Οι 25 «κολοσσοί» που «μάχονται» για τα κοιτάσματα της Ελλάδας
Συνεχής αύξηση της ζήτησης για τα κοιτάσματα της Ελλάδας παρατηρείται λίγες μέρες πριν τον διεθνή διαγωνισμό για τις έρευνες σε Ιόνιο και νότια Κρήτη.
Σε περίπου 25 ανέρχονται οι πετρελαϊκές εταιρείες, ορισμένες εκ των οποίων από τα μεγαλύτερα διεθνή ονόματα του κλάδου, που έχουν δώσει το παρών στα data room για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες, σε Λονδίνο, Αθήνα, Όσλο και Χιούστον, δημιουργώντας ένα κλίμα έντονου ενδιαφέροντος για τον διεθνή διαγωνισμό που προκηρύσσεται σε λίγες ημέρες, για τις έρευνες πετρελαίου και αερίου στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης.
Ενδεικτική άλλωστε είναι και η προσέλευση εταιρειών στο διεθνές συνέδριο Balkans and the Adriatic Oil & Gas, που διοργανώνεται φέτος για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στην Αθήνα, καθώς συμμετέχουν 17 διεθνείς όμιλοι με υψηλόβαθμα στελέχη τους
Ανάμεσά τους ονόματα όπως η Shell, η νορβηγική Statoil, η Exxon Mobil, η Dana Gas από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η ρωσική Gazpromneft (θυγατρική της Gazprom), oι καναδικές Bankers Petroleum και Petromanas, η τελευταία έχει δραστηριότητα στα κοιτάσματα της γειτονικής Αλβανίας όπως και η Shell, η αυστριακή OMV, η Vegas Oil and Gas, συμφερόντων του ομίλου Βαρδινογιάννη με δραστηριότητα κυρίως στην Αίγυπτο και άλλες.
Άλλωστε οι εταιρείες που έχουν έλθει σε επαφή με το υπουργείο Περιβάλλοντος- Ενέργειας για τον διαγωνισμό δεν είναι λίγες.
Όπως αναφέρουν έγκυρες πηγές, κάποιες από αυτές τις εταιρείες είναι ο ινδικός πετρελαϊκός κολοσσός Oil and Natural Gas Corporation Ltd, η Gazpromneft, η ιταλική Eni, οι αμερικανικές Chevron και ExxonMobil, η Shell, η BP, η ισπανική Repsol, οι γερμανικές Ε.ΟΝ και RWE, η ΟΜV και η μαλαισιανή Petronas.
Ωστόσο οι προτάσεις για τη δημιουργία διεθνούς χρηματιστηρίου φυσικού αερίου στη Θεσσαλονίκη, έχουν επανέλθει στο προσκήνιο ύστερα από την αναβάθμιση του ενεργειακού προφίλ της χώρας τόσο μέσα από τις έρευνες για υδρογονάνθρακες, όσο και μέσω των διασυνδέσεων για τη μεταφορά φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Τη δημιουργία ενός gas hub για τη διαμόρφωση των τιμών του αερίου στη ΝΑ Μεσόγειο διεκδικούν, επίσης, η Κωνσταντινούπολη, η Σόφια, το Τελ Αβίβ και άλλες πόλεις της ευρύτερης περιοχής, καθώς οι ανακατατάξεις στη μεταφορά αλλά και την παραγωγή αερίου, με την είσοδο παικτών όπως η Κύπρος, το Ισραήλ και ενδεχομένως η Ελλάδα, σε κάποια χρόνια, διαμορφώνουν μία νέα αγορά με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που θεωρείται ότι δεν μπορεί πια να καλύπτεται από τα υφιστάμενα κέντρα.
Ωστόσο η προώθηση ενός τέτοιου θεσμού, ανάλογου με τα αντίστοιχα κέντρα στο Λονδίνο, το Ρότερνταμ ή την Ιταλία, αποτελεί ένα φιλόδοξο έργο, που θα χρειαστεί τη στήριξη μεγάλων διεθνών παικτών, αλλά και της Ε.Ε. για να επιτευχθεί.
