Από το Napster στην επανάσταση της ψηφιακής μουσικής βιομηχανίας
Σον Πάρκερ: «Στη μουσική δεν ισχύει ότι ο ‘νικητής’ τα παίρνει όλα’».
Έχει περάσει πάνω από μια δεκαετία από τότε που ο Σον Πάρκερ, δισεκατομμυριούχος πλέον, «έβαζε φωτιά» στη μουσική βιομηχανία, συν-ιδρύοντας το Napster. Ωστόσο, η βιομηχανία εξακολουθεί να διέρχεται μιας επώδυνης μετάβασης.
Ο 35χρονος Πάρκερ ξεκίνησε το Napster, μια υπηρεσία διαμοιρασμού μουσικών αρχείων, όταν ήταν μόλις 19 ετών. Στη συνέχεια, έγινε πρόεδρος στο Facebook και στη συνέχεια επενδυτής σε μια σημαντική εταιρεία της Silicon Valley, τη Founders Fund. Πιο πρόσφατα, επικεντρώθηκε στη φιλανθρωπική δράση και ξεκίνησε το Ίδρυμα Πάρκερ με επένδυση 600 εκατομμυρίων δολαρίων.
Αλλά ο ίδιος δεν έχει εγκαταλείψει τις μουσική ρίζες του. Ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Spotify, παραμένει κοντά στον κλάδο και έχει απόψεις ως προς το πώς θα διαμορφωθούν τα πράγματα.
«Πρόκειται για μια βιομηχανία που διέρχεται μιας εξαιρετικά αγωνιώδους και μακράς μετάβασης», είπε ο Πάρκερ σε μια συνέντευξη του στο CNNMoney την προηγούμενη εβδομάδα, στη βίλα του στο Λος Άντζελες.
Στην πραγματικότητα, το 2014 ήταν η πρώτη χρονιά που ο τζίρος της μουσικής βιομηχανίας ήταν απολύτως μοιρασμένα μεταξύ των εσόδων από ψηφιακά κανάλια και των εσόδων από πωλήσεις υλικής μορφής.
Η αναστάτωση, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι κάποια εταιρεία θα υπερισχύσει έναντι όλων των άλλων.
«Η μουσική ως υπηρεσία είναι κάτι όπου μπορούν να υπάρξουν πολλαπλοί νικητές», δήλωσε ο Πάρκερ. «Δεν νομίζω ότι είναι μια αγορά όπου ο νικητής τα παίρνει όλα, όπως συμβαίνει με άλλες εταιρείες τεχνολογίας».
Αυτό διαφέρει από το πώς λειτουργεί ο ανταγωνισμός στο τοπίο των κοινωνικών μέσων. Ένα ισχυρό δίκτυο μπορεί να παγιώσει μια κατάσταση – να προκαλέσει ‘lock-in’ -, είπε, αναφερόμενος στη σύνθλιψη του MySpace από το Facebook. Αλλά η μουσική δεν υποφέρει από τις ίδιες «επιπτώσεις δικτύου» που αντιμετωπίζουν τα κοινωνικά δίκτυα.
Πάντως, όπως λέει ο Πάρκερ, υπάρχει ένα επιχειρηματικό μοντέλο που έχει βγει νικητής: η πώληση μουσικής με συνδρομή – και μέσω κατεβάσματος αρχείων (downloading).
«Είναι αρκετά σαφές πλέον ότι το συνδρομητικό μοντέλο έχει κερδίσει, και το βλέπουμε αυτό με το Apple Music», είπε ο Πάρκερ.
Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις, όπως η Τέιλορ Σουίφτ.
«Η Τέιλορ Σουίφτ είναι εξαίρεση στη μουσική βιομηχανία, με την έννοια ότι είναι ακόμα σε θέση να πουλά αρκετά downloads, ως και CD».
Πολύ λίγοι καλλιτέχνες, ωστόσο, έχουν το είδος των πιστών οπαδών που διαθέτει η Σουίφτ.
