελληνική επιχειρηματικότητα, όπως αποδείχτηκε σε πάρα πολλές περιπτώσεις επιχειρήσεων και startups, ευνοείται και ωφελείται από την ενιαία αγορά και από τα πλεονεκτήματα και την ασφάλεια που παρέχει η συμμετοχή μας στην καρδιά της ενωμένης Ευρώπης στην εποχή της παγκοσμιοποίησης.
Από αυτή τη σκοπιά, το πραγματικό δίλημμα τούτη την ώρα της χώρας είναι η εμπέδωση της σχέσης με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και μάλιστα στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης, ή κατά πρωτοφανή τρόπο, η έξοδος της χώρας από την Ευρωζώνη που πιθανότατα θα σημαίνει και διακοπή της σχέσης με την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάτι που θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την ελληνική κοινωνία, την οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την ασφάλεια του τόπου.
Το πραγματικό ερώτημα, λοιπόν, στο οποίο καλούνται οι Έλληνες να απαντήσουν και πρέπει να υπάρχει πλήρης συνείδηση γι’ αυτό, είναι:
α) Μένουμε στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς ή,
β) Φεύγουμε σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη απομόνωση…
Όλες οι αναλύσεις συνηγορούν ότι κανένα όφελος δεν μπορεί να υπάρξει για την ελληνική οικονομία, άρα για τον Έλληνα πολίτη, εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκτός ευρώ.
Ας μη ξεχνάμε, ότι μεγάλα έργα υποδομής που σήμερα απολαμβάνουμε, έγιναν με χρηματοδότηση της Ευρώπης (όπως το μετρό, το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», το τραμ και άλλα). Ας θυμηθούμε ακόμη, ότι από το 1981 μέχρι σήμερα έχουμε πάρει επιδοτήσεις (ΜΟΠ, ΕΣΠΑ, Ταμεία Συνοχής, Επενδύσεις της ΕΤΕπ) συνολικά 1.3 τρις από τη Ευρωπαϊκή Ένωση, τα οποία δεν ήταν δάνεια!
Για παράδειγμα, ο αγροτικός τομέας με τη μορφή επιδοτήσεων παίρνει το χρόνο 2,5 δισ. ενώ κατά τη διάρκεια της κρίσης, άνεργοι του ιδιωτικού τομέα (παράδειγμα οι απολυμένοι της εταιρείας ΦΩΚΑΣ) λαμβάνουν επίδομα από τα ταμεία συνοχής της Ε.Ε.
Η λίστα Most Admired Companies που για πρώτη φορά καταρτίσαμε στην Ελλάδα σε συνεργασία με την KPMG και θα σας παρουσιάσουμε την ερχόμενη εβδομάδα, είναι μια επιπλέον απόδειξη ότι μπορεί στην Ελλάδα, μέσα από τις ήδη υπάρχουσες δυσκολίες, να υπάρξει επιχειρηματικότητα υποδειγματική, με καινοτομία, εξωστρέφεια, εταιρική υπευθυνότητα. Είναι μια λίστα – μοντέλο για το πώς, αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα που μας δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορούμε να αλλάξουμε τη χώρα μας μέσα στην Ευρώπη. Εκεί που μας αξίζει και οφείλουμε να είμαστε.
Μιλώντας αυτές τις κρίσιμες ώρες με επιχειρηματίες, CEOs και start uppers, είναι όλοι κατηγορηματικοί. Η ανάπτυξη και η ασφάλεια του κόσμου των επιχειρήσεων περνάει μόνο μέσα από το θεσμικό πλαίσιο της ευρωπαϊκής ένωσης. Θα σταθώ όμως στον Βασίλη Φουρλή, τον άνθρωπο που πήρε μια οικογενειακή επιχείρηση, την μεγάλωσε, την έβγαλε εκτός συνόρων και την έκανε συνεταίρο των πιο διάσημων ξένων αλυσίδων όπως η ΙΚΕΑ και η Intersport. Ο Βασίλης Φουρλής, στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο Fortune και την Πέννυ Κούτρα (το τεύχος κυκλοφορεί Σάββατο 4 Ιουλίου με την ΕΠΕΝΔΥΣΗ), ένας άνθρωπος που εξαιρετικά σπάνια δίνει συνεντεύξεις, αντιτείνει στις επικρίσεις που περιλαμβάνονται στο δημόσιο διάλογο για τη στάση της Ευρώπης έναντι της Ελλάδας, «την ασθενή μνήμη αλλά και την ανθρώπινη φύση που τείνει να θεωρεί δεδομένες, αλλοτινές διεκδικήσεις».
Και σημειώνει με έμφαση: «Ξεχνάμε πώς κάναμε εισαγωγές ή πως σπουδάζαμε, προ της ένταξης στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη. Ας θυμηθούμε τα 200 δισ. ευρώ που εισπράξαμε όλα αυτά τα χρόνια και τα οφέλη από τη συνάρτηση μας με την Ε.Ε. Εγώ αισθάνομαι Ευρωπαίος επιχειρηματίας και το αισθάνομαι πολύ περισσότερο όταν επιχειρώ εκτός Ε.Ε.»
